Tuesday, March 13, 2012

ย้ายบ้านเสร็จแล้วค่ะ

หายไปนานเลยรอบนี้ เพราะตั้งแต่วุ่นวายเรื่องซื้อบ้าน ดูบ้าน วุ่นวายเอกสาร การกู้ ฯลฯ ช่วงนั้นเหนื่อยใจเป็นหลัก เหนื่อยกายเป็นรอง จากนั้นก็เป็นงานหนักที่เหนื่อยกายเป็นหลัก แต่ก็เหนื่อยใจไม่แพ้กัน เพราะแข่งกับเวลา ขยะมากมายที่ต้องขนออกจากบ้านเช่าให้หมด you never realize how much “CRAP” you have until you decide to move and have to pack it all into boxes...uuuggghhh! ที่หนักหนาคือ ผัวเมียแก่ๆ ที่ป่วยไข้ไม่สบายกัน เหนื่อยมากค่ะ หนูดีโตมากแล้ว ช่วยได้เยอะเลย ต้องขอบคุณลูกสาวสุดที่รัก ที่เป็นเรี่ยวแรงช่วยพ่อแม่ได้เยอะเชียว จุ๊บๆๆ …แต่ที่จั่วหัวไว้ว่า …ย้ายบ้านเสร็จแล้ว …อิชั้นหมายความตามนั้นจริงๆ นะคะ คือ ขนมาบ้านใหม่หมดแล้ว ยังไม่ได้จัดเก็บเข้าที่เข้าทาง กองท่วมหูท่วมหาง เกะกะไปหมดค่ะ เพราะ..หมดแรง…ยังไม่หายเหนื่อยเลย 555 เกิดโปรเจ็คใหม่ โปรเจ็คจัดบ้านให้เข้าที่เข้าทางภายใน 10 ปี 555

ช่วงขนย้ายครอบครัวเรา eat-out แทบจะทุกมื้อ เปลืองมาก แต่มันไม่สะดวกที่จะทำอาหารเลยจริงๆ ค่ะ เละเทะไปทั้ง 2 บ้าน (บ้านเก่า - บ้านใหม่) ต้องบอกว่าเหนื่อยและวุ่นวายมาก I was slowly going insane being surrounded by all these boxes. I thought ..Please Please Pleazzz… give me the strength to continue packing this home into little boxes one day at a time. แต่ก็ยังโชคดีกว่าย้ายคราวก่อนๆ อยู่มากๆ เพราะเป็นครั้งแรกที่มีอินลอว์เข้ามาช่วยอยู่ 2 วีคเอนด์สุดท้าย คือ มีเมแกนกันจอห์นนี่ โน่น นี่ นั่น คือ ช่วยจนค่ำทุกวันที่มา นอกนั้นก็มีหลายชายและเพื่อนๆ อีก 4 คน หนุ่มแน่นแข็งแรงกันทุกคน มาช่วยยกของหนักๆ โหลดใส่รถบรรทุกที่เช่ามา ขนชึ้น ขนลง เบาแรงไปเยอะ คืออิชั้นไปทาบทามไว้ล่วงหน้าว่าจะ “จ้าง” แต่ก็ไม่ได้บอกว่าจะให้คนละเท่าไหร่ พอเสร็จงานวันแรก พ่อบ้านให้ไปคนละ $20.- ดีอกดีใจกันใหญ่ ถามกันใหญ่ พรุ่งนี้ด้วยหรือปล่าว วันไหนอีก ต้องบอกไปว่า วีคเอนด์หน้านะ ขอเวลาแพ๊คก่อน มาเดินเพ่นพ่านกัน ของกระจัดกระจาย มันก็ไม่เกิดประโยชน์อะไร พอตกค่ำก็พาไปเลี้ยงพิซซ่ากัน (ต้องบอกก่อนว่าพิซซ่าที่นี่ ถูกกว่าเมืองไทยเยอะ ที่เมืองไทยมันเป็นอาหารแฟนซี ราคาค่อนข้างสูง ที่นี่ถาดใหญ่บานแบะเท่ากระด้งก็ประมาณ $20.- สั่งไป 3-4 ถาด อิ่มจุกกันถ้วนหน้า)

page-814

ช่วงที่เก็บหีบห่อรอขนย้าย packing, packing, and more packing. Feel like I'm trying to dig outta a hole of sand..each time i get a box packed, I look around and my things have multiplied 555 พ่อบ้านไปทำงานตามปกติทุกวัน อยู่ช่วยตอน 2 สุดสัปดาห์สุดท้ายเท่านั้น ก๊อตตี้มีงาน “ระดมทุน” (แปลเก่งเว้ยกรู 555 “Fundraising”  ใครไม่มาเป็นอิชั้นไม่รู้หรอกว่า ที่เล่าเรียนมาน่ะ คืนครูบาอาจารย์ไปหลายทศวรรษแล้ว 555) ทางโรงเรียนของลูกจัดงาน McDonald's® McTeacher's Night คือ จากเวลาที่เค้ากำหนด (จำไม่ผิด น่าจะ จาก บ่าย 4 ถึง 2 ทุ่ม) เค้าขายได้เท่าไหร่ แม๊คโดเน่าจะปันกำไรให้กับทางโรงเรียนเท่านั้นเท่านี้เปอร์เซ็น ซึ่งอิชั้นไม่รู้หรอกว่าเท่าไหร่ อิชั้นก็พาลูกๆ ไปอุดหนุนกัน พวกครูๆ ก็มาช่วยกันแบกถาดเสริฟ ช่วยในครัว ช่วยหน้าร้าน บางคนก็เดินขายของ อย่างโยเกิร์ตผลไม้ในรูป ราคา $1.- คุ๊กกี้ในถุง $.50 อิชั้นก็ให้เค้าไป 10 เหรียญ นอกนั้นก็ซื้อแฮมเบอเกอร์ และเครื่องดื่มให้ลูกๆ เสร็จไปอีก 1 ดินเน่อร์ที่อิชั้นไม่ต้องหุงหา สก๊ตตี้ถ่ายรูปกับครูประจำชั้น Mrs. Chavin ซึ่งไปทำงานอยู่ข้างถนน 555 โบกป้ายเรียกลูกค้า 555 อากาศหน่วมากด้วยนะวันนั้น รูปดูไม่ออกเพราะไม่มีใครใส่แจ๊คเก๊ต เพราะในร้านอุ่นสบายดี

page-792

ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ มาดูกุญแจบ้านเก่าของอิชั้นค่ะ พอวันสุดท้ายที่จะเข้าไปทำความสะอาดก่อนคืนบ้าน ไขกุญแจเข้าไป ลูกกุญแจหักงอ เกือบดึงไม่ออก พยายามค่อยๆ ดึงไม่ให้มันหักคา เพราะจเป็นเรื่องใหญ่ต้องเสียตังค์เปลี่ยนกุญแจให้เค้าอีก พอขากลับออกมา เจื๊อกกกกกก….. ลืม ใช่กุญแจดอกเดิมอีก ฮ่วย โมโห ยืนคลำ ยืนแคะ อยู่จนลูกๆ ที่รออยู่ในรถงง สุดท้ายก็ค่อยๆ ดึงออกมาได้ เฮ้ออออ….. สั่งลากันเลยนะเนี่ย จะไม่มาแหย่ มาไช กันอีกต่อไป 5555 จริงๆ แล้วตอนนั้นก็มีลูกกุญแจของพ่อบ้านอยู่ในกระเป๋าด้วยนะคะ แค่มันไม่คุ้นเคย แหย่ ไช ไข รู (กุญแจหน้าบ้าน) ด้วยนังมินนี่เม้าส์มาตลอด 2 ปี 9 เดือน (เช่าบ้านนี้อยู่นานเน๊าะ)

page-802

หนูดีทำพิธี เอาเงิน เอาทอง เข้าบ้าน พอแม่เชิญพระพุทธรูปเข้าบ้าน หนูก็ช่วยกันเอาข้าวสาร น้ำ ฯลฯ เข้าบ้าน เพื่อเป็นสิริมงคล (ดูจากบล็อก http://oohsworld.blogspot.com/2012/01/blog-post.html นี้เลยค่ะ คัดลอกมาจากหลายที่หลายแห่งมารวบรวมไว้) เค้าให้เอาเงินทองของมีค่าเข้าบ้านเป็นสิ่งแรกๆ เงิน 108 กับ 1009 จะเอาดอลล่าร์ก็ไม่มี 555 เลยขนเอาเงินบาทมารวมๆ ด้วย เกินตามที่เค้าแนะนำเลย เป็นหมื่นๆ 555 ทำแล้วสุขใจก็ทำกันไปค่ะ

page-804

ในรูปนี้รวมมิตรก๊อตตี้ วันวาเลนไทน์ พ่อบ้านสั่งพิซซ่ารูปหัวใจให้เด็กๆ แม่ทำฟรุ๊ตโบว์ให้ ลูกคนนี้ไม่ชอบกินเนื้อสัตว์ค่ะ แต่ถ้าผลไม้ โดยเฉพาะพวกเบอรี่ทุกชนิด อมเปรี้ยวอมหวาน จะชอบมากๆ กินได้ทีละเยอะ ในรูปแฟนซีเกินจริงไปนิด คือ มีวิปครีมด้วย ปกติไม่ได้ใส่ให้ลูกหรอค่ะ ช่วงนั้นกิน “ล้างตู้เย็น” กัน มีอะไรๆ ก็ขนออกมากินๆ กันให้หมดๆ

ส่วนรูปห่มผ้านั่นเป็นภาพที่จะเป็นเป็นประจำ หลังเลิกเรียนพ่อทะโมนตี้ก็จะหมกเรี่ยวหมดแรง กินอะไรนิดๆ หน่อยๆ ก็แอบหลับทุกวัน ก่อนที่จะตื่นมาทำการบ้าน กินอีกรอบ อาบน้ำ แล้วก็เข้านอน อากาศหนาวๆ ห่มผ้าห่มเป็นกองๆ เห็นทุกๆ วัน ดูตลกดี เลยเอามาแบ่งกันดูค่ะ ส่วนรูปที่นอนกับพ่อ ชอบๆ ถูกใจอิชั้นมากๆ เมื่อก่อนชอบมาเบียดนอนแย่งหมอนแม่ หลังๆ มาไปเบียดพ่อ พ่อบ้านนอนกอดขอบเตียงไว้ 555 ทุกค่ำพอเอาลูกเข้านอน อิชั้นก็จะมีเวลาส่วนตัว ล้างจาน ซักผ้า อาบน้ำอาบท่า ดูทีวี คนเดียวไม่มีใครแย่ง พอพ่อบ้านกลับมา อิตาคนนี้ก็จะล๊งเล๊งโบ๊งเบ๊ง หาโน่นนี่กิน มีเรื่องเล่ามากมาย ดูทีวีเสียงดัง ทำไอ้ตี้ตื่นทุกที ลูกจะเดินสะลืมสะลือมานอนที่ห้องพ่อแม่ เบียดแทรกนอนตรงกลาง-หลับต่อ บางทีก็แบกลูกกลับไปไว้ที่ห้องลูก ส่วนใหญ่ง่วงหลับอยู่ด้วยกันหมด หน้าหนาวมันก็อุ่นดีค่ะ ทนลูกถีบ ตีศอก ฟันเข่า จากไอ้ตี้เอาหน่อย 555 หน้าร้อนไอ้ตี้ก็คงจะโดนเตะโด่งกลับไปที่ห้องแน่นอน ร้อนๆ นอนเบัยดกันมัน “หน-หวย” 555

page-811

วาเลนไทน์ (อีกที) … พอหลังวันที่ 14 กุมภาฯ ดอกกุหลาบ (แดง) ก็จะถูกเอามาลดราคา พ่อบ้านรู้ดีว่า วันไหนดอกไม้ใหม่มาส่ง วันไหนเค้าโละลดราคา วันนั้นพ่อบ้านแบกกุหลาบแดงก้านยาวกว่า 2 ฟุต มาถึง 2 โหล เพราะ buy 1 get 1 free 555 แล้วเค้าลดราคาเหลือโหลละ $9.99 อิชั้นก็ซึมซื่อบื้อ ง่วงนอน จับยัดๆ ทั้งหมดใส่แจกันปากแคบก่อนเลย พอรุ่งเช้ามาดู โถ..ช่างน่าสงสาร เลยย้ายไปใส่แจกันปากกว้างๆ ดอกกุหลาบชุดนี้ไม่ค่อยทน (ตอนที่ซื้อมาก็น่าจะถูกโชว์อยู่ในตู้เย็น 2 วีคได้) คือสวยงามแบบต็มที่ซักอาทิตย์กว่าๆ เท่านั้น พอเข้าอาทิตย์ที่สองอิชั้นก็เริ่มริกลีบ ใบ เก่าๆ เฉาๆ ทิ้ง ตัดก้าน เปลี่ยนน้ำใหม่ อยู่ได้อีกไม่กี่วันก็ทิ้งค่ะ

page-805

ร้านไอฮ่อพ IHOP - The International House of Pancakes ในเมืองที่เราอยู่ ไม่ได้เปิด 24 ชม. เหมือนตามเมืองใหญ่ แต่ว่าคืนวันศุกร์ เสาร์ และ อาทิตย์ เค้าเปิด 24 ชม. ครอบครัวเราก็แวะไปรอบดึกกันบ่อยๆ เพราะเด็กๆ ไม่ต้องตื่นเช้าไปโรงเรียน และเหนื่อยๆ ยุ่งๆ กันทั้งวัน พอพ่อบ้านเลิกงานก็แวะไปหาอะไรกินกันเสียหน่อย รอมมี่จะเป็นเจ้าความคิดว่า…บอกพ่อ..อยากไปไอฮ่อพ อยากไป อยากไป พอใกล้ๆ พ่อกลับบ้านหลับทุกที ก็ต้องปลุกกันไปหน้างัวเงียแบบนี้ทุกที

page-809

วันที่ 29 กุมภาฯ ปีนี้เป็นวัน .. (วันไรวะ ภาษาไทย..นึกไม่ออก นึกออกจะมาแก้ อิอิ) ภาษาอังกฤษเค้าเรียกว่า Leap Day ถ้าเรียกเหมาปีก็เรียกว่า 4 ปีมีครั้ง ปีที่มี 366 วัน  …Happy Leap Year, HAPPY LEAP DAY” , this year it's combined with "Hump" Day, cool, huh? You can LEGALLY have a "Whole Lot of Leaping and Humping going on" ENJOY! 5555 พ่อบ้านก็เลยอยากเซอไพร้ส์รอมมี่ ที่บ่นว่าไม่ได้กินล๊อบสเตอร์นานแล้ว ก็เลยพากันไปฉลอง (เรียกฉลองเหรอวะ ฉลองอะไร พิมพ์เอง งงเอง 555 คือโห่ไปกินอาหารที่อยาก บังเอิญมันตรงกับวันที่ว่าพอดี) รอมมี่แฮ้ปปี้ตามระเบียบ ไอ้ตี้…เฮ้อออ… ไม่กินข้าวกินปลาอะไรกับเค้า พอตอนจบลุยเค้กแบบไม่แบ่งใคร น่าทุบจริงๆ จะทุบในร้านก็กลัวเค้าเรียกตำรวจจับ พอตอนเดินออกมา บริกรคนในรูป…เค้าเห็นไอ้ตี้ก้มๆ เงยๆ อยู่นานมากๆ เลบคีบเอาล๊อบสเตอร์ออกมาให้ลูกดูใกล้ๆ ไอ้ตี้ก็วิ่งแหกปากหนีไป เลยต้องผลักหนูดีเข้าไปแทน แล้วก็ขอถ่ายรูปเสียหน่อยไม่ให้เค้าเสียน้ำใจ

page-801

วัฒนธรรมใหม่ของชาวโลก คือ ถ้ายังไม่ได้ถ่ายรูป…ห้ามแดก 55555 อาหารที่ Red Lobsters วันนั้นค่ะ ก็อร่อยดี นานๆ ไปกินกันที แต่ถ้าเป็นเมืองไทย…แฮ่ม ซีฟู้ดส์ของเราอร่อยเลิศล้ำกว่าชาติไหนๆ

page-810

ข้างล่างเป็นรูปช่วงที่เก็บข้าวของกันวันเกือบๆ สุดท้าย กอดจูบลูกสาว…รอมมี่ ขอบใจเป็นแสนๆ ครั้ง เป็นเรี่ยวเป็นแรงช่วยพ่อแม่ได้มากๆ เลย ส่วนไอ้ตี้น่ะเหรอ เชอะ ไม่อยากพูดถึง ทำซน ทำลิง เกะกะระรานคนอื่นไปทั่ว เค้าเก็บมันรื้อ เหนื่อยที่จะทะเลาะกับมันจริงๆ ย้ายรอบนี้เราเช่ารถ U-Haul ขนาดกลาง ค่าเช่าจริงๆ แล้วไม่แพงหรอกค่ะ วันละ $29.99 + ภาษี บวกระยะทาง บวกประกัน บวก +++ โน่น นี่ นั่น บวกๆๆๆๆๆ เช่าทีละ 2 วัน ตกรอบละร้อยฝ่าๆ ช่วงนั้นใช้เงิน (ที่ไม่ค่อยจะมี) แบบ…”ควัก-ให้-ควั่ก” เลยค่ะ สมบัติบ้ามากมาย ต้องขนให้หมดแข่งกับเวลา ส่วนรูปดอกกุหลาบนั่น…แปะให้ดูคนกับแมวโทบี้ที่แอบเข้ากล้องค่ะ

page-812

หลังวันเหนื่อยๆ ก็พาลูกไปร้านไอติม ต้องบอกว่าพาลูกๆ ไปบ่อยกว่าปกติ เมื่อก่อนนานๆ ครั้ง ระยะนี้ไปทุกวันอังคาร เพราะเค้ามีโปร Baskin Robbins $1 Scoop Tuesdays ถูกใจไอ้ตี้เป็นที่สุด เพราะกับข้าวกับปลาไม่ชอบ กินไอติมเป็นอาหารหลัก เผลอเป็นปีนตู้เย็นแอบเอาไอติมไปหลบกินตามที่ต่่างๆ ในบ้าน ใต้โต๊ะ ข้างตู้ ฯลฯ

page-813

จากที่เสียบ้านไป เศรษฐกิจของครอบครัวล่มสลายตั้งแต่ปลายปี 2008 วันนี้ยังไม่เห็นสายรุ้งที่ปลายฟ้า แต่คาดว่าซักวันเราจะกลับมา “ดีๆ” เหมือนเดิม ถึงอะไรๆ จะไม่คล่องไม้คล่องมือเหมือนก่อน อยากบอกว่า เราทั้ง 4 คนมีความสุขเสมอ..แม้ในวันที่ฟ้ามืดหม่น เพราะเราอยู่กันพร้อมหน้าและเป็นกำลังใจให้กันและกันค่ะ (กัดกันบ้าง..เป็นเรื่องของปกติมนุษย์ 5555 ความเห็นไม่ตรงกัน…ต้องกัดกันเป็นธรรมดา) เวลาที่ทุกข์ใจ อิชั้นจะนึกถึง ภาพข่าวต่างๆ เกี่ยวกับ สึนามิเมื่อปี 2001 และ 2011 แล้วก็บอกตัวเองว่า วินาทีนั้น เราต้องการอะไร คำตอบของอิชั้นคือ ลูกๆ และสามี เท่านั้นจริงๆ ค่ะ อิชั้นจะคว้า จะกอด แล้วก็จะวิ่งหนีเอาชีวิตรอดไปด้วยกัน …. พอคิดได้อย่างนั้นก็สุขใจขึ้นมาจริงๆ นะคะ …อิชั้นมีพร้อมทุกอย่างที่ต้องการอยู่ตลอดเวลา ทำให้มีกำลังใจที่จะอยู่และต่อสู้ทุกอุปสรรคไปด้วยกันค่ะ วันนี้เรามีบ้านของเราอีกครั้ง ความรู้สึกเวลาเปิดประตูเข้าบ้านมันไม่เหมือนตอนเช่าบ้านเค้าอยู่ อธิบายยากจัง …. คือมันรู้สึกดีน่ะค่ะ 

427554