ไอ้ตี้ไปหาหมอคราวนี้ ไม่นานมาก ไปบ่ายสาม กลับถึงบ้านสองทุ่ม หักเวลาขับรถไปกลับออกซะ 1 ชั่วโมง หมอ พยาบาล มาตรวจสรุปว่าไวรัสแอ๊ทแทร๊กกก... ตอนนี้เด็กเป็นกันเต็มโรงบาล เฮ้อ....โล่งอก อีแม่ก็กลัวมันจะหาว่าเราเอาอะไรสกปรกให้ลูกกิน ต้องเร๊บพรีเซ้นไทยแลนด์เวลล์ตลอดเวลา 5555 เค้ายิ่งหาว่าเราเป็นชาวป่าเมืองเถื่อน ไอ้พวกฟาย ไม่รู้จักไทยแลนด์ ต่อๆๆๆ เค้าเอายากันอ้วกแก้อ้วก (กันหรือแก้นี่แหละ) มายัดปากไอ้ตี้ครึ่งเม็ด เอาเอ็นเทอร์เทนเม้นต์เซนเต้อร์มาปรนนิบัติไอ้ตี้กะไอ้มี่ เอาหนังยัดมาด้วย 3-4 เรื่อง จากนั้นก็เอาหวานเย็นมาให้ไอ้ตี้ 1 คู่ ไอ้มี่ 1 คู่ อีแม่อีก 1 คู่ ตามด้วย จู้สส์ให้ไอ้ตี้ 1 กล่อง โค้กให้แม่กะไอ้มี่คนละกระป๋อง ซักพักเอายาลดไข้มาอัดไอ้ตี้อีก จากนั้นก็คอยมาดูว่าไอ้ตี้กินได้ปล่าว อ้วกอีกปล่าว ไข้ลงหรือยัง คือมาสังเกตุอาการเรื่อยๆ พอเห็นมันกลับคึกคะนองดีเค้าเลยไล่กลับบ้าน โชคดีวันนี้ไม่ถูกเจาะ-ถูกทิ่มถูกแทงเหมือนครั้งก่อนๆ จบข่าวสาธาณสุข
กลับเข้ามาถึงช่วงข่าวรายงานกรมพัฒนาฝีมือแรงงานและร้านเสริมสวย (จำเป็น) คือ ไปลากซื้อบัดตาเลี่ยน (หากสะกดผิด โปรดคิดอภัย) มานานหลายเดือนแล้ว ถึงมีวิดีโอสอนตัดมาด้วย ก็ไม่กล้าลงมือซักที แต่พอกลับมาจากโรงบาลเห็นหน้ามันโซมๆ จับไถซะเลย ถ้าพาไปตัดร้านก็ทีละ 15 บวกทิป 2-3 เหรียญ เข้าไปอีก ทุกๆ เดือนน่าเสียดายเงินเน๊าะ ไอ้บัดตาเลี่ยนราคา 27 เหรียญ ต้องเอาให้คุ้ม ก่อนหน้านั้นก็กลัวสารพัด ไอ้ตี้มันจะให้ความร่วมมือหรือปล่าวว้า ไอ้เครื่องนั่นทำเสียงหึ่งๆ จะไปกวนประสาทไอ้ตี้ให้คลุ้มคลั่งมั๊ยน้า จะตัดหูลูกออกมาด้วยหรือปล่าว หรือสุดท้ายมันยึกยักงอแงแม่จะ “บึ้ก” มันมั๊ยวะ ฯลฯ สุดท้าย ไถๆ ถูๆ ถากๆ มันหันไปมา มันหยุกหยิก เอาขวดฉีดน้ำให้มันเล่นช่วยได้เยอะเลย สุดท้ายออกมาเป็นที่น่าพอใจ พ่อมันชมไม่ขาดปาก ลูกข้าหล่อเหมือนข้าเล้ยยยยย แหวะ
เมนูทูเดย์ ผัดกระเพราไก่แช่แข็ง 55555 ก็ผัดตามปกติแหละ ทำเยอะเลย แบ่งใส่ถุงเล็กๆ แช่แข็งไว้ เอาออกมาอุ่นเวลาหิว ไม่ต้องทำกับข้าววันละหลายอย่าง (จืดๆ ให้ลูก เผ็ดๆ ไว้กินเอง) แช่ไว้นานๆ เอาออกมาอุ่นก็ยังเจ๋งแจ๋ว ห้อม...หอม อร่อยสะใจเหมือนทำใหม่ๆ จบข่าว
No comments:
Post a Comment