Monday, July 28, 2008

ไม่ได้ไปไหน โรคเก่าคุกคาม

โรคที่ว่าก็คือ…ไอ้โรคขี้เกียจสันหลังยาวนั่นแหละค่ะ หมอไม่รับรักษาหรอก 55555 เพราะอาการหนักแบบเยียวยาไม่ได้ อาทิตย์ที่ผ่านมาก็ "หมกอ้วน" อยู่บ้าน ไม่อยากไปไหนค่ะ แต่ก็มีลมขยันเล็กๆ พัดผ่านมา เลยล้างแปรงแต่งหน้าซะหน่อย ไม่ได้ล้างหลายวันแล้ว แหม...ตอนล้างนะคะ…. น้ำที่ล้างดูแหวะมากๆ โสฯ ที่สุด โสโครกค่ะ มิใช่โส...อันนั้น... พอตากแห้งสนิทดีแล้วก้เอามาใส่กระป๋องช้อนตะเกียบเช่นเดิม กันฝุ่นดีนะคะ

page-27 

ส่วนอย่างอื่นที่ทำ ซึ่งก็ไม่มีอะไรแปลกประหลาดไปกว่า กินกับนอนอุตุเหมือนหมูค่ะ จริงๆ เรียกได้เลยนะว่า กินเหมือนมู๋-อยู่เหมือนม๋า 55555 น่าทุเรศที่สุด อยากให้เพื่อนๆ มาเห็นกันกับตา แต่อย่าเลย เดี๋ยวเลิกคบกันหมด อิอิ

page-28

ที่เห็นในรูปข้างบน ก็เบเกิ้ลไปลากมาจาก Pak-N-Save เค้าลดราคา 2 แพ๊ค 5 เหรียญ ส่วนใหญ่ก็เอามาปิ้งพอตึงๆ ไมให้เกรียมกรอบนะคะ ถ้าขี้เกียจก็ไม่ต้องทาอะไร กินไปปล่าวๆ กับกาแฟอร่อยๆ ก็เริ่ดแล้วค่ะ (แต่ก็อดคิดถึงปาท่องโก๋ไม่ได้ ไม่รู้มันจะคิดถึงอิชั้นหรือปล่าว ฮึ) บางทีก็เอาไอ้เบเกิ้ลปิ้งพอตึงๆ มาทาตับบด หม่ำกับลูกๆ บ้านนี้ชอบตับบดทุกคนค่ะ เมื่อตอนอยู่เมืองไทย ก็ต้องมีการไปซื้อไปหาจากฟู้ดแลนด์แถวๆ บ้านมารับทานกันอยู่ตลอด (ไม่กะเจือกกะจ๋นไปหาที่เค้าลือว่า "ป๊อบ" และแพงระยับมารับทานหรอกค่ะ เพราะที่ฟู้ดแลนด์ก็แพงสาหัสแบบพอทนได้ ถ้าเทียบกับราคาที่นี่ ปกติแท่งละ เกือบสามเหรียญ ไปถึง สามเหรียญกว่าๆ แต่พอ shelf life เหลือสั้นๆ เค้าก็เอามาลดราคา เหลือแท่งละเหรียญ อิชั้นก็ขนซื้อมาทีหลายๆ แท่ง คราวนี้ซื้อมา 4 แท่ง อายุสั้น…หมดอายุปลายๆ สิงหาฯ เอาใส่ช่องฟรีซไว้ค่ะ พอจะทานก็เอาลงมาไว้ช่องธรรมดา อต่ 4 แท่ง…อืม… สำหรับบ้านนี้ไม่นานก็หมดค่ะ)

อีกอันที่ทำกินก็คือผัดมักกะโรนี (คราวนี้หมีเท๊ดดี้ค่ะ) ใส่แครอท 3 สีซะด้วย แฮม เบค่อน และโยนผักสำหรับทำ coleslaw ลงไปทั้งถุง ก็ไอ้กะหล่ำปลีหั่นฝอย+แครอทขูดๆ ที่เค้าหั่นแพ๊คใส่ถุงขายสำเร็จรูปน่ะค่ะ พอผักฝอยๆ ลูกๆ ก็เขี่ยไม่ได้ แครอทก็เอามีดสองคมมาขูดๆ ไสๆ แบบเหลาดินสอค่ะ ผัดซะกะมังใหญ่ แต่ก็หมดเกลี้ยงค่ะ (ใช้เวลาวันครึ่งเชียวนะถึงจะหมด พอผัดเสร็จก็ตักแบ่งๆ ใส่ทัพเพ่อร์แวร์หลายๆ กล่อง ใครหิวก็เอาโยนใส่ไมโครเวฟของใครของมัน ดูแลตัวเองเลี้ยงแบบบุฟเฟ่ต์ 5555 พ่อบ้านเอาไปกินที่ทำงานกล่องนึง 555) แล้วก็มีรูปองุ่นที่เพิ่งไปซื้อมาให้ลูกๆ ค่ะ เป็นองุ่นดำธรรมดา ไม่มีเม็ด ถุงละเหรียญ ก็กินๆ กันเข้าไป กินผักผลไม้ให้ครบ 5 สี 5555

page-30

ฝากรูปดอกไม้ใบไม้มาให้ดูค่ะ ถ่ายมาจาก drive-thru ของสตาร์บั๊ค ขับรถเข้าแถวรอรับกาแฟปั่นของโปรดอยู่ ก็เห็นว่าดอกไม้ใบไม้มันสวยดีแหะ รูปนี้ไม่สวยเท่าของจริงค่ะ

SweetMommy-01

Tuesday, July 22, 2008

Table Grapes

ไปดูที่นี่เลย กู้ดๆๆๆๆ

http://www.tablegrape.com/varieties.html 

หรือ อันนี้ก็ได้ค่ะ ไม่หมุนๆ ให้เวียนเฮด

http://www.fruitpatch.net/products/grapes.htm

ที่เห็นหมุนๆ ในเว๊บแรก เป็นองุ่นที่เราๆ คุณๆ ท่านๆ รับทานกันอยู่ อิชั้นน่าจะมีโอกาสได้ลองมาหมดแล้วมังคะ ไม่แน่ใจ องุ่นก็เหมือนองุ่น 5555 บางพันธุ์ก็มีฝาดๆ จากเปลือก (ผิว) นะคะ ส่วนที่เห็นนิยมและราคาไม่แพงเมื่อตอนยังอยู่ที่เมืองไทย ก็คือ Red Globe ค่ะ รสชาติหวานกรอบดีแต่มันมีเมล็ด พอได้มาอยู่เมืององุ่น ก็ได้ชิมองุ่นหลากหลายชนิด ชิมมั่วซั่วไปหมด ทั้งที่เค้าใช้ทำไวน์ และที่เค้าปลูกมาเพื่อรับทาน (เรียกว่า Table Grapes นั่นเอง) ที่โปรดเป็นการส่วนตัวก็คือ Autumn Royal  เพราะมันกรอบ...หวานนนนนนนนนนน ไม่ชอบองุ่นที่น่วมๆ นุ่มนิ่มค่ะ ชอบองุ่นที่กรุบกรอบ ผิวจึงๆ ครั๊นชี่หน่อย มีเม็ดไม่มีเม็ดก็ได้ค่ะ เพราะ "ถุย" เป็น เก่งซะด้วยสิ 5555 ลูกๆ ก็ชอบอุ่น ไอ้ตี้กินไปถุยไป เดินเหยียบอยู่บ่อยๆ ปลิดออกจากก้านแล้วโยนเล่นก็บ่อย น่าทุบจริงๆ เลย สดๆ ร้อนๆ ที่ทานกันอยู่ก็ คริมสันซีดเลส (Crimson Seedless) องุ่นพันธุ์นี้มีขายทั้งปี พอหนาวๆ จัดๆ หรือ ร้อนๆ จัดๆ ก็อิมพอร์ตมาจากแถวอเมริกาใต้

ส่วนที่แคลิฟฯ เก็บเกี่ยวปีละครั้ง ประมาณ สิงหา ยาวไปถึง ตุลา พอเลยนั้นก็เหลือแต่ต้นกรอบแห้งค่ะ รอผลิแตกใบใหม่ก็เริ่มสปริงโน่นเลย ตอนที่อยู่ในช่วง Harvest Season ก็มีองุ่นเหลือเฟือ ราคาถูก บางทีพ่อบ้านก็หอบเอาองุ่นที่แปลกๆ มาจากโรงงาน ตรวจดูเห็นหวานอร่อย ก็หอบมาฝากลูกเมีย 5555 ป่าวขโมยน้า.... บางทีที่เอามาก็ลูกฝอยจิ๋ว ดูน่าเอ็นดู ขนาดสาคูเม็ดใหญ่นะ เล็กกว่าโบบ้า ไอ้องุ่นทำไวน์พวกนี้จะเบียดกันแน่น เค้าไม่เลาะให้มันโปร่งๆ แบบองุ่นโต๊ะ (555) ที่กินกัน ไว้หารูปเจอจะเอามาแปะให้ชมนะคะ

page-14

ไอ้ม่วงๆ ดำๆ คือ Autumn Royal Seedless

สีแดงคือ Crimson Seedless

ส่วนไอ้เขียวนั่น Thompson Seedless

เป็น 3 สายพันธุ์ที่รับทานกันบ่อยๆ ค่ะ

ได้ตังค์ 60 เหรียญดอลล่าร์สหรัฐจากเพื่อน 555

คุณเพื่อนใจดีส่งตังค์มาให้กินไอติม 55555 แต๊งส์ นะเพื่อนนะ ลาภปากจริงๆ ขอให้รวยยิ่งๆ ขึ้นไปเด้อออออ….. อย่าลืมสัญญาหล่ะ ที่ว่ารวยแล้วจะอะด๊อบเอาไปเลี้ยงทั้งครอบครัว อัดเทปไว้แล้ว 5555

พักนี้ก็ยังดองเน่าอยู่บ้านค่ะ ไม่ค่อยไปไหน จะแว้บไปมาก็แถวๆ นี้หล่ะค่ะ พาลูกไปหม่ำไอติมเกือบทุกวัน ยังไม่มีใครบ่นเบื่อ ถ้ามีบ่น-ก็อดออกไปนอกบ้านกันเลยเชียว 55555 วันก่อนมีเหตุต้องไปซื้อเบบี้ไว้พ์ที่วอลมาร์ท เลยช้อปปิ้งเล็กน้อยค่ะ ขำสุดก็รอมมี่… อยากได้เสื้อสีพระนั่นมากๆ เดินกวน….โอ้ย.. อยู่นาน พอบอกไปว่าเอาสีอืื่นไม่ได้เหรอ(วะ) ก็เลยเดินสวด นะโม-สามจบ ให้ลูกฟังในวอลมาร์ท อีมี่ยิ่งถูกใจใหญ่เลย บอก… “ก็ลูกอยากเป็นพระน่ะ” 555555 เดี๋ยวให้ลาออกจากโรงเรียนแคธอลิคเลยกลายเป็นพระซะเลย 555555

page-21

ส่วนรูปที่จะโชว์วันนี้ก็คือ ตะวันใกล้จะตกดินแถวๆ บ้านค่ะ ถ่ายขณะที่ขับรถพาลูกไปหม่ำไอติมที่ truck stop ไม่ไกลจากบ้านเท่าไหร่ค่ะ สถานที่และเวลาใกล้เคียงกัน ใช้กล้องดิจิตัล Canon SD-400 อยู่ในรถโตโยต้าโคโรลล่าปี 2000 ช่างภาพคือสาวสวยอายุ 29 ค่ะ (เลยมากลายปีแล้ว แต่ห้ามนับ ขอหยุดไว้ที่ 29 ละกัน 555) อธิบายสเป๊ครูปแบบ”โปร” ซะหน่อย แต่เป็น…โป-ลก-ป๊ก 5555

page-22

ส่วนรูปนี้ เป็นรูปวิวข้างทางสวยงามยามฤดูร้อน จะขับรถผ่านแถวๆ นี้ทุกครั้งที่ไปเฟ๊ดโน่ ที่เห็นทิวเขียวๆ เป็นไร่องุ่นสำหรับทำไวน์ค่ะ (แถบนี้จะปลูกองุ่นสำหรับทำไวน์ซะเป็นส่วนใหญ่ แต่องุ่นที่ทานๆ กัน เค้าเรียกว่า Table Grape ค่ะ รู้ไว้ใช้ว่านะคะ เรียกรวมๆ ทุกๆ พันธุ์เลยนะคะ วันหลังจะมาเล่าให้ฟัง แต่ที่อยากจะบอกคือ องุ่นที่รับทานกันส่วนใหญ่จะอิมพอร์ตจากอเมริกาใต้ ตลกมั๊ย 5555 มีเหมือนกันที่ปลูกในแคลิฟฯ แต่ซื้อทีไรมากจากชิลี เม๊กซิโก เอควาดอร์ ฯลฯ ซะเรื่อยเชียวค่ะ)

page-20

วันนี้อั๊พเท่านี้ก่อน เดี๋ยวไปหาอะไรๆ มาเล่าให้ฟังกันใหม่ค่ะ

You cannot eat a cluster of grapes at once,

but it is very easy if you eat them one by one.

Thursday, July 17, 2008

We’re hungry!! & ไอ้ตี้หัวหงอก 555

ไม่ได้ไปจ่ายตลาด แต่มีเนื้อสัตว์ที่หั่นแช่แข็งไว้เต็มฟรีซเซ่อค่ะ ดั๊น…ไม่มีผักเลย กินไข่กันจดหมดหลายแผงแล้ว แม่ก็ยังขี้เกียจที่จะออกไปไหน 5555 พอบ่ายๆ ยอดคุณแย่ (แม่) ก็ลากเอาไส้กรอกรมควันออกมาต้มให้ลูกสะแน๊คกัน ลูกก็เบื่ออีก และก็ยังหิวกันอยู่ สงสัยดินเน่อร์วันนี้ข้าว+ไข่ดาวและน้ำปลาอีกตามเคย เบื่อน่ะ คิดไม่ออก จะทำอะไรให้ลูกกินดี ตัวเองน่ะ อีซี่สุดค่ะ ขุดๆ ค้นๆ อะไรกินก็ได้ ขนาดอดๆ อยากๆ แบบนี้ยังน้องๆ ภูเขาเลย  เฮ้อ….. นี่ถ้าอยู่ กทม. ก็จะพากันออกไปอาละวาดปากซอย มีให้เลือกเป็นร้อยๆ เมนู โอ้ยยยยย คิดถึงเมืองไทย สุดท้ายก็ต้องบึ่งไปขนซื้อกับข้าวกับปลาเข้าบ้าน ตัวเองกินแบบ “ล้างตู้เย็น” ได้ คือ มีอะไรก็กินๆ เข้าไป แต่สงสารลูกๆ ค่ะ

เพี่ยนๆ โปรดชม…มาย BF …. No No! not my boyfriend ….m.m.m my breakfast ….. HaHaHa 55555 อิแม่ก็เก็บอะไรๆ แล่ก เรื่อยไป บอกซิเออ..เธอจะเอาเท่าไหร่ เอาเท่าไร…ไม่อ้วนเอาเท่าไร เพราะของแล่กที่ขุดได้น่ะ คาร์โบ….ล้วนๆ อ้อ…แก้วกาแฟใบใหม่ด้วย-ใหญ่ยักษ์สมตัว เห็นมีภาษาไทย โดดใส่เลย 55555 ไปลากมาจาก ‘ตาบั๊ค น่าจะเป็นโอลิมปิคเวอร์ชั่นมั๊ง เพราะกระป๋องโค้กก็มีหลายภาษา-รวมทั้งภาษาไทยด้วย เดี๋ยวไว้ว่างๆ จะไปขุดมาอวดค่ะ

Mama-BF

ไอ้ตี้ทำเรื่องอีก เห็นเงียบๆ เรียบร้อย ไม่ก่อกวนโนมโต้มของแม่ดี เอ๊ะ…ชักยังไง ยังไง สงสัยต้อง…ตามไปดู ที่ไอ้ตี้เงียบๆ ก็เพราะไปแอบเจอกระปุกวาสลินปีโตเลี่ยมเจลลี่ ที่แม่เอามาทาหนังเล็บทีน มัน ”โจ๊กกกก…” ออกมาแบบ…ก้อนใหญ่มาก ละเลงหัว-ทำหล่อ ตามวิธีของมัน (เจออะไร-นึกไม่ออก-เอาทาหัวไว้ก่อน ) โมโหลูกอีกแล้วค่ะ จับไปอาบน้ำสระหัวกบาล 1-2-3-4 รอบ พอผมแห้ง-ยังหนืดเหนียวอยู่-ก็เอาไปสระหัวอีก เซ็งมาก 4 หน ก็ยังมีหนืดๆ อยู่ เลยเอาแป้งเด็กโปะ (อย่างหนา) เต็มหัว ดูรูปเลยค่ะ หมักแป้งข้ามคืนเลย เดินหัวหงอกแข่งกับพ่ออยู่ในบ้าน เห็นแล้วก็อดขำไม่ได้ (ทั้งๆ ที่ยังโมโหอยู่หน่อยๆ) เพราะแม่กับพี่หมดกำลังจะเอามันไปอาบน้ำค่ะ วันรุ่งขึ้นจับอาบน้ำสระผม Ta Da…. หล่อลากดินเช่นเดิม 55555 ส่วนอีมี่ เอาที่แปะตาสองชั้นกากเพ็ดมาติดตา…เห็นแล้วขำความพยายามของมัน ซื้อให้มันเล่นนานแล้วจนลืม ไหง..ปิดแล้วตาเล็กลงฟะ 55555

page-19

Love is mutually feeding each other,

not one living on another like a ghoul.

Wednesday, July 16, 2008

อยากได้ อยากได้ แงๆๆๆๆ ไม่มีตังค์

ที่มา   http://lesailes.hermes.com/us/en/

Hermes-02

ถึงมีตังค์ก็ไม่กล้าซื้อ ซื้อปุ๊บไม่มีเงินใส่กระเป๋าไปหลายปี 55555 ก็แค่อยากแหละ ไม่มีปัญญาซื้อหรอก เพราะ ยี่ห้อนี้นะไม่เข้ากับเราอย่างแรง Hermes ถ้าอิชั้นถือแอเมส ใครจะว่าของจริงมั่งวะ 5555

Hermes-01

แต่แหม รูปร่างลักษณะถูกใจปี๊ดๆๆๆ เลย โดยเฉพาะ หนังไอ้เข้สีดำ สวยๆๆๆๆ แต่ไม่ชอบหนังไอ้เข้ หนังงู เลย ถ้าเป็นหนังเรียบๆ จะดีกว่าเยอะ วันๆ แบกสมบัติเยอะ ทั้งของลูก ทั้งของตัว รูปร่างหน้าตาแบบนี้ถูกใจ ถูกใจ เอาใบใหญ่ๆ 55555 มีที่ไหนที่รับตัดกระเป๋าตามสั่งเหมือนเสื้อผ้าคงดี 5555 ถ้าไม่ถูกเค้าจับละเมิดทรัพย์สินทางปัญญาซะก่อน 55555

Tuesday, July 15, 2008

Happy Birthday ทู้..... มี

แก่ไปอีกหนึ่งปี 55555 อายุครบ 29 แล้ววววววว ดีใจจัง

ได้อี-การ์ดมาหน่อยนึง จริงๆ ไม่น่าได้ เพราะไม่ค่อยเคยให้วันเกิดจริงๆ บนเน็ท ไอ้พวกนี้เป็นอะไรต้องใช้พาสปอร์ต หรือ ไอดีมั๊ง ไม่งั้นก็โง่เซ่อใส่ลงไปตอนสมัครสมาชิก 5555 ไวท่อลเดต้านี่แจกซี้ซั้วนี่น่ากลัวเน๊าะ

cats

ตื่นแต่เช้า 9 โมงแหละ 555 เช้าสุดๆ ในรอบ 2 เดือน เอามีนัดเอารถโตต้าไปซ่อม เปลี่ยนน้ำมันเครื่อง และไฟเอนจิ้นมันแดงแจ๋มาหลายวันแล้ว คิดแล้วจะอ้วกเป็นเลือด 5555 เพราะหลบเลี่ยงโดนเชือดที่ศูนย์โตต้ามารอบนึงแล้ว มันบอก นั่นก็ไม่ดี นี่ก็เน่า สิริรวมค่าบูรณะก็ พันสามแหละหล่อน ก็เลยบอก เปลี่ยนน้ำมันเครื่องเฉยๆ แล้วกัน ยังไม่มีตังค์ คราวนี้เอาเข้าอู่ธรรมดา ไม่ใช่ศูนย์ฯ มันบอกค่าเสียหายก็ แปดร้อยนะป้านะ เราก็... เฮ้อ..เซ็ง ทำก็ทำไป เสียก๊ะตังอีกแล้ว ยิ่งรวยๆ อยู่ เบื่อจังเลย ฉลองวันเกิดแบบไม่หนุกเลย

Monday, July 14, 2008

Another Ordinary Week

ไม่มีอะไรแปลกใหม่ค่ะ แต่วันนี้ไอ้ตี้เจ็บตัว ร้องไห้อยู่นาน สงสารมากๆ คือวิ่งออกไปบ๊ายบายพ่อ-ไล่พ่อให้ไปทำงาน พอกลับเข้าบ้าน อีมี่ปิดประตูไม่ระวัง หนีบนิ้วจิ๋วๆ เข้าให้…เลือดสาด คาดว่ากระดูกไม่หัก (ดีนะ ที่พ่อไปแล้ว ไม่งั้นอีมี่เละแน่) เอานมเต้าโอ๋ก็ไม่อยู่ค่ะ กอดก็ไม่เงียบ ร้องน้ำตาไหลเปียกเสื้อโชกเลย น่าสงสารมากกกก….อีพี่ก็ร้องเละเทะไม่แพ้กัน สงสารน้องและโดนแม่สวดไปยกใหญ่ด้วย ไอ้ตี้ร้องอยู่นานมาก กว่าจะม่อยหลับไป

page-17

เมื่อคืน (วันเสาร์) หรือว่าเมื่อเช้าดี งงๆ กับเวลาโลก 55555 คือพ่อบ้านเลิกงานถึงบ้านเที่ยงคืนครึ่ง เห็นลูกๆ และเมียยังโครมครามดีอยู่ ไม่มีใครหลับเลยซักตัว ก็เลยไล่กวดให้แต่งเนื้อแต่งตัว (แค่พอไม่อุจาด 555) ไปกินข้าวกัน 5555 มื้อไหนวะเนี่ย เก็บกดน่ะ เห็นไม่ค่อยออกจากบ้านกัน

พอเข้าที่ขึ้นรถออกไปถึงฟรีเวย์ อีนังรถของอิชั้นก็ไฟเอนจิ้นเกิดแดงแจ๋ขึ้นมา ก็เลยวกกลับมาบ้าน เปลี่ยนเอารถพ่อบ้านไป (จริงๆ น่ะ เปลี่ยนใจไม่อยากไปแล้วแหละ แต่อิพ่อบ้านกะอีมี่-พวกดันทุรัง อยากไปมาก อิแด้ดดี้บอกว่า We still need a treat once a while. ก็เลยยอมไป) กว่าจะไปถึงเฟ็ดโน่ ก็เกือบตีหนึ่งครึ่ง พอเข้าร้านได้ ก็สั่งอาหารกันแบบไม่ปราณี เพราะเค้าปิดครัวตีสองไง ร้านนี้เป็นร้านคนลาวที่รู้จักกันค่ะ ขายดีอย่างเด็ดขาด อยู่ย่านบาร์ ไน้ท์คลับ ตัวร้านก็เป็นแบบบาร์ทั่วๆ ไป แต่เสริฟอาหารไทย เปิดถึงตีสามทุกวัน พวกเมามาจากบาร์อื่นๆ ที่เค้าปิดตีสอง-ก็จะมาหาอะไรแล่กที่นี่ค่ะ ไม่งั้นก็มานั่งกินกาแฟ-กินน้ำ ก่อนกลับบ้าน ร้านนี้พอเกือบๆ ตีสอง-มันก็ไม่ขาย "L-ก-ฮ" ไม่มีการตีซี้ ไม่มีตีสนิท เค้าตั้งนาฬิกาปลุกอันเบ้อเริ่มไว้เลยว่าตี 1.45 ปิดบาร์ 555 เด็ดขาดดี ชอบใจ

พอกินเสร็จก็พาลูกออกมานั่งสามล้อฝรั่งท่องราตรี 55555 สงสารไอ้คนถีบสามล้อมากๆ เพราะทั้งครอบครัวก็ปาเข้าไปกว่า 400 ปอนด์ 5555 เค้าก็พาวนรอบใหญ่เลย เพราะรถราไม่ค่อยมีแล้วต่ะ แถวๆ นั้นเรียกว่าทาวเว่อร์ดิสตริก เป็นย่านที่มีพวกเกย์เยอะมากๆ บาร์เกย์ก็เยอะ กลับถึงบ้านกันก็เกือบตีสี่ เป็นเวลาเข้านอนปกติของบ้านผีปอบ 5555

page-16

ขอพูดถึงกาแฟนิดนึงค่ะ กาเฟ กาแฟ โกปี๊ ยี่ห้อโปรดล่าสุด ดูรูป ดูรูป โอ้ยยยยยย…. เจ๋งสุดๆ ไม่เปรี้ยวเลยค่ะ เนื่องจากไม่ใช่เซียนกาแฟ ไม่กล้าคุยกับคุณที่เขาว่าเขาเป็นเซียน at all 5555 เพราะ “แล่ก” เป็นอย่างเดียว รู้แต่ว่า (ตู) ชอบ หรือ ไม่ชอบ ไม่เกี่ยวกับรสนิยมวิไลเก๋ไก๋แต่อย่างใด ไม่รู้เลยแหละ คือไม่สนใจด้วย ว่าอะไรดีแบบไหน อย่างไร แพงชั้นฟ้า เริ่ดเลอเพอเฟ็คอย่างที่ไฮโซหรือแม้แต่โฮโบ้นิยม ไม่ว่า อารบิก้า ปาทังก้า โอเมก้า ฮานาก้า หรือ โคลอมเบี่ยน โคลัมบ้า ก้าๆๆๆๆ ไม่รู้ทั้งนั้น…… แต่อันนี้ อร่อย มากๆ ราคาย่อมเยา หาซื้อได้ทั่วไปตามท้องตลาดค่ะ สะดวก ประหยัด และ สบายกระเป๋าตังค์ ก่อนหน้านี้ชอบ กาแฟของดังกิ้นโดนัท ลองทั้งแบบเป็นเม็ดๆ มาบดเอง แบบบดมาแล้ว ก็อร่อยดีแฮะ แต่สู้โฟลเจ้อส์ตัวนี้บ่ได้เด้อค่ะเด้อ บ่ส่มเล้ยยยยยย เกลียดกาแฟเปรี้ยวมากกกกกก เป็น Medium Dark 100% Colombian ไปลากมารับทานกันเร้วววววววว….. รูปเน่าๆ นิดนึง เพราะเอารูปเก่าๆ มามั่วผสมด้วยค่ะ อยากให้เห็นเครื่องต้มกาแฟของคนยากแต่หลังยาว 55555 แล่กคนเดียว ทีละถ้วย ไม่ต้องล้างหม้อกาแฟให้ยุ่งยากค่ะ เพราะนังฝาละมีไม่ชอบกาแฟต้มง่ะ พี่แกชอบโฟลเจ้อส์อินสะแต๊นฝาแดงคับบ…โผ้มมมม….

page-18

 

"Black as the devil, hot as hell,

pure as an angel, sweet as love."

~That's the recipe for coffee, according to the utterly French statesman Talleyrand (1754-1838).

Sunday, July 13, 2008

California Wildfire 2008

แงๆๆๆๆ ไม่อยากเป็นหมูย่าง ไหม้มานานแล้วนะเนี่ย ไหม้แม่มทุกปี กลัวๆๆๆๆๆ อากาศที่แย่อยู่แล้วก็แย่หนักเข้าไปอีก ฝนฟ้าไม่ตก ไม่มีบุญบั้งไฟมั่งเน๊าะ ยิงขึ้นไปทิ่มตูดเทวดาให้เทฝนลงมาหนักๆ เลย นักผจญเพลิงเจ็บหลายคนแล้ว บางปีตายเป็นฝูง-น่าสงสารมาก

ดูรูปกัน ถ่ายโดยเพื่อนสนิท องค์การนาซ่าน่ะ เห็นซ่าๆ เลยอยากตีสนิทเป็นเพื่อนมันหน่อย 5555 ดูดิ น่ากลัวเน๊าะ (วิชาการหน่อยนึง ประเทศแคลิฟฯ เนี่ยใหญ่กว่าประเทศไทยนิดนึง ไฟลามทุ่งแบบนี้ก็แบบไหม้เป็นจังหวัดเลยแหละ) ดูควันดิ ลามปามออกทะเลไป ดีกว่าตีวนเข้ามาในแผ่นดินมั๊ง เสียงรถดับเพลิง หวีดหวิวโวยวายอยู่เรื่อยๆ แหละ เพราะทุกๆ เมืองส่งเจ้าหน้าที่+เครื่องมือ มาช่วยกันดับ เห็นว่าหลายๆ ประเทศส่งมาช่วยด้วยเหมือนกัน กลัวมันลามลงเขามาใกล้ๆ จังเลย กลับไปดูที่โพสต์ไว้http://oohsworld.blogspot.com/2008_06_01_archive.html   จะได้รู้ว่าคฤหาสต์ของเราอยู่ไมใกล้หรอกแต่เอาแน่ไม่ได้ ร้อนๆ แห้งๆ แบบนี้ ไปลุกได้ทุกที่ ทุกเวลา บางปีนะเวลากลางคืนมองขึ้นเขาที่อยู่ลิบๆ จะเห็นไฟเป็นจุดๆ เลยแหละ ภาวนาให้มันดับไวๆ ให้ฝนตก (โง่เน๊าะ ไม่เก่งเหมือนคนไทย ทำฝนเทียม-ฝนหลวงได้) 

เคยมีประสบการณ์ขับรถตอนไฟไหม้แบบนี้ด้วยนะ ตอนนั้น กะดั๊กกะดา 2006 ท้องโย้อยู่ พาอีมี่ไปดีสนีย์แลนด์ แอลเอ มันลุกแบบน่ากลัวมาก ค่อยๆ ขับผ่านกันไป ช่วงนั้นเป็นเขา หน้าผา หุบเหว ฟรีเวย์ I-5 (อินเตอร์เสตท-5) กลัวตาแหก ลืมถ่ายรูปเลย 55555 เปลวไฟมันกระพือขึ้นมาใหญ่มากๆๆๆๆๆ สูงขนาดตึกสามชั้นได้ คือถนนส่วนนั้นเป็นแบบลัดเลาะบนเขาอยู่ไง รถดันเสือกพากันชะลอ ค่อยๆ กะดื๊บๆ ซักพักนึงเสียงรถดับเพลิง รถตำรวจทางหลวงลั่น พวกเจ้าหน้าที่พากันลัดเลาะตัดตอนมาจัดขบวนไอ้พวกกลัวตายแต่อยากดูบ้าง ไม่อยากดูบ้าง จำเป็นต้องดูมั่ง เฮ้อ รอดมาได้ น่ากลัว น่ากลัว รถเราดันเป็นไอ้พวกท้ายๆ ก่อนที่เค้าจะกั้นไม่ให้รถที่ตามมาข้างหลังหยุด ยิ่งรั้งท้ายก้อนไฟก็ยิ่งใหญ่ กัวๆๆๆๆๆๆ 

californiafires2008

Saturday, July 12, 2008

Black woman left to die on hospital floor like a dog

เหตุหญิงฟุบตายคา รพ.ไม่มีคนช่วย “ความล้มเหลว” ระบบประกันสุขภาพมะกัน

โดย ผู้จัดการออนไลน์
4 กรกฎาคม 2551 11:39 น.

 

ซีเอ็นเอ็น - ถึงคนทั่วโลกที่ได้ชมวิดีโอสุดสลด เอสมิน กรีน ผู้ป่วยหญิงนอนรวยรินค่อยๆ สิ้นใจอยู่บนพื้นของห้องแผนกผู้ป่วยทางจิตโดยไม่มีใครช่วยเหลือ นั่นคือ เครื่องแสดงว่าระบบประกันสุขภาพล้มเหลวอย่างร้ายกาจ (ไปหาอ่านรายละเอียดต่อเอาเอง เพราะยาวมากๆ) ขอเล่านิดนึง เพราะจากที่อ่านหลายๆ ลิ๊งค์ ไม่เหมือนที่ตัวเองดูข่าวทีวี คืออีป้านี่แกรอหมออยู่ด้านนอก (ล๊อบบี้) เนี่ย 24 ชั่วโมงแล้ว วนเวียนไปบอกเนอร์สที่เค้าน์เตอร์หลายหนแล้วว่า ไม่ไหวแหล่ว กูจะตายแหล่ว ทำนองเนี้ยะ แล้วแกก็ล้มตกเก้าอี้ชักแหง่กๆ มีคนไปตามไอ้ยามให้เดินมาดู หลังจากนั้น 45 นาที แค่ชะโงกดู  ผ่านไปนานโขคนที่เค้ารออยู่เหมือนกันไปบอกเนอร์สให้มาดูอีป้านี่หน่อย ก็ไม่มีใครมาดู 4 ชั่งโมงผ่านไป ถึงมีคนมาดู เริ่มด้วยเอาทีนเตะขาอีป้านั่นป้าบๆๆ เขี่ยๆ ดูว่ายังมีชีวิตอยู่หรือป่าว ก่อนที่จะจับดูชีพจร แล้วก็โยนใส่รถเข็นมาเอาตัวเข้าไปตรวจด้านใน อีป้าผู้โชคร้ายเด็ดสะมอเรนานแล้ว แล้วตรงที่อีป้านั่รอจนตายน่ะ ห่างจากหน้าต่างเนอร์ส "ตั้ง" 3 ฟุตเจ้าค่า พุทโธ ธัมโม สังโฆ

พาดหัวน่ากลัวดี 555 เปลี่ยนบรรยากาศ จริงๆ ข่าวนี้ 2 วีคได้แล้ว but I can't get it out of my mind 55555 ขอฟาดภาษาปะกิดนิดนึงนึกเป็นไทยไม่ออก กะแดะสุดๆ เพราะมีประสบการณ์โหดตรงๆ แบบนี้เลย เพียงแค่ไม่มีใครไม่ตาย 5555 ระบบเฮ้ลท์แคร์ที่อเมริกา (ประเทศที่เรียกตัวเองว่ามหาอำนาจ) เป็นอะไรที่ห่วยระดับต้นๆ ของโลกเลยแหละ

ธุรกิจนี้สูบเลือดคนเมกัน (ที่ทำงาน+เสียภาษี) นำเงินภาษีไปจัดการกับเรื่องนี้สูงมาก คนที่ไม่ทำงาน กินสวัสดิการสังคมทุกๆ ประเภท คนเข้าเมืองผิดกฏหมาย ฯลฯ ก็เลยสบายไป ถือว่าเป็นช่อโหว่ที่คนพวกนี้สามารถแมนิปูเลตหน่วยงานรัฐ สรุปองค์กรที่เกี่ยวข้อง+รวมถึงผู้บริหารประเทศล้วน "ฉลาดน้อย" เมื่อเงินทองเรื่องนี้เป็นอะไรที่เรียกว่า "อีซี่มันนี่" พวกที่อยู่ในธุกิจนี้ หมอ บริษัทยา ประกันสุขภาพ ฯลฯ มีช่องทางหากินที่อีซี่ๆ ก็ฟาดราคาให้มันสูงๆ สูงอย่างที่เกลียดสุดๆ เพราะเรียกเท่าไหร่ก็ได้ทุกครั้งไป คนที่เดือดร้อน คือ คนที่ทำมาหากินและเสียภาษี อย่างนี้อยู่บ้านเฉยๆ รอกินประกันสังคม เงินช่วยเหลือต่าง แล้วทำล้มละลาย ฯลฯ ดีมั๊ยวะ 55555

วกเข้าประสบการณ์โหดที่เคยเจอ มีอยู่ครั้งนึง อีมี่ไข้สูง 104 ได้ ก็วิ่งแจ้นไปอีอาร์โรงบาลเด็ก (ใหญ่ที่สุด ดีที่สุด ทันสมัยที่สุด ในเซ็นทรัลแคลิฟฯ มันคุยไว้อย่างงั้น) ไปถึงเที่ยงคืน คนรออยู่หนาตา รออยู่นานมากกว่าจะเรียกไปสอบประวัติซักถาม "อ่าเอ๋วเดิมๆ-ถามทุกที" แล้วก็กลับมานั่งต่อ รอๆๆๆๆๆ ไม่เห็นมีใครโดนเรียกเข้าข้างใน จ้องตากันไปจ้องตากันมา จ้องกันแบบหน้าโง่ๆ เดินถามที่เค้าน์เต้อร์พยาบาล 3-4 ครั้ง จนคนมอง คำตอบที่ได้คือ ข้างในไม่มีเตียงว่าง ข้างในไม่มีเตียงว่าง ข้างในไม่มีเตียงว่าง อยู่อย่างนั้น จนโมโห ไปบอกมัน เรียกใครมาดูหน่อยนึงดิ เด็กไข้สูงมากๆ เดี๋ยวมันตาย อีพยาบาลมองหน้าตู แล้วก็กวาดสายตาไปรอบๆ ล๊อบบี้ แบบบอกด้วยสายตาว่าคนอื่นอีกเยอะแยะรอได้ไม่มีปัญหา มีเด็กปากแตกฟันหลุดเลือดท่วมเสื้อมานั่งเลือดสาดอยู่อย่างนั้น อนาจมากจนไปยื่นเบบี้ไว้พ์ให้แม่มันเช็ดหน้าตาลูกมันซะหน่อย มันดูสยองไปนิด มีอีกหลายไข้ที่เข้ามาเรื่อยๆ แบบยัดทะนาน ไม่มีที่ยืน ที่นั่ง คนไม่ป่วยก็พาลจะป่วย โมโหตับแตก แบกลูกกลับบ้าน ตอน 7 โมงเช้า 55555 โง่ขนาดรอจนถึงเช้า 5555 กลับมาหยอดยา ชุบน้ำเอาเอง ปรากฏว่ามันรอด 55555

อีกอันละกัน อีมี่อีกนั่นแหละ ประตูรถหนีบนิ้วเสือดสาดกระจาย แม่มันขับรถมือซี้มือสั่น ไปอีอาร์โรงบาลประจำตำบล รอๆๆๆๆๆ อยู่ที่ข้างนอกล๊อบบี้ เกือบชั่วโมง เดินไปวีนมัน บอกเลือดออกเต็มเลย และลูกตูเจ็บมาก ไม่ต้องหมอหรอก เนอร์สก็ได้มาทำแผลซักนิดนึง คำตอบคือไร้คำตอบ รอต่อไป แผลเหวอะน่าดู น่าจะต้องมีเย็บ โง่รออยู่พักนึง มันเรียกเข้าไปรอห้องข้างใน นั่งโมโหรอต่อข้างในอีก 4 ชั่วโมง อีหมอมามองๆ ส่งอีพยาบาลมาทำแผล เช็ดๆ เอาผ้าก๊อซพันๆๆๆๆ เฉยๆ ไม่มียาหยูกอะไร แล้วก็ไล่กลับบ้าน โมโหซู้ดดดดด.....สุด พอมาถึงบ้านแกะผ้าที่มันพันก็ไม่ออกเพราะติดแหงกแห้งกังเลือด ดึงเลือดกระฉุดอีก จัดการทำแผลเอง เรียบร้อยโรงบาลหมออู๋ ที่รนรานไปโรงบาลน่ะเพราะตกใจ และนึกว่าต้องเย็บ พอสงบสติอารมณ์มันก็ทำได้แหละ เรียนมาค่า.... ไม่ต้องเรียนมาก็ทำได้ เชื่อดิ สงสารลูกมากๆ เกิดเป็นลูกแม่อู๋ต้องอดทน เฮ้อ....

มีอีกเยอะเรื่องหมอ เรื่องโรงบาล เล่าไม่หมด เยอะจริงๆ นะ ขอบอก นี่ยังไม่พูดเรื่องค่ารักษาพยาบาลนะคะ 55555 ไว้โอกาสหน้าจะสาธยายเล่าให้อ่านอีก มันน่าโมโหจริงๆ โรงหมอ โรงบาลเมืองไทยนั่นวิเศษประเสริฐชั้นฟ้านะขอบอก ใครว่าอยู่เมืองนอกสบาย......

Wednesday, July 9, 2008

ลูกๆ ดับร้อน

ลูกขอเล่นน้ำ แก้ร้อนที่ไดร้ฟ์เวย์หน้าบ้านทุกๆ วัน แต่ก็ต้องรอให้ ทุ่มนึงซะก่อน ไม่งั้นก็แดดแจ๋ เผาพวกมันแสบร้อนให้เดือดร้อนอีก จริงๆ ทุ่มนึงก็แดดยังเปรี้ยงหน่อยๆ ก็ให้เล่นไปจน 2 ทุ่มครึ่งแหละ ไอ้ตี้ก็ชอบแก้ผ้าแก้ผ่อนเป็นทุนอยู่แล้ว วันนี้ไดเป้อร์มันพองอมน้ำไว้หนักมาก มันดันทนได้ พี่มันสงสารเลยถอดให้ 55555 และวันนี้ฟลุ๊คมาก เพราะรอมมี่กำลังเก็บกะมังถังปี๊บเข้าบ้าน (ต้องเก็บเพราะบ้านไม่มีรั้ว ถึงอยู่ทุ่งกุลาก็กลังของายค่า) มีรถไอติมผ่านมา ก็เลยให้ซื้อ เพราะร้อยวันพันปีไม่เคยเห็น จริงๆ จะไม่ให้ลูกซื้อหรอก เพราะกลัวน่ะ ข่าวทีวีชอบบอกว่า ไอ้พวกรถไอติมเนี่ยส่วนใหญ่เป็นเดนคุก เป็นไอ้เม๊กฯ ร้ายๆ วันนี้เป็นเด็กผู้หญิงสองคน มีพ่อเป็นคนขับ อีแม่ก็ยืนขนาบลูกอยู่แล้ว ไม่มีใครทำอะไรลูกตูได้หรอก แม่มันน่ากลัวมาก 555555

page-11

แล้วในรูปก็เป็นไอ้ตี้ กลับไปใส่บอดี้สูทอยู่บ้านอีกแล้ว เพราะมันชอบแกะไดเป้อร์ออก แล้วเดินโป๊โทงๆ ทั่วบ้าน แถมแอ่นฉี่ตรงโน้นตรงนี้มั่วไปหมด น่าตีจริงๆ

Tuesday, July 8, 2008

เรื่องของดาราเกาหลี "แก่จังมึง" 5555

page-05 

“แก่-จัง-มึง" น่าจะเป็นฉายาใหม่ที่เหมาะกับอิชั้นตอนนี้มาก และฟังดูเป็น “เกาหลี” ดี…จะได้ไม่ตกเทรนด์ 555 อล่วยังมีความหมายตรงกับภาษาอังกฤษว่า "Old Bag" ที่สามีสุดที่เลิ้บตั้งให้ ถ้าเรียกันเป็นภาษาไทยแบบบ้านๆ ก็… "อีแก่ อีเพิ้ง" อะไรทำนองนั้น 555555 จริงๆ อิชั้นควรจะโกรธแหละ แต่ไม่โกรธหรอกค่ะ ขำดำ 55555 หนังหนา..ไม่เจ็บ 555 เพราะเวลาไปไหนๆ ไม่เคยแต่งหน้าแต่งตัว เรียกว่าหวีหัวกบาลก็บุญแล้ว พีอบ้านชอบเลย "แดก" หน่อยๆ ว่าเครื่องสำอางค์ เครื่องทำผม (คีมร้อน เคิร์ลลิ่ง สารพัด อื่นๆ อีกมากมาย) ชอบซื้อจริงๆ ไม่เห็นเคยใช้เลยอีเบ๊อะ  555555 รูปที่ถ่ายกับลูกๆ นั้นคือทั้งสามคนล้มพังพาบอยู่ที่พื้นครัว 555 ถ่ายรูปเองนี่ยากเน๊าะ เล็งไม่แม่นซักทีค่ะ ดูกันเอาเอง

page-15 

จากที่ถูกตำหนิติติงจากอิพ่อบ้าน….ตานี้ก็ถึงเวลาลุกขึ้นมาแต่งหน้าแต่งตาแบบ "โบ๊ะฉ่ำ" เลยแหละ พอพี่แกเห็นก็ว่าอีก จะไปไหนเหรอ หรือเป็นบ้า 5555 ทำไม…ต้องไปไหนด้วยเหรอ จะแต่งหน้าทำผมอยู่บ้าน เลี้ยงลูก นอนตากแอร์เย็นๆ อยู่บ้าน ใครจะทำไม 55555 เรื่องของตู ใช่ป่าว คนมีฟามสุข 55555 ตอนนี้ได้แป้งเกาหลียอดฮิตมาอีก (แป้งแดจังกึม…หรือชื่อจริงว่า PALGANTONG) บิดได้จากอีเบย์ 0.99+6.99 ค่าส่ง ชนะเพราะไม่มีใครเข้าไปบิดแข่งค่ะ ฟลุ๊คสุดๆ ลอง ทาๆ ถูๆ ดูแล้วก็ดีเหมือนกันแฮะ ขนาดตอนนี้ร้อนตับแหก ปกติหน้ามันเมือก เหงื่อสาด หน้ายังผ่องสวย ขอโต้ด....ที่ใช้คำว่าหน้าสวย 5555 ก็หน้าตูนี่หว่า ไม่มีใครชมเลยต้องชมตัวเองค่ะ 55555 ถึงจะไม่สวยใสกิ๊งอย่างตุ๊กตาพอร์ซเลนก็เถอะ (ทั้งฝ้า ทั้งกระ ทั้งตะกละอีกด้วย ปิดยังไงก็ไม่มิด) ใช้ได้ทีเดียว ใช้มันไปทำไรดีวะ 555555 ส่วนไอ้ Prescriptives เป็นมิเนอร่อล SPF 15 เห่อฮิตอยู่พักนึงแล้ว สูสี สูสี อันหลังมีเหนียวนิดๆ แต่ก็ชอบทั้งสองเลยค่ะ จะเห็นว่าได้การ์ดวันเกิดมาจำนวนหนึ่งจากห้างต่างๆ ก็ได้กิ๊ฟการ์ดมาห้างละ $10 บ้าง $15 บ้าง ดีๆๆๆๆ ชอบๆๆๆๆ จากรูปข้างบน…..อิชั้นอยากมีรูปของตัวเองบ้าง เป็นคนถ่ายประจำ ดูดิ...ให้รอมมี่ถ่ายก็เบลอซะ เซ็ง ปกติลูกก็ถ่ายรูปดีใช้ได้ หรือว่าเจ้าที่แรง 555555 อยากโชว์ดอกไม้แดงบนกบาล (รูปที่ถ่ายกับไอ้ตี้) แต่ไม่เห็นอะไรเลย ส่วนอีดอกม่วงช้ำๆ เน่าๆ นั่น ถ่ายเอง 555

page 

ช่วงนี้นอกจากจะบ้าแต่งหน้าแล้ว ยังบ้าดอกไม้ด้วยค่ะ 5555 หัวกบาลติดดอกไม้ทุกวัน ติดดอกที่มันใหญ่ๆ ชอบๆๆๆๆๆ รอมมี่เห็นทีไร "แม่ๆ แม่เหมือนเซเล๊บเลย" เราก็หลงดีใจ เหมือนใครฟระ อีมี่รีบบอก "ลูลู่ ลาล่า ไงแม่" อิชั้นก็เอ๋อเลย แงะ!!! เอารูปฮัลโลวีน 07 ของอีมี่มาแปะด้วย เพราะไปรวบรวมรูปเก่าๆ จะเบิร์นทำวิดีโอดีวีดีส่งไปกรุงเทพฯ ให้คุณยายกับแม่จ๋าดูค่ะ ส่วนรูปนี้ไอ้ตี้ขโมยกินกาแฟของแม่ เห็นแล้วขำมาก ดูน่าเกลี๊ยดดดดดด น่าเกลียด ผอมบักโกรก วิ่งหากล้องแทบไม่ทัน ลูกอิชั้นเหมือนเซเล๊บ…. Gollum/Smeagol ใน LOTR เน๊าะ 5555

page-04

The best thing is to look natural,

but it takes makeup to look natural.

Hippo the Mom

วันนี้ดูหนังผีๆ สปู้กกี้หน่อยๆ มีตัวตลก ชื่อ Pippo the Clown อีก๊อตหันมามองแล้วก็เรียกตูเลย Hippo the Mom ไอ้บร้า....

page-2

ชีวิตช่วงนี้เงือกๆ หงอยๆ เหงาๆ ไม่มีอะไรหวือหวา อยู่โยงที่บ้าน "ฮีทเวฟ" จะมาคุกคามจากนี้เป็นต้นไป ก็เตรียมตัวเตรียมใจไว้เลย ไม่มีวันไหนที่ร้อนต่ำกว่า 100 องศาแน่ๆ เซ็งเลย ไม่อยากเปิดประตูบ้านเลยแหละ ดูรูปบักจิม แครี่ บ้าๆ บอๆ ขำดี เอาชุดแฟนมาใส่ 55555 ดูจากข่าวการเมือง เอ้ยยยย.... ข่าวบันเทิง เห็นบอกว่า ตอนแรกเดินเล่นอยู่ดีๆ นักข่าวกวนมากๆ เค้าเลยเดินกลับบ้านไปเปลี่ยนชุดกับแฟนออกมาเดินใหม่ 

Q6769209-173

ไม่มีรูปอะไร ดูรูปที่ได้รับมาจาก Email forwarding ดูกันแก้เซ็ง 5555 หรือดูแล้วเซ็งก็ไม่รู้ 5555 ส่วนตัวแล้ว เค้าก็เก่งแหละ คนที่แต่งไม่เยอะเท่าไหร่ ก็ดูสวยดี แต่ไอ้คนที่โบ๊ะเยอะๆ เหมือนกระเทย-คาบาเร่ต์โชว์ง่ะ

Saturday, July 5, 2008

Happy 4th of July

เดิมๆ ไม่มีอะไรแปลกใหม่ ไปรวมญาติวันหยุดที่บ้านแม่ฝาละมี ตอนแรกก็แบบไม่ย๊ากกกกก….ไม่อยาก เพราะเบื่อๆ คุณๆ เค้า (พวกเชี่ย..เนี่ย…) น่ากลัวค่ะ จริงๆ ก็ไม่เกี่ยวกับเราเท่าไหร่ เพราะคุณๆ เค้าแบบกัดกันนุงนังยุ่งไม่หมด เสียบข้างหน้า แทงข้างหลัง ยิงจ่อหัว ฯลฯ กันมั่วไปโม้ดดดด….เห็นแล้วสะหยองงงงง มาก…ขอบอก ขนาดมันเป็นพี่ น้อง พ่อ แม่ ลูก กัน เราเป็นคนอื่น เชอะ จะเหลือเรอะ แต่ไม่เคยโดนต่อหน้าจะๆ หรอก คิดว่าลับหลังคงจะมี อีมีด อีดาบ คุณลูกศรลูกธนู อีขวาน บักอีโต้ ปักเต็มอย่างแน่ๆ (โถๆๆๆๆๆๆ  คนเรา อย่าว่าแต่เค้าเลย 55555 อิชั้นก็เล่นพวกมันลับหลังบ่อยๆ ก็แค่เอามาเม้าให้ปั๋วฟัง แค่นั้นแระ ทำอะไรเค้าไม่ได้อยู่แล้ว) เข้าเรื่อง เข้าเรื่อง วันนี้บรรยากาศดีกว่าปีก่อนๆ เสียแต่อีก๊อตต้องทำงาน เพราะหาคนทำแทนไม่ได้ แต่ว่าญาติๆ กว่าครึ่งเค้าแห่ไปบ้านบนเขากันหมด (เป็นบ้านแบบรีสอร์ทตากอากาศ หน้าร้อน เล่นเรือ สกีน้ำ ฯลฯ ที่เลค พอหนาวๆ ก็สกี สะเลต ฯลฯ บ้านนี้ก็เป็นหนึ่งใน 3-4 หลัง ที่พวกคุณมันก็กะลังกัดกันแย่งๆ กันอยู่ 5555 พ่อแม่ยังไม่ตายเล้ยยยยย….) วันนี้เลยเหลือแต่ อีแม่เฒ่า(บ่ฮู้เรื่องอิหยังแล้ว) อีหม้อแกง (เมแกน) จอห์นนี่ แล้วก็บักร๊อบบี้ เลยสนุกดี บาร์บีคิวกันนิดหน่อย ปีนี้ไม่ได้เตรียมอะไรไปจอย เพราะกะไปโผล่หัวให้เห็นแล้วเผ่น ก็เลยไปฟาดของเค้าอย่างเดียว  แล้วก็เลยมีเวลาคุยกะอีหม้อแกงซะมากมาย หนุกดี อีมี่ก็ดูแลน้องดี เลยกล้าปล่อย เพราะอังเคิ่ลจอห์นนี่ (รูปหล่อ) กะอีร๊อบ ช่วยกันดูด้วย

page-08

พ่อซื้อพลุ ให้อีมี่ 2 กล่องๆ ละ 35 เหรียญ ที่ซื้อน้อย ก็เพราะตัวเองไม่ได้มา เลยไม่ไว้ใจ กลัวอันตราย โทรสั่งแล้วสั่งอีกเรื่องให้ดูลูกๆ โทรมาก เตือนมาก จนต้องมีการกัดกันเอง 5555 ทุกๆ ปี ก็ซื้อกันบ้านละ 2-300 รวมแล้วเป็นพัน อิชั้นไม่ค่อยชอบของพวกนี้เท่าไหร่ เพราะเหมือนเผาเงินทองให้ “เรือ-หาย” ปล่าวๆ สนุกสนานมากมายก็ปล่าว อันตรายก็เท่านั้น บางอันหนวกหูด้วยนะ แต่ก็ต้องทำใจ นานที-ปีละหน และหุบปากไว้ให้สนิท พูดอะไรออกไป มันจะไปไม่ใช่แต่ระคายเคืองผัวตัวเอง คนอื่นๆ ด้วย น่ากลัวออกจะตาย 55555 รู้สึกจะนอกเรื่อง-ลากไส้อินลอว์มาเผาตรงนี้เยอะไปหน่อยแล้ว ขอโทษ ขอโทษ นะคะท่านผู้ชม

page-07

เป็นว่าวันนี้ ไปเล่นพลุกันนิดหน่อย แต่กลับสนุกกว่าปีก่อนๆ กิน ดื่ม อิ่มหนำ สำราญ ก็ขนลูกใส่รถบึ่งกลับบ้าน เสียงรถตำรวจ รถดับเพลิง ดังอยู่เป็นระยะไม่ได้ขาด เลยนึกขึ้นได้ว่าเพื่อนบ้านแถวที่อยู่มันปาร์ตี้กันหลายบ้าน เห็นรถจอดข้างๆ ถนนบ้านละสิบกว่าคัน เดี๋ยวพอมันเมาได้ที่ กลัวมันขนพลุออกมาจุดไม่ระมัดระวัง แล้วพวกไอ้เม๊กฯ ชอบเล่นพลุที่อิลลีเกิ้ลซะด้วยสะ (ชนิดที่ยิงขึ้นฟ้าน่ะ - เค้าห้ามนะ แต่ไอ้พรึ่บๆ ฟู่ๆ หมุนติ้วๆ อยู่กับพื้นนั่นโอเค) สนามหญ้าแห้งแกร่กของอิชั้นก็จะติดไฟได้อย่างฟรึ่บพรึ่บเดียวลามหมดทุ่งแน่ๆ เดี๋ยวจะไม่มีบ้านอยู่ พอถึงบ้านก็คอยเดินเข้าเดินออกดูความเรียบร้อย เห็นพวกมันจุดพลุแล้วก็หนาว (จริงๆ ร้อนเกือบๆ ร้อยเชียวนะ เลยไม่ต้องหาเสื้อหนาวมาใส่ 55555) เพราะมากมายซะเหลือเกิน ก็เตรียมสายยาง ถังน้ำ เรียงรายไว้ให้คว้าได้สะดวกรวดเร็ว สุดท้ายก็จบลงด้วยดี ไม่มีใครเดือดร้อน

Happy Independence Day (ย้อนหลัง)ค่ะ

Thursday, July 3, 2008

Our Recent Favorite Things

สิ่งที่จะเล่าต่อไปนี้เป็นอะไรๆ ที่ครอบครัวเรากำลัง "อินทูอิท" จะบอกว่าเป็นสิ่งโปรดปราน คลั่งไคล้เหลือเกิน แบบตลอดกาลก็ไม่ได้ เพราะ "บ้า" หรือ "โปรด" เป็นอย่างๆ เป็นพักๆ เดี๋ยวก็เปลี่ยนไปอีก

เริ่มด้วยของนังรอมมี่ก่อน มันปิดเทอม ไม่ได้ไปไหน มันก็ง่วนอยู่กับแต่งตัว แต่งหน้าตุ๊กตาตาเหลือกๆ บนเว๊บของญี่ปุ่น เกาหลี อะไรเทือกนั้น อ่านเว๊บเค้าก็ไม่ออก ก็เจือกเล่น งมเล่นหมดวี่หมดวัน ไม่ด่าไม่เลิก แถมมันพูดแล้วพูดอีก บอกแล้วบอกอีกว่า รูปบนขวาสุดน่ะ เหมือนคุณแม่อู๋ของหนูดีม๊าก...มาก 5555555 จริงเหรอวะ ไหนใครๆ ชอบบอกว่าตรูอ้วนและขี้เหร่ 55555 - in my daughter's eyes จริงๆ

Face-01-tile

ส่วนอีกอันก็คือ ผลิตเบบี้ ผลิตทั้งวัน ใครจะลอกเลียนแบบไม่หวงห้ามเพราะเบบี้พวกนี้เลี้ยงไม่ยาก 555 เอ้า....ใครๆ ที่อยากมีลูก ก็รีบๆ ทำลูกเร็วๆ หรือใครที่ยังหาอุปกรณ์ทำลูกไม่ได้ก็ลองเทสต์ไดร๊ฟ์กับเซเลบก่อนก็ได้ ไม่ว่ากัน 55555

BabyBaBa-tile

ส่วนอันนี้ก็ทั้งแม่และหนูดีคลั่งคล้อยู่นานมากแล้ว แต่ตอนนี้ into it again 55555 ก็ Google Earth หนูดีมันบอก สนุกดี ชอบๆๆๆๆ ดูหลังคาบ้านคุณยายกับบ้านแม่จ๋าทุกวัน ไม่รู้เมื่อไหร่จะได้ไปหา คิดถึงจังเลย.....

GoogleEarth

อันนี้ของแม่ จริงๆ ของงที่โปรดตอนนี้มีอยู่เยอะๆ โปรดมานานแล้วและยังโปรดอยู่ก็มีอยู่มาก เอาพอสังเขปแล้วกัน ก็ชอบน้ำสลัดอันนี้ เป็น Berry Delight - Bountiful ของ Wish Bone อร่อยดี แต่อีมี่มันบอกเหม็นน้ำส้มสายชูแรงมาก ขนาดมันไม่ได้กินนะ แค่นั่นอยู่ใกล้ๆ แต่อร่อยดี เปรี้ยวๆ หวานๆ ก็ไม่ได้กินทุกวันหรอกก็แช่ตู้เย็นไว้ เคยคลั่ง ฮันนี่มัสตาร์ดของ "Marie's" อยู่หลายปี ตอนนี้ก็ยังเป็นตัวนำอยู่ แต่ปันใจให้อันใหม่นิดนึง

1972-tile 

ส่วนอีกอันในรูป คือ Ridge Filler ของ OPI ชอบๆๆๆๆๆ มีครอบครองอยู่หลายปีแล้ว ไม่หมดซักที พอหน้าร้อนทีก็ทาเล็บกันที โดยเพราะเล็บทีน เพราะใส่แต่อีแตะ อีฟอง ลากไปโน่นมานี่ทั้งวัน ก้มมองดูบางทีก็ "อึ๋ย กึ๋ย" มากๆ ดูสกปรก ทาซะหน่อยปกปิดความอุบาทว์ แต่ที่เล็บทีน ไม่ต้องรองพื้นด้วยตัวนี้หรอก เพราะเล็บทีนดูเฮ้วตี้ดีอยู่ แล้วก็มักจะทาสีที่โหดๆ สีโปรดก็คือ สีดำ สีน้ำเงิน ม่วง เขียวปีกแมงทับ 55555 ส่วนเล็บมือนานๆ จะทาที แต่เล็บมันขรุขระ เพราะเป็นโรค Psoriasis ทำให้เล็บมันไม่ค่อยเรียบ ถ้าอยากทาเองก็ต้องมุกๆ ไม่ก็กากเพ็ดพรึ่บ-อันนี้ล้างยากชิปเป๋ง แต่พอรองพื้นด้วยตัวนี้ก็เรียบเนียนขึ้นมาเลย ทาสีด้านๆ ยังดูดีเลย "มหัศจรรย์” จริงๆ เมื่อก่อนยังทำงานก็ยอมเสียตังค์ทำเล็บปลอมที่ร้าน ส้วยยยย....สวย ชอบมาก แต่แพงน่ะ พอไม่มีงานทำก็เอ๋อๆ ยังอยากสวย ก็ต้องทำเอง 555 แต่อันนี้เวิร์คจริงๆ ชอบๆๆๆๆๆ ตอนนี้นอกจากบ้าทาเล็บ ยังบ้าแต่งหน้าด้วยนะคะ ห่างหายความบ้านี้มาหลายปี ตอนนี้เรียกว่าคลั่งเลยแหละ ขนาดกรีดอายไลเน่อร์เลยน้าาาาา….. อยู่บ้านยังแต่งเล้ยยยย… อีก๊อตเห็นแล้วก็ขำ 5555 บ้านี้อีหนูดีจอยด้วยตลอด แม่มั่งลูกมั่ง 55555

อีกอันที่โปรดสุดๆ ตอนนี้ก็ สายเดี่ยวเสียวหลุด ทั้งแบบท๊อบเฉยๆ กับสายเดี่ยวชุดนอนแบบเบบี้ดอลล์ (อันหลังนี่มีอยู่หลายตัวนานแล้ว แต่ก็เจอะเจอที่น่ารักๆ สมตัว ก็จะลากมาอีก)  ไม่ต้องกลัวจะใส่ออกไปอาละวาดที่ไหน ใส่อยู่บ้านเฉยๆ เพราะร้อนๆๆๆๆๆ เดินตากคี่เต่าอยู่บ้านสบายใจเฉิบ ไม่ได้อยากเซะซี่หรอก มันร้อนน่ะ เพิ่งไปลากมาจากฝูงนึงจากร้านตอร์ริด มิใช่ ตอแหล 555  http://www.torrid.com/torrid/index.jsp  ช่วงนี้พยายามไม่หาเรื่องออกจากบ้านเพราะอะไรๆ ก็ออนเซล เห็นอะไรก็อยากได้ ไม่เจียมตัวเล้ยยยย…. แต่ก็อดไม่ได้ เผลอใจไปเดินเพ่นพ่านตามมอลล์อยู่เรื่อยๆ 55555 เวลาไปร้านตอร์ริดแล้วสบายใจ เพราะเป็นร้านขายเสื้อผ้าหญิงไซ้ส์ "ห่อควาย" น่ะ อิชั้นใส่เสื้อผ้าร้านนี้ไซ้ส์ 0 ค่ะ ไซ้ส์-ซีโร่ จริงๆ นะ ขนาดเดียวกับนางแบบบนรันเวย์เลย 555555  I feel GOOD!

มาถึง ไอ้ตี้ ของโปรดมันตอนนี้ก็ ชอบแก้ผ้าเดิน ใส่อะไรให้ แก้ออกหมด ไดป้ง ไดเป้อไม่เหลือ พักนี้มันอยากเป็นชีเปลือย แล้วพอกะจู๋มันเป็นอิสระนะ มันก็อยากไปฉี่ตรงโน้นตรงนี้ ต้องไล่ตี ไล่เช็ดเหมือนเลี้ยงลูกหมาลูกแมวเลย อันนี้ไม่มีรูปโชว์ 5555 มีก็โชวไม่ได้ ก็แก้ปัญหาด้วยการจับมันใส่ บอดี้สูท เหมือนตอนเป็นเบบี้ เพราะมันยังไม่รู้จักแกะกระดุมแป๊บตรงเป้า ต้องขอบอกอย่างหน้าไม่อายว่า ไอ้ตี้ จะ 21 เดือนแล้ว ยังไม่ได้ "พ๊อตตี้เทรน" เลย แม่มันไม่มีความสามารถ

ส่วนอีกอันก็คือ Thomas the Train ชอบมาก เวลามันงี่เง่า ก็เปิดหนังให้มันดู มีอยู่อันเดียวนั่นแหละ เปิดทั้งวันก็ได้ สะกดจิตไอ้ตี้ได้ดีทีเดียว แต่ไม่รู้จะเวิร์คอีกนานหรือปล่าว ว่าจะไปซื้อมาอีกซัก 2-3 เรื่อง   อันนี้ไม่รอถูกล๊อตโต้หรอก เดี๋ยวไปซื้อจริงๆ 555555

Thomas-The-Train-Print-C10110194

สวนอีตุ๊ดก๊อต มันไม่มีอะไรเทรนดี้หรอก คร่ำครึ สะตึ เต่าล้านปี ชอบอะไรก็อยู่อย่างนั้น ไม่ยอมปั๊ดตะนาเล้ยยยยยย..... แหวะ เชยซะไม่มี ที่ชอบ โปรดปราน คลั่งไคล้ อยู่ตลอดปีตลอดชาติ ก็ "อู๋ สุดสวย" คนนี้คนเดียวแหละ 555555

mommy

Tuesday, July 1, 2008

ซัมเม้อออ…ซ้มเม่อร์

ร้อนตับแหก ร้อนสุดๆ ร้อนแบบนี้ทุกๆ ซัมเม่อร์ แล้วก็บ่นแบบนี้ทุปีด้วย รออีกนานกว่าจะตุลา คือมันจะเริ่มเย็นๆ หนาวๆ เกลียดหน้าร้อนมากๆ มันจะร้อนแสบแผดเผากว่าบ้านเราเยอะ ร้อนแห้งๆ แบบเตาอบ พอหน้าร้อนก็ต้องไปสตาร์ทเครื่องรถเปิดแอร์ทิ้งไว้ให้รถหายร้อนหน่อยนึงก่อนที่จะแพ้คลูกเต้าและตัวเองเข้าไปในรถ พอหน้าหนาวก็ต้องไปติดเครื่องเปิดฮีทเต้อร์-อุ่นรถก่อน หนาวก็หนาวซะ ขวดน้ำทิ้งไว้ในรถเป็นน้ำแข็งทั้งขวดเลยแหละ แต่ชอบหน้าหนาวเพราะใส่เสื้อผ้าหนาๆ แก้หนาวได้ หน้าร้อนแก้ผ้าเดินโทงๆ ก็คงไม่หายร้อน 555555 อายลูกผัวป่าวๆ 5555 เผลอๆ ข้างบ้านเห็นเรียกตำรวจจับอีก อุจาดดดดด สุดๆ แค่คิดก็ แหวะๆๆๆๆ

6-27-2008 5-02-22 PM

วันนี้ก็ปาเข้าไปโน่น 110 องศาเอฟฯ   แล้ว (เอฟเฉยๆ มะใช่ เอฟ-U นะเฟ้ย 5555 ซอรี่ที่หยาบคาย) ร้อนมากๆ ก็ไม่อยากไปไหน สงสารตัวเอง สงสารลูก ถ้าไปก็รีบกลับ แต่ไปกินไอติมกันแทบทุกวัน จะออกจากบ้านก็โน่นแหละ 2 ทุ่ม แดดร่มลมตกซะหน่อย แต่ก็ยังร้อนตับทรุด หน้าร้อนคุณอาทิตย์ก็จะเสนอหน้าอยู่นานหน่อย ตั้งกะเช้ามืด-ตี 5 กว่าๆ ก็โผล่มาแล้ว กว่าจะออกกะก็ 3 ทุ่มโน่น อยู่บ้านก็ไม่ได้ทำอะไรกันหรอก คนขี้เกียจ ดูหนัง ดูทีวี นอนอืดกันไปตามเรื่อง พอดีนึกอยากทำต่อรูป-ของเก่าเอามาปัดฝุ่น ไม่ได้ทำนานแล้ว ใช้โปรแกรมให้มากับกล้องแคนน่อน PhotoStitch ไม่เนี๊ยบ แต่ก็พอแก้ขัด ดูกันเลย อันแรกชื่อว่า “ถนนนี้กลับบ้าน” ข้างซ้ายเป็นไร่องุ่นทำไวน์-ซันเส็ตติ้งซะด้วย ด้านขวาเป็นสนามกอล์ฟ เห็นอยู่ทุกเมืื่อเชื่อวัน เบื่อจัง คิดถึงกุงเต้บ-เมืองฟ้าอมรเหลือเกิน โปรแกรมมันต่อไม่ค่อยเนียนหรอก แต่เอาไว้ดูแบบพาโนราม่า อันนี้ต่อจาก 4 รูป เห็นตะเข็บชัดเด๊ะๆ รูปถ่ายไม่ได้เลเว่ลด้วยเพราะไม่ได้ใช้ขาตั้ง tripod จะแบกไปด้วยทุกหนแห่งก็ใช้เรื่อง

Madea-Stitch

รูปนี้ถ่ายวันก่อนตอนขับรถออกจากวอล์มาร์ท ติดไปแดงแล้วก็แบบ ตะลึงนิดๆ ไม่มาตรวจงานวอล์มาร์ทหลายวันไอ้พวกก่อสร้างฝั่งกะโน้นทำงานเร็วเฟ้ย ดูเหมือนความเจริญกำลังคืบคลานเข้ามาสู่ทุ่งกุลามาเดร่าอย่างช้าๆ เพราะเค้าก่อสร้างช้อปปิ้งเซนเต้อร์ใหญ่พร้อมๆ กันหลายจุด ที่รู้มีอีกหลายๆ ห้างงอกขึ้นมา (ลุ้นอยู่ว่าจะมี Target ห้างโปรดหรือปล่าว) เผลอๆ อาจไม่ต้องแล่นไปเฟรสโน่บ่อยๆ เหมือนก่อนก็ได้ แต่ไม่มีร้านกับข้าวม้ง-ลาว พืชผักอย่างที่โปรด ก็คงต้องไปบ้างแหละ ทุ่งกุลาที่อยู่ มีแม๊คโดเน่าแค่ 2 ร้าน (ใช้เป็นมาตรฐานในการวัดความเจริญของเมืองได้ปล่าวฟะ เพราะเมืองใหญ่ๆ จะะมีซะทุกมุมถนนเลย) มีตาบั๊ค 2 ร้าน ใหม่สดเพิ่งมีเมื่อปีก่อน 5555 ยังไม่หายเห่อเลย เบอเก้อคิง 1 ร้าน เพิ่งเปิดไม่นานเหมือนกัลล์ รูปนี้ก็ต่อจาก 4 รูป อันนี้ดูเนียนกว่าอันบนเน๊าะ

6-27-2008-4-30-40-PM

ส่วนอันนี้ก็ต่ออีกแบบนึง ใช้ Page จาก PhotoScape ก็ไปกินไอติมแแดรี่ควีนกันอีก ที่ “ทรักสะต๊อป” ใกล้ๆ บ้าน (เรียกภาษาไทยว่าที่พักสิงห์รถบรรทุก ดีมั๊ย แต่ยังก็ย้าวววว…ยาวนิ)วันนี้อีมี่กินแบบโคนเฉยๆ แต่ที่ได้มาเหมือน Pisa Tower แห่ง Italy เน๊าะ

page-01