วันเกิดเด็กหญิงแสบ

จบๆ ไปซะที ที่ว่าจบน่ะ รอบแรกเท่านั้น แค่แฟมิลี่ผีบ้าแค่นั้น คนที่กัดกันก็มากันไม่ครบ ก็โล่งอกไปนิด เพราะกลัวมีศึกในที่สาธรณะ เป็นว่าอิ่มอร่อยถ้วนหน้า หนูดีก็ได้ของขวัญและตังค์นิดๆ หน่อยๆ สมหวังไปตามประสาเด็กๆ พ่อซื้อซอฟแวร์เกมส์ Sim-2 Teen ไรก็ไม่รู้มัน กับ ดีวีดีที่มันอยากได้ (ตอนนี้เท่านั้น – เพราะมันอยากได้ตลอดปีตลอดชาติและ) คุณแม่ก็ไปลาก บูมบ๊อกซ์ที่เล่นดีวีดี จอ 7 นิ้ว ฟังวิทยุและฟังเพลงจากซีดีได้ด้วย อยากซื้อไอพ่อดให้แหละ บ่นมา 2-3 ปีแล้ว แต่ถ้าซื้อให้ โดนพ่อมันด่าหูฉีกแน่ๆ เพราะอีพ่อมันไม่ช้อบ... ไม่ชอบ... บูมบ๊อกซ์ต้องแบกหามเอาหน่อยละกัน ที่ซื้อให้เพราะเห็นว่าไอ้เครื่องเล่นดีวีดีขนาดพกพากะทัดรัดอันเก่าที่ใช้มาหลายปีแล้วก็ป่วยออดๆ แอดๆ มานานแล้ว เลยซื้ออันนี้ให้ พอลูกเห็นดีใจตู้มๆๆๆ คือดีใจมากๆ มันไม่ตื่นเต้ลลลล...ของขวัญของพ่อเลย 55555 พอเทศกาลของขวัญ-พ่อกับแม่ก็เป็นคู่แข่งกัน 55555 ใครชนะใจลูกมากกว่าก็หน้าบานนนนน....ซะ

อีหนูดีก็แบบนี้แหละ พอเลยคริสต์มาสมาวันนึงก็เริ่มพล่ามๆๆๆๆ ทู้กกก.... วัน ว่าอยากได้ไอ้นั่น ไอ้นี่ แล้วก็ไอ้โน่น ไอ้สารพัด ฯลฯ เป็นของขวัญวันเกิด พอเลยวันเกิดมาวันนึงมันก็จะเริ่มพล่ามๆๆๆๆ ทู้กกก.... วัน ว่าอยากได้ไอ้นั่น ไอ้นี่ แล้วก็ไอ้โน่น ไอ้สารพัด ฯลฯ เป็นของขวัญวันคริสต์มาส ฟังมากๆ จากขำกลายเป็นเซ็ง จากเซ็งเป็นโมโห หนักๆ เข้าอยากตื้บมันจริงๆ อีกไม่นานก็ต้องมาปวดกะโหลกกะไอ้ก๊อตตี้อีกคน คิดแล้วก็กลัว 555555

วันนี้ตอนเช้าไปลากโดนัท 5 โหล + โดนัทโฮล์อีหนึ่งกล่องใหญ่ น้ำผลไม้ 4 โหล จานกระดาษและแน๊พกิ้น ไปแจกเด็กๆ ที่ชั้นเรียนหนูดี คือ ไปโยนตูมและวเปิดตรูดหนีเลย ให้ครูมันดูแลกันเองตอนเบรค เด็กๆ ก็กรี๊ดกันตามระเบียบ เพราะมีสแน๊คลอยมาฟาดปาก จริงๆ แล้ว อะไรที่กินกับเพื่อนๆ น่ะอร่อยล้ำเป็นพิเศษแหละ เคยเป็นเด็กมาก่อนเหมือนกั๊ลลล์.... ไม่ได้เกิดมาแล้วแก่และอ้วนแบบนี้เลย 55555 จากนั้นก็ไปรับหนูดีออกจากชั้นเรียนก่อนเวลา คือตอนบ่ายสองครึ่ง แล้วก็พากันฮ้อไปเฟรสโน่ ไปหา เดอ-มา-ตอ-ลอ-จิ๊ด 55555 หมอรักษาโรคขี้เรื้อน เพราะทั้งแม่และลูกต่างก็เป็นขี้เรื้อน เกากันแกรกๆ หนูดีมันไม่มีอะไรมากหรอก แต่เห็นหนังหัวมันลอกๆ กลัวมันเป็นเยอะ แล้วหมอบ้านี่นะ แพงแบบสังหารโหด แต่แถวนี้ไม่มีหมอขี้เรื้อนให้เลือกเยอะนัก แล้วมาเดร่าน่ะไม่มีซักกะตัวเลยแหละ ลืมบอกไป พ่อมันลางาน อยู่ “เบิ้ดเด” ลูก แม่กับพี่เลยเปิดตูดแป้นไปเฟรสโน่ ทิ้งไอ้ตี้ให้พ่อมันรับฝีมือซะบ้าง อีพ่อมันนะ พอลูกร้องก็โทรๆๆๆๆๆ รังควานตลอด 55555 สมน้ำหน้า สะใจมาก

ส่วนไอ้ตี้ ผื่น-ส่าไข้ ก็จางลงไปเรื่อยๆ ซนโครมครามตามปกติ สาธุ อย่าให้มันเป็นอะไรอีกเลย แม่ทู้ก....ทุกข์ เวลาพาลูกไปโรงบาล ตัวจิ๋วๆ โดนเจาะโดนแทงพรุนทุกที เป็นอีดีหน่อยไม่ได้ จะให้หมอสับเอาพุงมันไปตรวจซะให้เข็ด 5555 ลำเอียงป่าววะเนี่ย บ้านนี้หาหมอ หาหมอ หาหมอ กันไม่ได้หยุดได้หย่อน จนญาติข้างฝามีแซว.... ลูกบ้านนี้แค่ “ตด” ก็ต้องพาไปหาหมอ ทั้งขำ ทั้งโมโห แต่ขอโทษ... ไม่อายค่ะ ลูกใครก็ลูกมัน พวงอึงไม่มีลูก ก็พูดได้เรื่อยๆ แหละ อีก๊อตพูดว่า “ไม่อยากจะ-รีเกร๊ท-ที่หลัง หากลูกเป็นอะไรเยอะๆ” จบข่าวประจำวันคุ้มครองโลก Happy Earth Day Everyone!