Catching Up with the INGLEs - June 2011

สวัสดีเดือนจูน มาดูรูปดองเค็มกันค่ะ

คุณก๊อตตี้มาแร้ววววว…. คุณเค้าชอบถ่ายรูปตัวเองแบบสุดมือยาว 555 จริงๆ คุณก๊อตเค้าถ่ายรูปตัวเองเยอะมากกกกก… ที่บอกว่าเยอะมากเพราะ คุณเค้าถ่ายทุกวัน วันละหลายๆ หน หนละหลายๆ รูป 95 ใน 100 จะเบลอ ขมุกขมัว นิ้วบังเลนส์ ฯลฯ บางทีก็ถ่ายของเล่นต่างๆ แบบธรรมดา แบบโคลส-อัพ แมว เกวส์ ทีวี บ้านรกๆ สารพัดสิ่งที่ catch his attention 5555 สรุปรวมๆ รูปทั้งหมดไม่หักที่ลบทิ้งไป..คงจะเกินหมื่นรูป 555 ทั้ง 4 รูปด้านบน น่าจะเป็นรูปที่แม่หรือพี่ถ่าย เพราะรูปที่คุณก๊อตถ่ายตัวเอง หาแบบที่ชัดๆ ยากมาก แต่รูปบ้านรกนะ ชัดทุกรูป 5555

เดือนมิถุนายน เป็นเดือนที่เด็กๆ เริ่มปิดเทอมใหญ่ พวกที่จบไฮสคูล (ถือว่าเป็นความสำเร็จยิ่งใหญ่มากกก… สำหรับที่นี่ 555 อาจเพราะมีไม่มากนักที่ลูกหลานเรียนต่อ ตรี โท เอก เลยถือว่าจบไฮสคูลเป็นเกียรติสูงสุด เป็นหน้าเป็นตาของครอบครัว พวกที่ลูกรักดี พ่อแม่มีพื้นฐานการศึกษาสูงๆ ก็ถือโอกาสจัดงานเลี้ยงให้ลูก เพื่อประกาศว่าลูกจะต้องอำลาครอบครัวไปเรียนคอลเลจ…ทำนองนั้นค่ะ) พ่อแม่พี่น้องก็จะจัดงานเฉลิมฉลองใหญ่โตกันถ้วนหน้า ตลอดสัปดาห์แรกหลังจากโรงเรียนปิดเทอม ร้านอาหารต่างๆ ก็จะถูกจับจองเพื่อจัดงานดังกล่าว คือไปไหนๆ ก็เจองดบริการบ้าง ปิดบริการบางส่วนบ้าง เพราะมี private party รูปข้างบนเป็นงาน Congratulations graduate! for Robbi รูปล่างทางขวา ไอ้ตี้ถ่ายกับ Auntie Megan & Grandma

ข้างบนก็เป็นรูปเด็กๆ ถ่ายรูปกับโคตรทางนี้ 5555 มี Robbi ไอ้หนุ่มยาวเหมือนทาซาน หน้าเม๊กซิกัน 555 แล้วก็มี Eva ช่วงนี้อวบเต็มที่ Uncle Johnny ต้นตำรับไอ้หนุ่มผมยาวครึ่งอิตาเลี่ยน คนนี้หล่อราก…มาตั้งแต่หนุ่มๆ แก่แล้วก็ยังหล่อรากไม่เลิก ส่วนหนวดเครารุงรังคือ Uncle Stuart พี่ชายของพ่อบ้านค่ะ

ไอ้ตี้ loose tooth ซี่แรก หาซากฟันไม่เจอด้วย เพราะอิแม่มันแปรงฟันให้ลูกที่ซิงค์ล้างจานในครัว พอแปรงฟันเสร็จ อ้าวววว… ลูกช้านนน…. ฟันหลอ 5555 ส่วนหนูดีกับผมสีส้ม ถูกใจเหลือหลาย พ่อกับแม่ลงความเห็นว่า พอรับได้ แต่มันประหลาดไปหน่อย จริงๆ หนูดีพยายามกัดสีผมให้เป็นสีอ่อนมากๆ ตอนที่หนูดีหมักน้ำยาอยู่ อิชั้นทนไม่ได้ กลัวลูกผมขาด หัวโกร๋น เลยไล่ไปล้างออก เลยออกมาอย่างที่เห็นในรูปค่ะ ส่วน 2 รูปล่าง พ่อบ้านพาไปทานกลางวันที่ร้านอาหารเม๊กซิกันที่เค้าชอบ อิชั้นไม่โปรดค่ะ เพราะร้านซกมกที่อิชั้นไปทานประจำ-อร่อยกว่าเยอะเลย Shrimp Fajitas จานนี้ “กร่อย” มากๆ ขนาดใช้ Magarita เข้าช่วย-ก็ยังไม่ไหว เพราะมันไม่อร่อยจริงๆ ค่ะ

รูปนี้จะเป็นภาพที่เห็นประจำทุกวันค่ะ ไอ้ 2 ตัวจะประจำที่สเตชั่นนี้ วันละหลายๆ ชั่วโมง เล่นด้วยกันบ้าง ผัดกันวนเวียนมาเล่นเดี่ยวๆ บ้าง เล่นกันอย่างสันติก็ดูน่ารักดี ลูกช้านนน….น่าร๊ากกก….. พอมันทะเลาะกัน…อยากจะบ้าตาย เมิงงงง…ต๊ายยยย….. อิแม่ต้องไปไล่ตีพวกมันอีก เบื่อมากค่ะ

อันนี้เป็นรูปที่โรงเรียนของก๊อตตี้ “Pre-K : End of School Year Party” วันงานฉลองสำเร็จการศึกษาให้กับบัณฑิตใหม่ 5555 เค้าจัดให้ก่อนวัน ช่วงนี้เริ่มร้อนมากแล้ว ก็เลยจัดปาร์ตี้แบบเปียกๆ เย็นๆ แบบง่ายๆ ไม่ต้องโห่ไปสวนน้ำให้ยุ่งยาก วันนั้นมี Bounch House 2 อัน Island Hopper Slide and Slam 1 อัน พอเที่ยงเลี้ยงฮ๊อตดอก แต่ไอ้ตี้ไม่ได้อยู่ทานกับเค้าหรอกค่ะ เพราะตอนนั้นลูกป่วยติดต่อกันมาหลายวัน ทีแรกว่าจะไม่ให้ลูกไป แต่ก็ อืม…. ลูกจะได้เจอเพื่อนๆ อีกไม่กี่วัน หลายๆ คน (ส่วนใหญ่) ก็ไม่มาเรียนซัมเมอร์ เลยพาไปเล่นน้ำซะหน่อย

ตอนที่โรงเรียนของไอ้ตี้มีปาร์ตี้เลี้ยงส่งพวก Grads ในบัตรเชิญบอกว่า Sorry! Siblings are not allowed ก็เข้าใจเค้านะคะ ผู้ปกครองที่มีลูกรุ่น Pre-K ส่วนใหญ่ก็จะมีลูกรุ่นเล็กๆ ยั๊วะเยี๊ยะ (ยกเว้นอิชั้น มีพี่โข่งยักษ์ “รอมมี่” 5555) เดี๋ยวพากันไปกระโดดโลดเต้น บาดเจ็บ ตกน้ำตกท่า เรื่องจะยาวนะคะ ประกง-ประกัน…วุ่นวายยกใหญ่ อาหารที่เสริฟ-ต้องควบคุมทุน ฯลฯ แต่วันนั้นอีหนูดีเค้าปิดเทอมแล้ว ไม่อยากทิ้งให้อยู่บ้านคนเดียวเลยหนีบไปด้วย ที่กล้าเอาไปด้วยก็เพราะ ลูกเราโตมากแล้ว ไม่ไปแย่งเด็กเล็กๆ เล่นและกินแน่นอนค่ะ แต่พอหนูดีไปแล้วก็ร่ำไ อยากไปเล่นชิงช้า เพราะระลึกถึงความหลัง 555 เลยถ่ายรูปเก็บไว้ซะหน่อย ลูกใครวะ…ตัวบักเอ้บบบบ….555

คราวนี้ก็ถึงวันรับปินยาของไอ้ตี้เค้า คนเยอะแยะ ทำเลที่นั่งไม่ดี คุณครูที่นั่งบอกบทก็ดันนั่งบังไอ้ตี้ซะ เลยไม่ได้ฉอตดีๆ เลย พอตอนไอ้ตี้เค้ารับใบประกาศ ก็ “ฉึบ-ฉับ” รีบเดินกลับเข้าที่อีก จรงรูปขวาบนค่ะ ทำไมเด็กคนอื่นๆ รับแล้ว เก๊กท่า หันมายิ้มให้พ่อแม่ได้ถ่ายรูปกัน พอตอนที่เค้าร้องเพลงอะไรต่ออะไร ไอ้ตี้ของแม่ก็ยืนซึมกระทือ ไม่หือ ไม่อือ กับใครเค้า มีบางทีที่หันไปมองเพื่อนรอบๆ ตัว แล้วกับทำคิ้วขมวดจ้องคนนั้นที คนนี้ที พอกลับออกมานอกโบสถ์ ก็มาเล่าให้ฟังว่า คนนั้นร้องเพลงดัง คนนี้ตะโกน คนโน้นเสียง …ไม่ชอบเลย อิแม่ฟังแล้วอยากจะ “เบิ๊ด” โหลกคุณลูกมากๆ ซ้อมกันเป็นดิบดีมาตั้งหลายสัปดาห์ ฮึ่ม… เอากล้องวิดีโอไปด้วย เตรียมพร้อมมากมาย ไม่ได้ใช้เลยค่ะ ภาพนิ่งยังไม่ได้แบบชัดๆ ดีๆ เลย

อันนี้เป็นรูปหนูดีแบกหมีที่ซื้อให้นอก คุณครูพี่เลี้ยงประจำห้องทั้ง 2 คน และสะเด็ดพ่อก๊อตของลูกก๊อต 5555 ก่อนไปที่งาน พากันวิ่งแจ้นไปวอลมาร์ทซื้อลูกโป่งให้ลูก ถูกใจคุณลูกมาก…เพราะเป็น Lightning MacQueen 555 ถ้าไม่ไปซื้อกัน..ลูกจะน่าสงสารมาก เพราะเด็กๆ ได้ลูกโป่งกันแทบทุกคน บางคนก็ได้มากมาย..จนน่ากลัวว่าจะลอบขึ้นฟ้าไปกับลูกโป่ง 5555

พอออกจากโบสถ์ ก็โยนลูกใส่รถเลย ไม่อยู่รอคัพเค้กปาร์ตี้กับใครเค้า แจ้นไปร้านอาหารเลย ทุกๆ คนโหยกันมาตลอดวัน โซ้ยกันรวดเร็วมาก หนูดีในรูปดูตลกมาก เพราะปากคาบแครอทสติ๊กอยู่ 55

เอารูปสมันหนูดีจบ Pre-K มาให้ดูด้วยค่ะ โรงเรียนเดียวกันตั้งแต่ปี 2003 โน่น ดูแต่ละคนในรูป 555 เปลี่ยนไปเยอะมาก แกรนด์ม่ายังพูดได้รู้เรื่อง แต่เริ่มเดินไม่ได้แล้ว ร๊อบบี้ก็เพิ่ง 8-9 ขวบ พ่อก็ยังหัวหงอกไม่มาก อาเมแกน (หมอแกง) ดูไม่ต่างจากตอนนี้เท่าไหร่ อิชั้นต้นขาบนยังใหญ่มากเหมือนเดิม 55555

รูปที่ถ่ายหนูดีตอนโน้น ดูดีชัดเจนกว่างานของไอ้ตี้มาก ทั้งๆ ที่ตอนนั้นยังใช้กล้องฟิล์ม 35 mm อยู่ ดิจิโต้ง ดิจิต้อน digital ยังไม่มีเหมือนใครเค้า เชิญชมค่ะ

วีคเอนด์นั้นพ่อบ้านไม่ไปทำงาน เลบพากันไปที่ Old-Town Clovis บ้านเมืองเค้าน่ารักค่ะ เป็นเมืองเก่า สิ่งก่อสร้าง ร้านค้าเป็นแบบโบราณ พากันไปลั๊นช์แฮมเบอเก้อร์แบบโฮมเมด อยากจะบอกว่าอิชั้นชอบทานแฮมเอบเก้อร์ตามร้านอาหารมากกว่าตามฟาสต์ฟู้ดส์ชื่อดังทุกยี่ห้อ แพงกว่านิดน่อย มันไม่เป็นแบบแมสโพรดักซ์ หรือ Assembly Line “Burgers” คือ นอกจากโลว์ควอลิตี้แล้ว อาหารมันไม่ค่อย tasty ค่ะ วันนั้นอากาศดี ยังไม่ร้อนมากเท่าตอนนี้ เลยพากันไปนั่งข้างนอกร้าน ทานไป-ชมบรรยากาศรอบๆ ตัวไปด้วย มีความสุขดีค่ะ แต่ระหว่างที่รออาหาร ไอ้ตี้ไม่หยุดดื้อเลยค่ะ almost kill the moment 5555

พอทานกันเสร็จ ก็ออกไปวินโด้ว์ช้อปปิ้งกันนิดหน่อย ไอ้ตี้ไอ้ม้า หมวก และ ปืน ค่ะ เจ้าของร้านเค้าขอถ่ายรูปไว้ด้วย บอกว่าจะเอาไว้ทำ “ฮุู้” แปะกันผีในร้าน 5555 นอกนั้นก็เป็นรูปที่ถ่ายมานิดหน่อย ตั้งใจว่า วีคเอนด์นี้จะไปเดินถ่ายรูปอีกหน่อย ต้องเตรียมพร้อมกว่านี้ค่ะ เพราะวันนั้นกล้องแบตหมด

ข้างบนเป็นรูปที่ได้เห็นบ่อยๆ เพราะว่าเด็กๆ ปิดเทอม ก็เลยจะอยู่บ้านรบราฆ่าแกงกันตลอดเวลา ถึงแม้ว่าไอ้ตี้ต้องไปเรียนซัมเม่อร์ แต่พอบ่ายแก่ๆ ถึงบ้าน ทุกอย่างเข้าสู่สภาพปกติ เสียงดัง ทะเลาะกัน ไล่ตีกัน ฯลฯ วนเวียนเป็นวัฏจักรนรกตามปกติค่ะ ว่าจะพาลูกไปว่ายน้ำบ่อยๆ อุปสรรคก็เยอะจริงๆค่ะ แม่กับพี่สาวก็ผัดกันเป็น จุดๆๆ พอไม่มีใครเป็นวันนั้นของเดือน ไอ้ตี้ก็ไม่สบาย แหงะ

ลอกคอมเม้นต์จากข้างบนค่ะ 5555 ไม่มีอะไรแปลกใหม่ เด็กๆ เล่นซนตามปกติค่ะ

ลอกคอมเม้นต์จอกข้างบนอีกที แต่…เอ๊ะ… ไอ้ตี้ใส่เสื้อตัวเดิม 55555

หนูดีชอบเย็บหู เย็บอะไรต่ออะไรก็ไม่รู้ค่ะ เวลาลูกนั่งง่วนทำอะไรเงียบๆ ดูช่างน่าเอ็นดู แต่พอมันทำแล้วไม่เก็บ ทำรกเลอะเทอะทิ้งไว้ มันช่างน่าโมโห ชิมิ ชิมิ …555

The best friend of your conscience must always be self-control.