Tuesday, March 11, 2008

คุยกับครูใหญ่ของลูก

อันนี้เป็นเรื่องค้างสต๊อค (ตอนที่หายหัวไปนานๆ) แบบว่า “ต้องเล่า” คือไปคุยกะ “มิสเตอพร็นซิเปิ้ล” ตั้งแต่ วันที่ 21 กุมภาโน่น คือขอนัดเค้าแล้วก็เลื่อนกันเรื่อยมา สรุปวันวันนั้นทุกอย่างโอเค แต่ว่าต้องไปคุยคนเดียว (อีกแล้ว) เพราะพ่อมันถูกโทรตามไปทำงานด่วน เรื่องของเรื่องก็คือ หนูดีมันก็เล่าเรื่องนั้นเรื่องนี้ให้ฟังเรื่อยๆ ว่า วันนี้ทำอะไรที่โรงเรียน เล่นอะไร ตีกะใครบ้าง บางทีก็สนุกดี ขำดี บางทีฟังแล้วก็มีโมโห หลายครั้งที่ข้อง ขัด เคืองใจ ก็แล่นไปถามอีครูประจำชั้น นังครูคนนี้เป็นครูใหม่ ถามไถ่เอาความทีไรก็ตอบแค่ว่า เด็กๆ ก็แบบนี้แหละ Kids’ things!!!! แล้วลูกเราเป็นไง ดื้อด้านหรือทำอะไรไม่ดีหรือปปล่าว มันก็จะบอกว่า She’s a sweet little girl, she’s a very good girl, thanks for having her in my class! พอได้คำตอบเดิมๆ หลายๆ ครั้งก็ชักไงๆ วุ๊ย เลยนัดคุยกะครูใหญ่


เปิดฉากก็เล่าๆๆๆๆๆ ถามๆๆๆๆ เรื่องใหญ่ก็คือเพื่อนบางคน บางกลุ่ม ไม่ชอบลูกเราเอามากๆ ลูกเราไปทำอะไรไม่ดีหรือปล่าว ทำไมพวกมันชอบมาว่าลูกให้เสียใจ ขี้เหร่เงี๊ยะ ที่หนักหนาสะดุดใจพ่อแม่มากที่สุดก็คือ หนูดีไปคุยอวดเพื่อนๆ ว่า ซัมเม่อร์นี้จะไปเมืองไทย เพื่อนมันคนนึงพูดว่า Good! People like you need to leave the country and ….. don’t come back! ขำไม่ออกว่ะ นี่เป็นแค่หนึ่งตัวอย่าง ลูกต้องซัฟเฟ่อร์แบบนี้ตลอดเวลา ก็เลยมานั่งถกกะผัว ย้ายลูกออกจากโรงเรียนแคธอลิคบ้านี่เถอะ แพงก็แพง เด็กเปรตพวกนี้ก็ “มีน” สุดๆ อีพ่อมันก็ไม่ยอมอยู่อย่างเดิม ตานี้พอเล่าให้ครูใหญ่ฟังแล้ว เค้าก็แบบตะลึง แล้วก็บอกว่า สรุป รอมมี่มี 2 ปัญหา หนึ่ง รอมมี่เคยเป็นเด็กเรียนดีมากๆ จาก “เอ-รวด” มาเป็น “เอไม่รวด” อีกปัญหานึคือเพื่อนๆ ชอบแกล้งพูดให้เสียใจ ครูใหญ่ก็จะไปลากคอไอ้พวกนั้นมาปามรายตัว แล้วก็รอมมี่เวลคั่มเสมอที่จะเข้ามาคุยกับครูใหญ่ตลอดเวลาและจะเก็บเป็นความลับ ส่วนเรื่องอีครูประจำชั้นห่วยๆ นั่น (เคยถามไง นี่ เออ แก ลูกชั้นบ่นว่าเลขบทนี้ย้าก... ยาก .... อีครูตอบว่า เออ ยากจริงๆ ด้วย ไอยังไม่เข้าใจ ทำไม่ได้เลยเหมือนกัลล์ ไม่รู้จะสอนนักเรียนให้เข้าใจได้ยังไง – ฟังแล้วก็จุกเลยแหละ ครูพูดแบบนี้ เรื่องนี้ก็ได้เล่าให้ครูใหญ่มันฟังด้วย) หลังๆ มา เวลาไปรับลูก ก็ไม่ได้เซย์ – เฮลโหล - กู้ดบาย - จี๋จ๋า ดังเดิม แถมมันส่งจดหมายถึงผู้ปกครองทั้งหมดว่า “มีอะไรคุยกันได้น้า..... มีเวลาให้พวกยูเสมอน้า....“ มันก็ไม่ได้เอ่ยชื่อออกนามว่าใครฟ้องครูใหญ่อะไรยังไง ก็คือตึงๆ กันแหละระหว่างแม่อีดีกะครูอีดีน่ะ เป็นว่าวันนั้น คุยกับมิสเตอร์สเปนเซ่อร์ คุณครูใหญ่ไป 1 ชั่วโมงเศษๆ พอตอนจบยังมาชมว่าเราเป็นแม่ที่ดีมากๆ นะ เอาใจใส่ลูก ยังหยอดทิ้งท้ายว่าน่าจะคอนเวิร์ทเป็นแคธอลิทนะ อ้าววว.....ท่าจะบ้า ผัวยังไม่กล้าพูดแบบนี้เลย 555555 เป็นพุทธ ยังเป็นได้ไม่ดี จะให้เป็นแคธอลิค 55555

No comments: