My First Pumpkin Bread

ทุกครั้งที่ไปซื้ออะไรก็แล้วแต่ที่สตาร์บั๊ค จะต้องซื้อขนมปังฟักทองมาด้วยทุกครั้ง (ย้ำ ทุกครั้ง) จากแรก (ครั้งแรกที่ซื้อสิ่งนี้จาก ‘ตาบั๊ก) ชิ้นละ $0.99 กลายเป็น $1.49 ไม่นานนักขึ้นราคาเป็น $1.99 ล่าสุดชิ้นละ $2.59 ค่ะ ชักแพงไปนะ ต้องยอมรับว่าชอบมากๆ เพราะเป็นขนมปังที่เนื้อหนักๆ ไม่ชอบขนมเค้ก ขนมปัง ที่เนื้อเบาๆ กลวงๆ ร่วงๆ คือติดใจ แพงก็ต้องสู้ ซื้อยี่ห้ออื่น จากหลากหลายที่ หลายแห่ง แหงะ เสียตังค์ ผิดหวังทุกที เลยต้อง…เอาวะ แพงหน่อย แต่ไม่ผิดหวัง…ชัวร์

คิดจะอบหนมปังฟักทองหลายครั้งหลายหน ทั้งแบบจาก scratch และเค้กมิกซ์สำเร็จรูปเป็นกล่องๆ (ถ้าเป็นที่เมืองไทย คงจะไม่เรียกขนมอบเนื้อนี้ว่า ขนมปัง คงเรียกว่าเค้ก มัฟฟิ่น มากกว่า เหมือนเค้กกล้วยหอม ที่นี่ก็เรียก banana bread คงเนื่องจากเค้าอบใน ถาด Loaf pan พอสุก เสร็จ พร้อมรับทาน ก็หั่น เลื่อย เป็นแผ่นๆ เหมือนขนมปัง เลยเรียกว่า ขนมปังมังคะ) ติดที่ “ว่าจะ ว่าจะ” เลยไม่ได้ทำซักที จนเมื่อคืนก่อน ไปวอลมาร์ทกับพ่อบ้านตอนตีหนึ่ง 555 เดินผ่านไอ้สิ่งนี้ ซึ่งเห็นมา โกฏิ-ปี-ชาติ แต่ไม่เคยซื้อมา แต่ครั้งนี้ พ่อบ้านจับโยนใส่รถเข็นเลย เพราะคงเบื่อ พูดอยู่นั่น ทุกครั้งที่เห็น อยากอบอันนี้ อยากอบอันนี้ 555 ตัดรำคาญไปซะ ให้เสร็จๆ กล่องละ $4.98 ค่ะ ดูแล้วคงไม่ยากเย็น และ ไม่ต่างจากเค้กกล่องที่อบเลี้ยงลูกผัวอยู่เสมอๆ มาค่ะ มาทำหนมปังฟักทองกันค่ะ

เริ่มจาก เปิดเตาอบไว้ที่ 350°F แล้วตีไข่ 4 ฟอง ไม่ได้ลากสแตนด์มิกเซอร์ หรือ hand mixer อะไรออกมาเลยค่ะ ใช้ whisk หรือ ตะกร้อมือ เนี่ยแหละค่ะ ไม่ยุ่งยากตอนล้าง ตอนเก็บ ตีไข่พอเนียนๆ ไม่ให้ขึ้นฟูนะคะ เติมน้ำมันพืช 1/2 ถ้วยตวง ตีไปเบาๆ พอให้เข้ากันดี เนียนสวย เติ่มน้ำเปล่า 1 ถ้วยตวง ตีต่อไปเบาๆ ให้เข้ากันค่ะ

จากนั้นเทเนื้อฟักทองบด หรือที่เค้าเรียกว่า puree ใส่ลงไปหมดทั้งกระป๋องที่เค้าให้มาเลยค่ะ คนๆๆๆ ให้เข้ากัน คงเรียกว่าตีไม่ได้แล้ว เพราะเริ่ม หนัก หนืด ขึ้นมาหน่อยๆ แล้ว

แล้วเทแป้ง (ส่วนผสมแห้ง) ที่เค้าให้มา ใส่ลงไปหมดทั้งถุงเลย คนยากขึ้นมาอีกนิด เพราะหนัก เหนียว หนืดมากเลยค่ะ คนๆๆๆๆ ไปให้เข้ากันดี จนแน่ใจไม่มีก้อนแป้งเป็นเม็ดๆ แบชนี้ ได้ 2 ถาดเลยนะคะ

เอาขนมเข้าอบ 40 - 45 นาที พอสุก พักไว้ที่ cooling racks ให้เย็น แล้วค่อยเอามาหั่น เก็บใส่กล่อง ไว้รับทานได้หลายวันค่ะ บ้านเราไม่ชอบ frosting โรยหน้าค่ะ ซึ่งเค้าก็ให้มา ใส่ถุงมาให้ใช้ได้อย่างสะดวกเลยนะคะ คือ ขลิบมุม แล้ว บีบ โรย ได้เลย เนื้อเค้ก (หนมปัง) อร่อยมาก ถูกใจ หนัก rich แน่น ดีค่ะ อยากบอกว่า ไม่ใช่ ก็ ใกล้เคียง กับ ของ ’ตาบั๊ก มากๆ ลูกๆ ชอบ พ่อบ้านก็ชอบค่ะ

ขอ “ติ” อย่างนึงคือ มันได้เยอะมากๆ 2 โล๊ฟ นี่เยอะไปค่ะ อยากอบทีละถาด ให้มันสดๆ ทานกัน 1 – 2 วันหมด พอล่วงเลยไป 3-4-5 วัน แล้ว มันก็คงไม่อร่อยเท่ากับที่เราอบใหม่ๆ คราวหน้าจะลองแบ่งครึ่ง ชั่งตวงให้ดี แล้วอบทีละถาด คาดว่าน่าจะโอเคนะคะ สรุปได้ว่า พอใจมากๆ ค่ะ ราคาไม่แพง จากนี้ ‘ตาบั๊ก คงได้กินเงินเจ้น้อยลง อิอิ

บอกเล่าเรื่อง รองเท้า กระเป๋า Shoes & Purses

 

สาวๆ สมัยนี้เก่งนะ เพราะเดี๋ยวนี้ใส่ส้นสูงกันสูงปรี๊ด 6-7 นิ้ว กันเลยเขียว ส่วนตัวเอง..เก่งสุดได้แค่ 4 นิ้ว แต่เดี๋ยวนี้ก็ไม่ได้ใส่นานแล้ว เพราะข้อเท้าพลิกซ้ำซ้อนหลายครั้ง แต่ละครั้งไม่ใช่จากส้นสูงเลย เหตุเกิดตอนใส่อีเตี้ยอีแตะตลอด เกิดจากตกหลุมตกร่อง หกคะเมนตีลังกาทุกครั้ง จะพูดเรื่องคนอื่น กลายเป็นเม้าตัวเองซะงั้น

คือได้พบได้เห็นสาวๆ เค้าใส่ส้นสูง สูงมาก ตลอดเวลา เรื่องแต่งตัว ไม่เข้า ไม่แมช ก็เรื่องนึง คือ อิชั้นเนี่ย old school นะคะ แต่จะไม่พูดเรื่องแต่งเนื้อแต่งตัวของใครหรอกค่ะ เพราะ หลายปีให้หลังมานี้ my style, my taste …down grade ลงเยอะ ไม่ค่อยได้แต่งเนื้อแต่งตัว หน้าตาก็ไม่ว่างแต่ง หนักไปทางขี้เกียจ เอาเร็วเข้าว่า พอแก่และอ้วน หมดรมณ์ประดิษฐ์แล้วค่ะ แต่วันนี้จะมาทำตัวเป็น รองเท้า กระเป๋าโปลิศ นิดนึง

ได้เห็น ได้พบ ได้เจอ สาวๆ ที่ หน้าเป๊ะ ผมเป๊ะ เสื้อผ้าเป๊ะ แต่เวลาเดินกระย่องกระแย่ง ทุเรศทุรัง อยู่บนรองเท้าส้นสูงปรี๊ด ถามนิดนึง ใส่ทำไมคะ ทรมาน อันตราย แทนที่จะดูสวย …กลายเป็น แหงะ ดูแย่มากๆ ใส่ flats สวยๆ เก๋ๆ ดูดีกว่าเป็นร้อยเท่า หรือส้นซัก 2-3 นิ้ว เดินเฉิ่บๆ มาดมั่น ดูเริ่ด สง่างามกว่าเป็นกอง ส่วนใหญ่ใส่ผิดงาน ส้นสูงสวย น่าจะเป็นงานกลางคืน งานหรู ถ้าใส่ถูก เหมาะแก่กาละเทศะ ก็จะสวยงามสง่ายิ่งนัก (และต้องเดินเป็น เดินสวยด้วยนะคะ) ถ้าใส่ผิดงาน …ไม่อยากพูดเลย แต่ขอนิดนึงนะคะ hooker ข้างถนนดีๆ นี่เอง ส้นสูงมากๆ นี่ไม่ใช่สำหรับ daily life หรืองานออฟฟิซนะคะ มันเป็นพร๊อพเฉพาะกิจจริงๆ เห็นใส่ขึ้นรถเมล์ กระย่องกระแย่งกันตามฟุตบาทหลุมๆ ลุ่มๆ ดอนๆ แต่เข้าออฟฟิซลากแตะ ไม่ขำ แต่สงสารแกมสมเพศค่ะ

เวลาสาวแต่งเนื้อแต่งตัว เสื้อผ้า หน้า ผม รวมถึงกระเป๋าและรองเท้า คำนึงถึงความสะอาดไว้เป็นอันดับแรกๆ ด้วยนะคะ ข้าวของที่เราใช้ จะถูก จะแพง ไม่สำคุญ ถ้ามันสะอาดก็ดูดีแล้วค่ะ กลับถึงบ้าน เช็ดรองเท้ากระเป๋าที่ใช้ให้สะอาด พร้อมใช้ในวันรุ่งขึ้นและวันต่อๆ ไป ทำ 2-3 วันครั้ง หรือ อาทิตย์ละครั้งก็ได้ค่ะ หากจะเปลี่ยนกระเป๋า ก่อนเอาใบเก่าเก็บ เช็ดให้สะอาดทั้งด้านใน-นอก หาอะไรยัดให้กระเป๋าคง “ทรง และ รูปร่าง” ไว้ค่ะ กระเป๋าราคสูงๆ เค้าก็จะมีหมอนให้มาด้วย ถ้าหากไม่มี ทำดังนี้ค่ะ วัสดุหาง่ายๆ คือ หนังสือพิมพ์ค่ะ ขยำ ยี ให้พองๆ เอาใส่ถุงก๊อปแป๊ป ผูกปากซะหน่อย ก่อนยัดลงกระเป๋า ถุงพลาสติกจะช่วยไม่ให้หมึกพิมพ์เปื้อนด้านในของกระเป๋าค่ะ ถ้าเป็นกระเป๋าหนัง ทาครีมถนอมหนัง (if needed นะคะ) จากนั้นจากนั้นก็นำใส่พวก dust bag ที่เค้ามีให้มาด้วยตอนซื้อกระเป๋า ถ้าไม่มีก็หาปลโอกหมอนเก่าๆ สะอาดๆ เอากระเป๋าใส่ลงไป พับ ม้วน ผูก ปากถุง แล้วแต่ขนาดของกระเป๋าค่ะ อย่าเอากระเป๋าใส่ถุงพลาสติกนะคะ in the long run มัน damage กระเป๋า มากกว่า รักษากระเป๋านะคะ โดยเฉพาะกระเป๋าที่เป็นหนัง it needs to breathe ค่ะ

ส่วนรองเท้า หลังจากเช็กทำสะอาดถ้วนทั่ว top to bottom …inside & out แล้ว ถ้าเป็นหนัง ทาครีมถนอมหนัง (if needed ถ้าจำเป็น) รอให้ครีมแห้ง เก็บใส่กล่อง หรือใส่ถุงผ้า ถุงปลอกหมอนก่อนนำใส่กล่องก็จะดีมากค่ะ

บางคนทุ่มทุน ซื้อข้าวของราคาแพงมาใช้ แต่ไม่รักษา ดูแล ใส่ๆๆๆ ใช้ๆๆๆ จากรูปข้างบน มันแย่มากๆ น่าหยะแหยง ดูแลรักษาของ ให้ของที่เรารัก อยู่กับเราในสภาพดีๆ ไปนานๆ แต่งตัวสวยใส่รองเท้าสกปรก ส้นถลอก หมกค่ะ หมดกัน พอมันถลอกนิดๆ รีบส่งซ่อมค่ะ เพราะเป็นเยอะๆ แล้วเยียวยายาก เสียดายตังค์

กระเป๋าก็เหมือนกัน (เจอรูปนี้ ถึงไม่ใช่กระเป๋าราคาแพง แต่ก็เล่าเรื่องได้เยอะ) บางคนกระเป๋าสกปรกมากกกก…. เวลาเลือกซื้อ ก็คิดเยอะๆ ค่ะ ว่างานของเราเป็นแบบไหน อย่างเช่น กระเป๋าจะมีโอกาสเปื้อนหมึกปากกามั๊ย ก็เลือกซื้อกระเป๋าสีเข้มๆ เราต้องขึ้นรถเมล์เบียดเสียดผู้คนมั๊ย ถ้าใช่..ก็เลือกที่ทะมัดทะแมง มีซิป มีฝา ปิดมิดชิด รัดกุม ไม่รุงรังรุ่มร่าม ไม่เลอะเทอะง่าย crossbody ให้กระเป๋าอยู่ด้านหน้า ก็จะดีมาก กระเป๋าถูกแพง ก็ต้องหมั่นเช็ดทำสะอาดค่ะ ถ้ามันเหมือนในรูป ก็ไม่ต้องเสียเวลาคิดค่ะ โยนทิ้งไป เก็บไว้เป็นบทเรียน กระเป๋าเนื้อผ้า สีอ่อน มันเน่าเร็วมาก ถ้ามีรถขับ ก็ prolong ได้นานอีกนิดนึง นิดนึงจริงๆ ค่ะ หรือถ้าเรามีลูกเล็กๆ คิดถึงเพื้นที่สำหรับ ขนม ของเล่น มือเหนอะ เหนียวๆ เลือกกันให้เหมาะค่ะ

อย่างที่ คริสเตียน ลูบูทอน กล่าวไว้ ……

แคมรี่ลูกรักตัวโต แม่ได้เป็นหนี้สมใจ

คิดเรื่องซื้อรถใหม่กันมานานแล้ว แต่ด้วยสภาพเศรษฐกิจของครอบครัว …การซื้อรถใหม่เป็นเรื่องใหญ่มาก เราไม่มีเงินเก็บที่จะไปชี้นิ้วเอารถคันนั้น คันนี้ ได้ตามใจชอบ มีหนี้บ้านต้องผ่อน ค่าใช้จ่ายอื่นๆ มากมาย ถ้ามีหนี้ผ่อนรถเพิ่ม มันต้องคิดกันเยอะเลย รถคันเก่าที่ใช้อยู่เป็น โตโยต้า โคโรลล่า ปี 2000 ซึ่ง 2–3 เดือนที่ผ่านมาเริ่มป่วยกระเซาะกระแซะ ซ่อมเล็ก ซ่อมน้อย นั่นนิด นี่หน่อย ขับๆ ไปสะอึกกึกกัก ให้ใจหายใจคว่ำอยู่บ่อยๆ แต่แม่หนู “โข่โหล่” ก็พาแม่กลับบ้านปลอดภัยเรื่อยมาค่ะ

แต่เมื่อ 2 อาทิตย์ที่ผ่านมา อิหนูโขโหล่เริ่มอาการหนัก ไปธุระนั่นนี่แถวๆ ในเมือง (ไม่กล้าขับข้ามเมืองมาซักพักแล้ว แต่เมื่อสงกรานต์ อิหนูโข่โหล่พาครอบครัวข้ามรัฐไปลาสเวกัสโน่น เที่ยวกันสนุก เดินทางกลับถึงบ้านโดยสวัสดิภาพดีค่ะ) ครั้งแรกที่โรงพยาบาล อิชั้นไปแวะเอาผลเลือด พอออกมารถสตาร์ทไม่ติด เป็นครั้งแรกที่ต้องโทรตาม tow truck มายกรถไปส่งซ่อม เบ็ดเสร็จ รถยก+ค่าซ่อม จ่ายไป $265.- ค่ะ

อิหนูโข่โหล่ก็ยังมีอาการแปลกๆ อืดๆ ฝืดๆ วึ่นวืน แต่ก็ขับไปมาทำงานกลับบ้านได้ ต่อมาอีก 4-5 วัน แวะไปซื้อยาที่หมอสั่ง พอออกมา อิหนูโข่โหล่ของแม่ ใจขาดตาย นิ่งสนิท ไม่หือ ไม่อือ สตาร์ทไม่ติดอีก โทรตามรถยกมาเอาไปซ่อมอีก เห็นบอกว่า เปลี่ยน alternator ก็หาย เอ้า…จัดไป หมดไปอีกเกือบๆ $300.- เลยนะคะ ตังค์ก็ยิ่งหายาก เซ็งมาก

พอเมื่อวันก่อน เกิ๊ดดดดด…… อยากแดกมะม่วงดิบค่ะ ขับรถไปร้านใกล้ๆ บ้าน ดั๊นนน…. เจือก..ไม่มี เลยขับไปอีกฝั่งของเมือง พอครึ่งทางอิหนู่โข่โหล่เกิดสะอึกนิดนึง แต่ก็ไปต่อได้ พอได้มะม่วงออกมา สตาร์ทไม่ติดอีก โทรตามรถยกอีก และโทรตามคุณผัวมารับกลับบ้านเช่นเคย วันรุ่งขึ้นช่างมันบอกเปลี่ยนแบตเตอรี่อันใหม่แล้ว ไม่น่าจะมีปัญหาแล้ว เออว่ะ สาธุ จ่ายค่าแบตเตอรี่+ค่ารถยก ไปอีก $115.- อิ๊บอ๋ายละ ไม่ไหวแล้ว ทะเลาะก็ทะเลาะละ กูจะไปซื้อรถใหม่แล้ว 55555

ที่บอกว่าต้องทะเลาะ ..ก็คือ คุณผัวบอกว่า รออีกหน่อยนะ สิ้นปีค่อยซื้อ แต่ไม่รอแล้ว ไม่ไหวแล้ว โง่หรือบ้าวะคะ ซ่อมนั่นนี่ หมดไปเท่าไหร่แล้ว เมื่อวานพอเลิกจากร้าน ก็เดินไปโตโยต้าดีลเลอร์ใหญ่ข้างร้านที่ทำงานอยู่ โทรบอกผัวว่า เดี๋ยวจะไปซื้อรถแระ มาเซ็นเอกสารด้วย นี่เป็นคำสั่ง 55555 อิหนวดขำ นึกว่าล้อเล่น 5555

จริงๆ เราเริ่มๆ แวะดูรถกันแล้ว รถในฝันก็เก็บไว้ในฝัน อย่าไปดูมัน ไม่มีปัญญา ideal คือ อยากได้รถ Midsize Sedan หรือ Compact SUV ราคาพอทน อึด โสหุ้ยต่ำ ซ่อมบำรุงไม่ยุ่งยาก ฯลฯ รถในใจของอิชั้นเลยคือ 1. Toyota Venza 2. Toyota Camry 3. Nissan Altima 4. Subaru Forester ไอ้เวนซ่า ตัดไปเลย เพราะแพงเกิน price range

แคมรี่ อัลติม่า ฟอเรสเต้อร์ 3 คันนี้ ราคาพอๆ กัน ไอ้ฟอร์เรสเตอร์เข้าข่ายเป็น suv ภาษีสูงกว่า ซีดาน เพราะเค้าจัดเป็นรถฟุ่มเฟือย และศูนย์บริการอยู่ที่เฟสโน่ ตัดออกไปอีก เหลือแคมรี่กับอัลติม่า ทั้ง 2 ยี่ห้อ มีศูนย์ที่มาเดร่า ราคาพอๆ กัน ขนาดห้องโดยสาร เครื่องยนต์ พอๆ กัน แต่ นิสสันมัน hold market value แค่ 7 ปี โตโยต้า เจ๋งกว่านิดนึง โฮลด์ราคาตลาดได้ถืง 10 ปี ซึ่งก็ไม่ได้คิดซื้อมาเทรดหรือเทิร์นอะไรหรอก เพราะไม่ได้มีปัญญาซื้อรถบ่อยๆ อีกทั้งศูนย์โตโยต้าอยู่ติดกับร้านที่ทำงานอยู่ สะดวกกว่า สรุปว่า แคมรี่ จบ

พอเข้าไปในโชว์รูป เจอเซลคนที่มากินข้าวที่ร้านบ่อยๆ ก็บอก เฮ้ย นี่ แก ชั้นจะซื้อแคมรี่ สีซิลเวอร์ บลาๆ พล่ามไป แล้วก็พากันไปเดินดู เจอคันที่ถูกใจ แม่งงงง….. งามจริง อุปกรณ์ครบ เบาะหนัง มูนรูฟ อื่นๆ อีกมากมาย ไมโครเวฟ ตู้เย็น เครื่องดูดฝุ่น เครื่องซักผ้า ฯลฯ 555 ล้อเล่น เข้าไปนั่งขย่มๆ สนุกสนาน อิเซลก็บอก ขับๆๆๆ เอาไปขับลองดู ฮ่วย แม่งแพง ไม่มีปัญญา น้ำลายย้วย หมาเห่าเรือบินตัวจริงเสียงจริง 555 ก็ดูเรื่อยมาจากรุ่นท๊อป ดีเกรดลงมาเรื่อยๆ สุดท้ายมาเจอลูกสาวคนสวยตัวโต สี-ใช่ trim-ใช่ ราคาพอไหว เป็น Camry SE (2014.5) เพิ่งรู้ว่ามี จุดห้าด้วย 5555 เข้าไปนั่งปุ๊บก็รักเลย อิผัวมาถึงพอดี เลยไปเทสไดร้ฟ์ แม๊ แม๊ แม๋ มัน..นุ่ม มาก ขอบอก 555 (ไม่นุ่มได้ไงเน๊าะ อิโข่โหล่มันก็ป่วยหนักซะขนาดหนัก ชักแง่กๆ 5555 ไปไหนกันก็เขย่าหัวใจแม่มาก 555 กลัวมันขาดใจตาย) รถคันที่ซื้อมา ไม่มีอะไรพิเศษเวิ่นเว้อ มีล้อ มีพวงมาลัย 555 คือรถมันเบสิคจริงๆ ถามคนขายไปว่า นี่ๆ แก แกะเอาปุ่มนั่น นี่ ออกไปบ้างก็ได้ ใช้ไม่เป็นหรอก แล้วลดราคามาเยอะๆ มันโดดล๊อคคอเลย 555

สรุปเอาคันนี้แหละ ถึงเวลาเปเป้อเวิ๊กกกก…. อิ๊บอ๋ายละ เกลียดจัง นังเซลคนสวย ก็เฮ้ย แกจะวางเงินดาวน์เท่าไหร่ อิชั้นตอบไปว่า มะมี มีแต่รอยยิ้ม 5555 ฮากันตรึม ผัวหน้าจ๋อย ยิ้มอมหนวดแบบอยากเบิ๊ดโหลกเมีย อ๊ะ ก็ไม่มีตังค์จริงๆ นะ แต่มัน need รถใหม่จริงๆ นะ สรุปว่า ไม่มีเงินดาวน์ รถราคาเกือบๆ $24,000.- หย่อนไม่กี่บาท กู้แบบดอกเบี้ย 0% ได้ส่วนลดฉลองวันชาติอีก $1,500 บวกภาษี บวกค่าทะเบียน บวกๆๆๆ +++ ห่าไรต่อมิอะไรอีก สรุป $27,200.- out the door จากนี้ก็ผ่อนตาเหลือกไปอีก 5 ปี คิดแล้ว..เหนื่อยว่ะ เฮ้ออออออ….

เมื่อวานตอนไปซื้อรถ พอเสร็จขั้นตอนทั้งหลาย (ปาเข้าไปตั้ง 3 ชั่วโมง) วิ่งแจ้นกลับมาทำงานต่อที่ร้าน เค้าบอกเดี๋ยวเอารถไปล้าง เติมน้ำมันให้เต็มถัง (ถามเค้าว่า 10 ถังไม่ได้เหรอ 5555) แล้วจะเอามาส่งที่ร้าน คุณผัวไปรับลูกๆ มากินข้าวที่ร้าน กะว่าจะเซอไพร้ส์เด็กๆ เพราะไม่รู้หรอกว่าแม่ซื้อรถใหม่ อิชั้นก็รอ ร๊อ รอ เมื่อไหร่มันจะเอารถมาส่ง ไปเติมน้ำมันที่นิวยอร์คเหรอวะ รออยู่นานไม่มาซักที เลยวิ่งไปตาม บอกกรูจะขับไปเองแระ สรุปว่าอิเซลมันยุ่ง ขายรถได้อีกคันนึง พอขับมาจอดหน้าร้านตรงโต๊ะที่ลูกๆ นั่งกินข้าวพอดี ตาโต อ้าปากค้างกันเลย หนูดีมากอดแม่ น้ำตาซึม ดีใจ สงสารแม่ แม่ขับรถเก่ามานานแล้ว เป็นโมเม้นต์ที่ไม่มีบ่อยๆ ลูกๆ อยากให้แม่ขับรถพาไปวนๆ แถวๆ นั้น อิพ่อออกมาเลย โน่ๆๆๆๆ รถไม่มีประกัน 5555 วันจันทร์โน่น ถึงจะย้ายประกันจากรถคันเดิมมาสวมคันใหม่ อิหนวดเฮี๊ยบมาก ขอบอก 555 เด็กๆ เข้าไปนั่งในรถ ไอ้ตี้เริ่มปีนป่าย เหยียบเบาะ ไปมา อิเจ้เจ้าของร้านกับอาแปะ ออกมาจ๊ากกก…ว๊ากๆๆ โน่ๆๆๆ รถมาม่าใหม่เอี่ยมเลย อย่าทำสกปรก เห่อกันทั้งตำบล 555 ลูกค้ามากอด Congrats! You deserve it. เลยถามไป .. จะช่วยผ่อนซักคนละเดือน สองเดือนมั๊ย 5555

ตอนที่รอเซ็นเปเป้อเวิร์คที่ผ่านอนุมัติกู้ ทั้งศูนย์เลยนะ แวะมา Congrats! กันใหญ่ เอ๊ะ หรือเค้าให้ฟรีวะ 5555 คือศูนย์นี้เป็นดีลเลอร์ใหญ่มาก lot และ โชว์รูมเค้าใหญ่ มีรถหลายร้อยคัน ศูนย์บริการเค้าก็ใหญ่มาก พนักงานมากินข้าวที่ร้านกันเป็นประจำ ลืมบอกไป ว่าซื้อรถคนนี้ ได้บริการเปลี่ยนน้ำมันเครื่องฟรี 2 ปี ล้างรถฟรี 2 ปี เช็คฟรีทุกๆ หมื่นไมล์ อะไรไม่รู้อีกเยอะแยะ

ยังไมได้ถ่ายรถคันจริงๆ เลยขโมยรูปมากจากกูเกิ้ล เอามาแปะไว้ก่อนนะคะ

Las Vegas Trip

บล็อกนี้รูปเยอะ คลิกที่รูปเพื่อดูรูปที่ใหญ่ขึ้นได้นะคะ
เมื่อช่วงสงกรานต์ เด็กๆ หยุดสปริงเบรคพอเดี แม่เลยวางแผนพากันไปเที่ยวนอกรัฐเป็นครั้งแรก คือ ลาสเวกัส รัฐเนวาด้า จองโรงแรมไว้เป็นเดือน เพราะเป็นช่วงวันหยุดยาว peakๆ ถ้าไม่จองล่วงหน้า อาจไม่ได้ หรือแพงมาก หากจองในเวลากระชั้นชิด  ตอนแรกตั้งใจว่าจะเช่ารถ แต่ว่า จน งก และงบมีน้อย เลยเอาอีหนูโข่โหล่ล่าไปกัน ประหยัดไปได้ 4-500 เหรียญ เราไปกัน 6 วัน 5 คืนค่ะ ออกเดินทางกันเลยค่ะ

รูปบนนี้เป็นทิวท้ศน์ข้างทาง และ พักรถรอบแรก ที่ Denny’s เพื่อกิน brunch และเข้าห้องน้ำ รวมทั้งแด้ดดี้กับหนูดีวางแผนการเดินทาง ทริปนี้หนูดีเป็น navigator แด้ดดี้กับแม่ผลัดกันขับ เพราะต้องขับยาวเกือบ 8 ชั่วโมง เวลาใครไม่ได้ขับก็ไปนั่งด้านหลังกับสก๊อตตี้ค่ะ
 
จากนั้นเราก็แวะเข้าห้องน้ำกันอีกรอบนึง ตรงที่พักรถที่เค้ามีเป็นระยะ ที่พักรถในประเทศนี้ สะอาด สะดวก สบาย มีห้องน้ำเยอะแยะ เครื่องดื่มหยอดเหรียญ ที่ที่เราแวะพักรถ มีพาร์คเล็กๆ ด้วย แต่ก็หยุดกันไม่นานหรอกค่ะ เพราะหนทางยังอีกยาวไกล

ในที่สุดก็เห็นลาสเวกัสอยู่ลิบๆ โรงแรม ตึกรามบ้านช่องชวนตื่นตาตื่นใจสำหรับบ้านนอกอย่างพวกเรามากค่ะ

หนูดีหอบการบ้านมาด้วย และเป็นรูปวิว day & night ที่มองเห็นจากหน้าต่างห้องพักของพวกเราค่ะ เราไม่ลืมเอา surge-protected power strip เตรียมไปด้วย เพราะ gadgets ต้องชาร์จทั้งนั้น

เช้าวันแรก กองทัพเดินด้วยท้อง แวะกินเช้าหันที่ IHOPS ค่ะ

พอเสร็จสรรพจากมื้อเช้า ก็ขับรถชมเมืองกันค่ะ

จุดแรกที่เราแวะคือ โรงแรมและคาสิโน The Venetian ค่ะ ก่อนเดินทางไม่กี่วัน อิชั้นหกล้มบาดเจ็บหนักหนาอยู่คะ แต่ยกเลิกไม่ได้ ก็เป๋ๆ เดี็ยงๆ ไปแบบนั้นเลยค่ะ เลยต้องเอา Zuca (กระเป๋าลากที่มีที่นั่งค่ะ) โยนใส่ไว้ท้ายรถ แวะเดินที่ไหนก็ลากไปด้วยค่ะ

แวะกินไอติม ซื้อขนมกันเบาๆ

ยังร่อนเร่กันอยู่ใน The Venetian ค่ะ

ข้าวของสวยงาม สิ่งต่างๆ รอบตัว น่าดูไปหมดค่ะ

วุ่นวาย วื่นวือมากครอบครัวนี้

ทุกอย่างสวยงาม น่าสนใจมากค่ะ

เพ่นพ่านข้างในเสร็จ เราก็พากันออกมาข้างนอก

เราจอกรถทิ้งไว้ที่ เดอะวินิเชี่ยน แล้วก็เดินชมโน่นนี่ ที่มีให้ดูมากมายตลอดข้างทาง ที่จอดรถฟรีทั้งเมืองค่ะ ทุกโรงแรมมีบริการที่จอดรถ สะดวกสบายดีค่ะ  รูปข้างบนนี้เป็น โรงแรมและคาสิโน Treasure Island จากนั้นก็เดินแวะดูโชว์มากมายที่เค้ามีให้ชมกันฟรีๆ ตลอดสตริป โชว์ไฟ โชวน้ำพุ ฯลฯ

หมดแรงก็พากันกลับโรงแรมที่พัก เราพักกันที่โรงแรมและคสิโน Circus Circus ค่ะ ราคาห้องที่เราจองได้คืนละ $32 ค่ะ ห้องน้ำห้องนอนสะอาด เตียงควีน 2 เตียง ไม่หรูหรามากมาย ที่เราจองที่นี่เพราะถูก และคิดว่าเพียงพักนอน-อาบน้ำ ถือว่าถูกใจค่ะ วันแรกๆ มีปัญหานิดหน่อย คือ โรงแรมที่เวกัสจะเป็นโรงแรมใหญ่ยักษ์ มีเป็นร้อยเป็นพันห้อง Circus Circus ก็เหมือนกันค่ะ มีหลายตึก ต้องขึ้นลิฟต์ตัวนี้ ไปต่อลิฟต์ชั้นโน้น ต้องเดินผ่านอาเชต ทะลุช้อปปิ้งมอลล์เล็กๆ เหมือนต่อรถเมล์เลยค่ะ วันแรกๆ ก็แย่เหมือนกัน โรงแรมใหญ่ คนเยอะ พลุกพล่าน จะเข้าจะออกไปห้องพักหรือไปที่รถ มี quest ให้ต้องพิชิตทุกวัน แต่พอวันที่ 2 ที่ 3 เริ่มจำได้ ก็โอเคแล้วค่ะ

วันที่ 2 หนูดีกับแม่ไปขึ้น Double-decker, Big Bus, Open Top ทัวร์เมืองเวกัสกันค่ะ แด้ดดี้ขี้เกียจเป็นปกติ นอนกินบ้านกินเมืองเหมือนเคย แล้วอ้างว่าจะพาก๊อตตี้ไปว่ายน้ำ สรุปว่าพากันไปที่สระ เห็นแล้วหยะแหยง คนเยอะ สระเล็กๆ เลยพากันไปนอนเซ็งดูทีวีในห้องนอน สมน้ำหน้าจริง หนูดีกับแม่สนุกมาก

ไกด์ทัวร์ของเรา ชื่อซาแมนต้า เก่งมาก บรรยายสนุกสนาน ถามลูกทัวร์คนนั้นคนนี้มาจากไหนกัน ทักทายพูดคุย ไม่น่าเบื่อ แล้วก็ชี้ถามหนูดีว่า มาจากเกาหลีเหรอ หนูดีตอบมาจากเฟสโน่ ถามต่อเรียนอะไรอยู่ เฟสโน่คนเอเชียเยอะนี่นะ บลาๆ ถามโน่นนี่ มาลงเอยว่าเป็นคนไทย เกิดเมืองไทย มาโตที่นี่เท่านั้นแหละ แม่นางแซมพูดไทยแบบลูกครึ่งเลย เกิดเมืองไทย โตที่นี่เหมือนกัน แม่ทาย พ่อฟะหล่าง คุยโน่นนี่ใหญ่ ก่อนลงรถเลยขอถ่ายรูปกัน ลืมบอกไปค่ะ บริการของ Big Bus Tour สามารถ Hop-On Hop-Off ขึ้นลงตามจุดต่างๆ ที่เค้าจัดไว้ได้ทั้งวัน ถ้าซื้อออนไลน์ ซื้อ 1 วัน แถม 1 วัน ซื้อ 2 วัน แถม อะไรๆ ว่าไป ลองกูเกิ้ลดูค่ะ รูปแขนบวมๆ นั่น คือ รถไม่มีหลังคา แดดเดือนเมษาที่ว่าร้อนไม่มาก ก็แผดเผาจนเกือบจะได้กินแคบหมูกันเลยค่ะ

จากนั้นเราก็โต๋เต็ไปที่ ARIA Resort & Casino ไปหาบุฟเฟ่ต์เลื่องชื่อ สุดท้าย แหงะ ไม่ประทับใจค่ะ สถานที่เค้าสวยงาม ส่วนช้อปปิ้งมอลล์ประดับตกแต่งสวยงามมาก ข้าวของที่ขายเป็นไฮเอนด์แบรนด์ทั้งหมด เราแม่ลูกไม่เสียเวลาแวะดู windows shopping ร้านไหนๆ เลย เพราะไม่ได้มีทรัพย์และเจตนาที่จะไปซื้อข้าวของเกรดนั้น เห็นแล้วเฉยๆ

พอออกมาจาก เอเรีย เราก็เดินทะลุ Bellagio Resort & Casino ระหว่างทางที่เดินไป เห็นเค้ามีดิสเพลย์ที่เอาเรือแคนูเยอะแยะมากระจุกรวมกัน แปลกตาดีค่ะ ที่เบลลาจิโอ้เนี่ย ได้รู้มาว่าเค้ามีสวนไม้ดอกไม้ประดับเห็นคนโน้นคนนี้ถ่ายรูปโพสต์มาเยอะแยะ สวยมาก ต้องเห็นให้ได้ พอเดินเข้าไป โห เนี่ยนะ Conservatory & Botanical Gardens มีอยู่จิ๊ดนึงเอง จากนั้นก็เดินทะลุไปส่วนหน้าของโรงแรม ตามลายแทงที่ต้องพิชิต Dale Chihuly glass sculpture ที่ล๊อบบี้ เพดานที่ประดับด้วยแก้วเป่าหลากสีโดยศิลปินชื่อดัง ก็สวยดีค่ะ ลองกูเกิ้ลดูรูปที่สวยๆ ดูนะคะ อิชั้นถ่ายมาแล้ว ดูงั้นๆ เลยขอโชว์แต่รูปครอบครัวค่ะ

เดินวกไปวนมา ก็มาโผล่ที่หน้าโรงแรม ก็เดินเรื่อยมา ไม่ได้สังเกตเห็นว่ามีอะไร พอเดินๆ มาตามริมน้ำ เค้ามีลำโพงซ่อนอยู่ตามทางเดิน จากเงียบๆ ก็ได้ยินเพลงของ แฟร๊ง ซินาต้า จากเบาๆ ค่อยๆ ดังขึ้น ซักพักน้ำพุพุ่งกระฉุด สูงมาก โห… มัน spectacular dancing waters อย่างที่เค้าเลื่องลือ สวยดีค่ะ แต่เป็นตอนกลางวัน เลยดูไม่อลังการเท่าตอนกลางคืนที่มีโชว์ไฟด้วย แต่ของเค้าเจิด เริ่ดจริงๆ ค่ะ ในรูปจะเห็นว่าแม่ลูกไม่รู้อิโหน่อิเหน่อะไร ถ่ายรูปกับหอไอเฟลฝั่งตรงข้ามถนนเฉยเลย

พอกลับมาถึงโรงแรม แวะดูใจ 2 ชาย หงอยเงือกน่าสงสารแกมสมน้ำหน้า เลยพากันไปหาร้านโกรเซอรี่ญี่ปุ่นที่แม่ทำการบ้านมา พอไปเจอร้าน ร้านกระจุ๊ดนึง ข้าวของราคาแพง เลยพากันไปแวะกินเฝอร้านเวียดนามใกล้ๆ แม่ได้ลองกาแฟหยดเวียดนามเป็นครั้งแรก ปลื้มมาก ถึงมากที่สุด ถึงกับซื้อไอ้ที่หยดนั่นกลับมาด้วยเลย จากนั้นไล่ลูกอาบน้ำอาบท่า ให้เข้านอน หนูดีทาการบ้านกองพะเนิน ก๊อตตี้ไม่ยอมนอนเล่นเกมส์จนดึกดื่น พ่อกับแม่แว๊บไปคาสิโนในโรงแรม แม่ปลื้มมาการิต้าแก้วยักษ์ ฟาดไป 2 เป๋เหมือนกันนะคะ คืนนั้นอิชั้น “เฮง” นิดๆ ได้มารวมแล้ว 100 เหรียญค่ะ คืนต่อๆ มา ก็ได้คืนละ ร้อย-สองร้อย ทุกคืน เกิดมาไม่เคยชนะการพนันอะไรเลย ปริ่มเปรมมากค่ะ

วันต่อมาเราพากันไป Hoover Dam ก่อนออกจากโรงแรม เกรงว่าอิหนู่โข่โหล่ล่าของแม่จะไปไม่รอด เพราะต้องขึ้นเขาๆ เลยแวะถามเช่ารถที่ล๊อบบี้ Avis พระเจ้าช่วย กล้วยตาก ฟอร์ดโฟกัสคันจิ๋วจอกสุด ค่ะเช่าวันละ $99 ค่ะ รวมภาษีนั่นนี่ก็ไม่หนี $140 จะบ้าเร๊อะ ราคาตามท้องถิ่นจริงๆ โหดมาก เลยขับอิหนูโข่โหล่ไปกัน รูปบนขวา-หนูดีกับแม่เพร๊พปิ้ง ทาครีมกันแดดกันค่ะ พอไปถึงที่อาคารจอดรถที่เขื่อนเจอรถราคาแพงเยอะแยะ เลยแอบเต๊ะท่าซะหน่อย

เขื่อนฮูเวอร์เคยติดอันดับสิ่งก่อสร้างมหัศจรรย์ของโลก และ เป็นเขื่อนที่มีโครงสร้างคอนกรีตขนาดที่ใหญ่ที่สุดในโลก แต่ตอนนี้โดนลบสถิติไปแล้วค่ะ สูญเสียเลือดเนื้อและชีวิตไปกับการสร้างเขื่อนนี้เยอะเลยค่ะ ลองหาอ่านดูนะคะ อิชั้นไม่ได้แปะรูปโชว์ความยิ่งใหญ่ของเขื่อนเลย อยากให้ทุกคนกูเกิ้ลดูค่ะ มันใหญ่ มโหฬาร ลึกมาก มองมุมกดลง ใจหวิวเลยค่ะ ครอบครัวเราแวะซื้อขนมเครื่องดื่มที่ร้านขายของที่ระลึก เลยเอาแว่นเอเลียนมาถ่ายรูปเล่น ไม่ได้ซื้อค่ะ เพราะของแพงมาก (อย่าเอาเป็นเยี่ยงอย่างนะคะ)

เราเดินข้ามฝั่งจากสันเขื่อนด้านหนึ่งไปอีกด้านหนึ่ง ตรงกึ่งกลางเขื่อนมีป้ายเขียนว่าเป็นอีกรัฐนึง คือ Hoover Dam เป็นเขื่อนที่สร้างกั้นแม่น้ำโคโลราโดระหว่างรัฐเนวาด้ากับอริโซน่า สรุปว่าทริปนี้เราได้เที่ยว 2 รัฐเลยนะคะ 5555 

จากนั้นเราก็มาเกลือกกลิ้งกันที่พิพิธภัณฑ์ของเขื่อน ถ่ายรูปเล่นสนุกสนาน ก่อนกลับเข้าเวกัสค่ะ

ระหว่างทาง แด้ดดี้พยายามอย่างมากที่จะโชว์ลูกๆ โรงแรมของครอบครัว คือโรงแรมของปู่ย่าของแด้ดดี้ค่ะ พ่อของแด้ดดี้ก็เกิด เติบโต และตายอยู่ที่นี่ แต่ตอนนี้โรงแรมได้ตกทอดไปหลายทอดแล้ว แต่ยังคงใช้ชื่อเดิมค่ะ จริงๆ ไม่น่าเรียกโรงแรมนะคะ เป็นโรงเตี๊ยมจะเหมาะกว่า 555 อิชั้นก็แซวลูกๆ ว่า เป็น The Heir & Heiress แต่ไม่โชคดีเหมือน แพริส ฮิลตั้น ดั๊น..ได้เป็นทายาทโรงเตี๊ยม 5555

หลังจากเจ็บใจบุพเฟ่ต์ที่เอเรียวันก่อนโน้น คืนนั้นเลยมาล้างแค้นกันที่บุพเฟ่ต์ที่ Treasure Island ตามที่เพื่อนรักแนะนำ ก็โอเคนะคะ ราคาถูกกว่าเยอะ อาหารหลากหลาย อิ่มท้อง เป็นสุขสนุกสนานกันตามปกติค่ะ

ในวันกลับ เราแวะพักรถกลางทะเลทราย ถ่ายรูปกันนิดนึง แวะกินเที่ยง และดินเนอร์อีก 2 รอบ สรุปว่าทริปนี้ครอบครัวเรามีความสุข สนุกสนานมากมาย ตามอัตภาพค่ะ เดือนเมษาอากาศยังไม่ร้อน สบายๆ แนะนำว่าอย่าไปหน้าร้อนนะคะ เพราะร้อนมากตามแบบฉบับของดินแดนทะเลทราย ถ้าหากว่าพวกเราได้ไปลาสเวกัสอีก ก็คงจองโรงแรมเดิม (เก็บเงินไว้กินเที่ยวดีกว่า) แล้วคงจองอะไรล่วงหน้าออนไลน์ วางแผนให้มากกว่านี้ค่ะ ใครจะไปเที่ยวเวกัสก็วางแผนกันล่วงหน้า ประหยัดและได้ประโยชน์กว่าไปคิดไปซื้อกันตรงหน้าค่ะ

What happens in Vegas,

stays in Vegas.

33 สถานที่สวยงาม มหัศจรรย์ น่าไปเยี่ยมเยือน

ก๊อปเค้ามานะคะ จากตรงนี้ http://pantip.com/topic/31841436 ต้นฉบับไม่ได้ให้เครดิตใครใดๆ เลย ถ้าหากข้อมูลถูกผิด เหมาะสมคำชม คำด่า หรืออะไรก็แล้วแต่ …ขอยกประโยชน์ให้กับกระทู้อ้างอิงตามลิ้งค์นะคะ อิชั้นก็ตามๆ เค้าไป อย่ามาว่ากันเน้อ

จากที่ดูรูป ทุกๆ รูป ดูสวยงาม มหัศจรรย์ น่าตื่นตาตื่นใจมากค่ะ แต่.. แต่.. ทุกที่ในรูปเป็นการเดินทางท่องเที่ยวแบบบุกป่าฝ่าดง ปีนป่าย ตะเกียกตะกาย ห้อยโหน ประดาน้ำ ฯลฯ อิชั้นไม่ใช่นักท่องเที่ยวประเภทนั้น เพราะเป็นคนขี้เกียจ และรักสบาย รวมทั้งไม่มีทุนที่จะไปเที่ยวในสถานที่ต่างๆ ทั้งหมดในรูป จึงเอารูปภาพสวยๆ มาแบ่งกันชื่นชมค่ะ หรือถ้าหากวันไหนอิชั้นโชคดี-ถูกล๊อตโต้รางวัลใหญ่ยักษ์ …อิชั้นก็คงไม่สนใจที่จะไปเที่ยวแบบนั้น แต่จะใช้เงินซื้อความสะดวกสบายหรูหราระดับ 5-6-7 ดาวตามที่เคยฝันไว้อยู่ดี อิอิ

 

Salar De Uyuni, Bolivia

Tianzi Mountains, China

Sentinels of the Arctic, Finland

Reed Flute Caves, China

Skaftafell Ice Cave, Iceland

Antelope Canyon, Arizona, United States

Bigar Waterfall, Romania

Sea of Stars, Vaadhoo Island, Maldives

Grand Prismatic Hot Spring, Wyoming

Deadvlei, Namibia

Turquoise Ice, Lake Baikal, Russia

Socotra, Yemen

Zhangye Danxia Landform, Gansu, China

Tunnel of Love, Klevan, Ukraine

Glowworm Caves, Waitomo, New Zealand

Yuanyang County, China

Lake Hillier, Australia

Pamukkale Hot Springs, Turkey

Caño Cristales River, Colombia

Patagonia Marble Caves, Chile

Giant’s Causeway, Northern Ireland

Fly Geyser, Nevada

Underwater Waterfall, Mauritius Island

Mount Roraima, South America

Aogashima, Japan

Fingal’s cave, Scotland

Underwater River, Cenote Angelita, Mexico

Naica Mine, Mexico

Hidden Beach, Mexico

Lake Natron, Tanzania

The Eye of Africa, Mauritania

Highlands, Iceland

Plitvice Lakes, Croatia