“รูปเล่าเรื่อง” มาแล้วค่า

รูปนี้ถ่ายที่หน้าร้านม้งตอนไปซื้อกับข้าว หลังจากที่มันตาขาวมาตั้งนานไม่ยอมขี่เครื่องเล่นหยอดเหรียญที่ไหนมาพักใหญ่ๆ ตอนนี้ชัก “ฮิต” รุนแรง เห็นเป็นไม่ได้ งี่เง่างอแง ต้องขับ ต้องขี่ ให้ได้ เดี๋ยวนี้แพงด้วยนะ ต้องอีหนูดีเล็กๆ แค่ 25 เซ็น เดี๋ยวนี้บางอันก็ 50 เซ็น บางอันก็ฟาดเข้าไปตั้งเหรียญนึง บ่อยๆ ที่เจอเครื่องรุ่น “แดกเหรียญ” หยอดไปแล้วทำนิ่งทำเฉยไม่สั่นไม่ไหว โมโหมากๆ แล้วเดี๋ยวนี้อีรอมก็ต้องอยากขี่กับน้องด้วยทุกครั้ง กลัวมันทำของเค้าพังมากๆ พูด (ด่า) ก็ไม่ฟังด้วยนะ ส่วนรูปบนซ้ายนั่น ถ่ายที่ร้าน PHO#75 ร้านก๊วยเตี๋ยวญวนเจ้าประจำ

อันนี้ก็ขี่ไอ้ม้าเหลืองที่หน้าร้าน 99 เซ็น พ่อมันตามใจให้ขี่ตั้ง 3 รอบ ไอ้ม้าตัวนี้มีเพลงด้วยนะ เป็นเพลงคาวบอยเหมือนกับเป็นไตเติ้ลหนัง “โซโร” คุ้นหูมากมาย ส่วนที่นั่งระบายสีนั่นเป็นหน้าร้าน ปะยาง โปรดสังเกตแดดแจ๋เชียว…นั่นสองทุ่มกว่าๆ แล้วนะคะ รถพ่อมันเกิดยางแบนตอนเกือบ 2 ทุ่มคิดว่าหาร้านซ่อมไม่ได้ซะแล้ว เค้าคงปิดกันหมดแล้ว แต่โชคดีไอ้ร้านนี้ยังไม่ปิด แถมเพิ่งซื้อสมุดระบายสีให้ไอ้ตี้เลยมีอะไรให้มันทำแก้เซ็ง เก้าอี้ที่นั่ง น่ากลัวมากกกกกก…… โซ๊กกาโป๊กมากๆ แต่มันดึตะปูออก ปะยาง แป๊บเดียวเสร็จ 15-20 นาที เท่านั้น

เลิ๊ฟซีตตัวนี้คุณชายตี้เค้าจองค่ะ นั่งดูโททัดเมื่อลืมตาตื่นยันหลับตานอน งีบตอนบ่ายๆ ค่ำๆ รูปที่ใส่หมวกแล้วถือตุ๊กตา “หนีฮ่าว-ไคแลน” นั่นคือกำลังดูการ์ตูนเรื่อง Ni Hao, Kai-Lan แล้วนังไคแลนเอาหมวกมาใส่ ไอ้ก๊วกนี่ก็เลยวิ่งวุ่นหาหมวกมาใส่บ้าง ตอนนี้กำลังโปรดเรื่องนี้เลย มีแทรกสอนภาษาจีนด้วยนะ

อันนี้เป็นรูปกิจกรรมที่คุณรมณีย์ทำเป็นประจำทุกวันตั้งแต่ปิดซัมเม่อร์ มันทำสารพัด แต่งสวย แต่งผี แต่งแอนนิม่อล ฯลฯ แล้วก็ไม่ลืมแต่งให้คุณน้องชายด้วยทุกครั้ง

รูปนี้สดมากๆ ถ่ายวันนี้เลย (5 สิงหา) โชว์ความเป่งของคุณแม่อู๋ 5555 อ้วนที่สุดในชีวิตเลยแหละ มีเหตุต้องออกนอกบ้าน หลังจากไม่ค่อยอยากออกไปไหน พักใหญ่ๆ แล้ว ใส่ชุดไทยอยู่บ้านทั้งวันทั้งคืน 5555 (ผ้าถุงใส่ยางยืดที่คุณพี่สาวทำให้ตั้งครึ่งโหล 555) โดนผัวไล่ออกจากบ้านเรื่อยแหละ บอกซัมเม่อร์นี้ “เผือก” มากเลยนะอีอ้วนนนน… ไม่ออกไปไหนบ้างเลยหรือไง ไปไหนๆ ซะบ้าง พาลูกออกไปกินไอติมก็ยังดี แต่พาลูกไปว่ายน้ำที่ยิมนะ อาทิตย์ละ 2-3 ครั้ง วันนี้ต้องพาลูกไปมอลล์ที่เฟ๊ะโน่ เพราะอีรอมเค้าต้องไปดูคอนเสิร์ท “Jonas Brothers” สามหนุ่มน้อยขวัญใจสาวๆ วัยประถม (ต้น) 5555 ได้รับสปอนเซ่อร์จากคุณแม่ของเพื่อนรักเพื่อนเกลอตั้งแต่โรงเรียนแคธอลิคโน่น ซื้อตั๋วให้ ทำจองให้ไป Make Over ที่ร้าน My Girls ซึ่งอยู่ในมอลล์

พอจัดการเรื่องอีรอมเสร็จก็ไปเดินร่อนในมอลล์กับอภิชาตบูดดดด-ตี้ จับมันมัดไว้ในรถเข็นของมันแหละ เพราะวิ่งไล่จับไม่ไหว เดี๋ยวนี้รู้มากนะคะ แม่มันจะไปอีกทาง ไอ้บ้าตี้ก็โวยวาย that wayๆๆๆๆๆ อยู่นั่น พอเราไม่ไปทางที่มันจะไป-มันก็ชัก หวีดร้องให้อาย แล้วยังเอา teen ลงไปลากกับพื้นเบรกไม่ให้เข็นมันไปไหน ทางที่มันอยากไปมีร้าน Disney Store ไง ถ้าไม่พามันไป แล้วไปเดินดูอะไรนะ มันจะเอาตรีนเกี่ยว เตะ เอามือดึง ทึ้ง ข้าวของเสื้อผ้าเข้าตกกระจัดกระจายไปหมดให้ได้อาย สุดท้ายก็พามันไป แล้วมันมือไม้ยาวไปคว้าเอารถแดง Cars ที่โปรดมากรองๆ จากไอ้ธอมัสรถไฟนั่น พอดีเค้าลดจาก 6.99 เหลือ 2.99 เลยซื้อให้ แล้วก็รีบเพ่นออกมานอกมอลล์ พอเอามันเข้ารถ อ้าวรถ Lightning McQueen ที่เพิ่งซื้อมาหายไปไหน มันทำหายซะแระ น่าตื้บจริงๆ แล้วก็เลยไปร้านลาวซื้อบวบมาอีก กับขนมให้ลูกนิดหน่อย พวกป๊อกกี้ หนมแพนด้าไส้ช๊อค เกรียบกุ้ง ฯลฯ โปรดสังเกตพุงคุณแม่อู๋ 5555 มโหฬารมากๆ 5555

ไม่ได้โพสต์กิจกรรมในครัวนานมากเลย เพราะ “บ่จอย” ครัวบ้านนี้มากๆ อ้างไปเรื่อยแหละ จริงๆ ขี้เกียจมาก (กว่าปกติ) แต่ก็อุตส่าห์ทำน้ำปลาพริกเก็บไว้รับทาน ลูกบ่นอยากอบเค้ก อิแม่มันไม่อยาก ขี้เกียจเก็บล้าง แล้วก็บ้านจะร้อนด้วย (ระยะนี้ 100 ขึ้นทุกวัน เมื่อวานฟาดเข้าไป 107 ดีกรีเชียวนะ) เลยแต๊ดแต่ไปซื้อคัพเค้กมาให้ลูกซะ จะได้เสร็จๆ กล่องนึงมี 1 โหล วานิลากับช๊อโกแล๊ตอย่างละ 6 อัน ฟรอสตี้งหวานแสบไส้ติ่งมาก แล้วพักนี้ก็ฮิตกินมะม่วง (คิดถึงมะม่วงเมืองไทยมาก) ซึ่งส่วนใหญ่อิมปอดเข้ามาจากเม๊กซิโกกับชิลี ก็ “พอ-ดอ-ดอ” ลูกละ 60-70 เซ็น ลูกผัวชอบ อีรอมชอบให้ตัดให้แบบในรูป แล้วเดินกินให้น้ำมะม่วงไหลย้วยยาวลงถึงศอก แหวะๆ

ส่วนถ้วยไอติมว๊าฟเฟิ่ลเป็นของที่กำลัง “ฮิต” โดยเฉพาะอีก๊อต-คนแก่ที่บ้านชอบกินไอติมค่า ดูแพ๊คเกจแล้วก็ปลง นี่ละน้าาาา…. ประเทศนี้ถึงได้สร้างขยะมากเป็นอันตับ 1 ของโลก และจำนวนขยะก็มหาศาลมากว่า 50% ของขยะทั้งโลก แถมไม่ระมัดระวังเรื่องการใช้โฟมด้วย เฮ้อ…ประเทศที่ชอบคุยว่าข้านี่ยิ่งใหญ่ …. but in the bad way …hahahaha

อันนี้เป็นองุ่นที่ซื้อมาวันนี้เหมือนกัน ซื้อมา 2 ถุงๆ ละ 1 เหรียญ ได้ไอ้ที่สีออกแดงๆ นั่นมา 1 ถุง กรอบๆ ลูกโต ไม่มีเม็ด มีอมเปรี้ยวนิดๆ และได้ไอ้สีดำสนิทมา 1 ถุง ลูกเล็กกว่า ไม่มีเมล็ด สดกรอบเช่นกัน แต่หวานมากๆ หวานสนิทเลยแหละ ขอโบก.. เค้าเรียกว่า Autumn Royal ล้างสะอาดเอี่ยมแล้วนะ แต่ถ่ายรูปแล้วมันเป็นแบบนี้แหละ สะท้อนแฟลช เลยดูสกปรก ส่วนรูปผักดองข้างล่างได้มาจากร้านลาว กระป๋องละ 1 เหรียญ มีหูหมูกรุบกรอบอร่อยวางแปะหน้าอยู่ 3-4 ชิ้น ไม่รู้เค้ากินกับอะไร ลองเอามากินเล่นๆ ก็อร่อยดี กิมจิลาว 5555

ส่วนมันสำปะหลังแช่แข็ง ถุงละ 99 เซ็น (หรือ “เซ็นต์” วะ พิมพ์ไปเรื่อย ไม่มี spelling check ภาษาไทย ตอนยังทำงานอยู่ กด กริ๊ก เช็ค กร๊ากกกก…เสร็จ ถูกต้องสวยงามตามระเบียบ ยอมรับว่า โง่ 555 จำไม่ได้เยอะเลย หลายคำที่สะกดไม่ได้ ไม่แน่ใจ เฮ้อ…) ไอ้มันนี่เป็นของจากเมืองเวียด ปลอก ลอก ทำสะอาดพร้อมใช้เลย ซื้อมาไม่รู้จะเอามาทำอะไร เอาขังไว้ในฟรีซเซ่อร์หลายวัน เมื่อวานเกิดไอเดียบรรเจิดเอามาเชื่อมรับทานแก้โรคเบาหวานดีกว่า 5555 จะตายมั๊ยวะเนี่ย เกิดมาไม่เคยทำ หวาน เหนียว อร่อยมากๆ ….อ้วนยอมตาย..จ้าาาา… นี่ผัวไม่รู้นะว่ามันคืออะไร เห็นเปิดหม้อดู แล้วก็เดินจากไป ถ้ารู้ว่าหวานเจี๊ยบ….มีด่ากันไปแล้ว 5555

คุณลำใยนั่นได้มาจากร้านลาว ไม่รู้ว่าลำใยอาบรังสีจะอร่อยหรือปล่าวไม่เคยซื้อมากิน พออีหนูดีเห็นเข้า เล็งอยู่นาน แล้วก็ถามว่าตัวเองเคยกินใช่ป่าว ก็เลยบอกว่าใช่ เลยบอกให้แม่ซื้อให้กินหน่อย พอเข้ามาในรถก็จัดการกินซะยกใหญ่ กว่าจะถึงบ้านเกือบหมด เลยถ่ายรูปมาให้ดูกัน รสชาติมันก็ไม่อร่อยแบบสดๆหรือก พอแก้ขัด บางลูกก็แห้งไม่อร่อย เค้าขายถุงละ 1 ปอนด์ 2.99 เหรียญ ไม่ค่อยเจอหรอก ถ้าเจออีกคงซื้อให้ลูกกินอีก รอมมี่มันชอบกิน “เอ๊าะ” มากๆ ก็เลยต้องมีเอ๊าะกระป๋องติดบ้านตลอด 5555 ตอนนี้ไอ้ตี้ก็ชักชอบกินเอ๊าะกระป๋อเหมือนพี่มันแล้ว 555

ส้มตำลาว (ของแท้) ดำๆ เหม็นๆ โชคดีที่เกิดมาเป็นคนเฉยๆ กับปลาร้า กับข้าวกับปลาที่ใส่ปลาร้าทั้งหลายกินได้โม้ดดดด… แต่ไม่ชอบที่มีตัวๆ ปนมาในส้มตำ แต่ก็กินได้เขี่ยๆ ไป ในน้ำแกง น้ำพริก เฉยมากๆ ไม่มีปัญหา ส้มตำของคนลาวแท้ๆ โหดกว่าตำลาวเมืองไทยมาก ไม่รู้หรอกว่ามันใส่อะไรบ้างเป็นน้ำดำๆ ข้นๆ ใส่โหลบักเอ้บไว้เลย จ้วงเป็นทัพพีใหญ่ๆ ใส่ลงครกเลย วันนั้นไปเฟ๊ะโน่ ขากลับนึกอยากกินส้มตำ ทั้งๆ ที่ไม่ใช่มะนุดส้มตำเลย เกิดนึกอยากขึ้นมาเฉยๆ พอถึงบ้านรีบเอาออกมาจัดการซะ แม่มมมมม…เผ็ดมากๆ ขนาดบอกเผ็ดน้อยๆนะ ดูกันเอาเองละกันว่าความ “หึ่ง” น่ะแรงแค่ไหน ไอ้แมลงวันตัวนั้นวนมาเกาะอยู่นั่น กว่าจะกำจัดมันได้ หมดมู้ดส้มตำเลย สุดท้ายกินไปได้หน่อยนึงก็อัญเชิญลงถังขยะ ทนรสชาติผงชูรสที่โดดออกมาไม่ไหว ใส่ลงไปเป็นทัพพีแน่ๆ ปาก ลิ้น ชาไปหมด น้ำลายสอ คอแห้งอย่างแรง ไปค่อนวันเลย เข็ดหลาบอิหลีค่า (กล่องนี้ราคา 6 เหรีญ กินไปได้เหรียญเดียวแหละ ฮึ่ม… เจ็บใจ)

รูปบนขวาเป็นแผ่นโรตีแช่แข็ง กลายเป็นเมนูโปรดของทุกคนในบ้าน ห่อละ 1.99 เหรียญ มี 5 แผ่น ชื่อยี่ห้อ “ภารตะ” 555 ทอด ทาเนย ใส่ไข โรยนมข้น โปรยน้ำตาลม้วนๆ ตัดเป็นคำๆ อร่อยเหมือนโรตี “เขย่าจ๊อย” ของอาบังทั่วฟ้าบางกอกทีเดียว แผ่นนุ่มเป็นชั้นทอดนานก็กรอบอร่อย แต่ลูกๆ ชอบนุ่มๆ หน่อย แต่แม่อู๋ไม่มีจ๊อยให้เขย่าเลยสะอาดปลอดภัยกว่า 5555 ซื้อที 4-5 แพ๊ค เก็บใส่ฟรีซเซ่อร์ไว้ อร่อยเหมือนแผ่นที่ตีๆ โยนๆ ฟาดๆ สดๆ เลยนะ แล้วก็มีถั่วลิสงต้มจากร้านลาว แพงง่ะ ถุงละ 2 เหรียญ มันต้มถั่วกันไม่ใส่เกลือว่ะ เลยเอามาต้มใหม่ ก็อร่อยดีเหมือนกินที่เมืองไทยแต่เม็ดเป่งๆ ฝักใหญ่กว่า

รูปนี้เอาถุงที่เวลาเราซื้อผลไม้มาให้ดู ตามซุปเป้อร์ทั่วๆ ไปจะมีถุงไว้ใส่ผลไม้โดยเฉพาะวางอยู่ข้างๆ ผลไม้นั่นๆ อันนี้เป็นถุงสำหรับใส่พวก แอ๊ปเปิ้ล พลัม แพร์ เป็นพลาสติดเนื้อดีมากๆ แข็งแรง น่ารัก น่าเก็บ แรกๆ มาเก็บไว้เยอะเลย พอย้ายบ้านต้องขนทิ้ง 5555 พิมพ์ลายต่างๆ กันไปแล้วแต่ว่าฟาร์มไหนจะสปอนเซ่อร์มั๊ง มีถุงใส่กล้วยด้วยนะ เดี๋ยววันหลังจะเอามาให้ดู เป็นถุงกระดาษขาวๆ ติดหูหิ้วขวางๆ น่ารักดี

ส่วนไอ้รูปน่ากลัวอีกฟากนึงคือรูป ไข่เยี่ยวค่ะไข่เยี่ยว เกิดนึกอยากรับทานไข่เยี่ยวม้าผัดกระเพราะแบบตามร้านข้าวต้มน่ะ ตั้งแต่มาอยู่นี่ที่ผัดครั้งนี้เป็นครั้งที่ 2 แพ๊คนึงมี 6 ลูก 3-4 เหรียญแหละ จำไม่แม่น เวลาทอดๆ อีรอมเค้าชอบมาหยิบมันมีเชื้อ “อียิปต์” ปนหน่อยๆ ตอนนี้แอบจะเป็นลูกผสม “อีลัก” ซะด้วยสิ พอทอดคราวนี้มันทำแหวะใส่ ตอนเล็กเจือกชอบกิน อีแม่มันเลยกินอย่างพะอืดพะอมอยู่คนเดียว เยอะๆ แล้วมันไม่อร่อยง่ะ ในรูปยังไม่ได้ใส่ใบกระเพราะนะเลยดูไม่น่ารับทาน จริงๆ อร่อยมาก แต่ไข่เยี่ยวม้ากินเยอะๆ แล้วเอียนเน๊าะ ….

Take Care of Yourself.

And Each Other.

But Mostly Yourself.