นินทาแมว ..บักโทบี้

โทบี้เป็นแมวหนุ่ม ที่เราอะด๊อพมาจาก Animal Shelter ตั้งแต่วันวาเลนไทน์ปี 2011 ตอนนั้นโทบี้อายุ 1 ขวบครึ่ง รอวันขึ้นเขียงให้เค้าส่งวิญญานอยู่ ถ้าไม่มีใครรับไปเลี้ยงภายใน 1-2 วัน ก็จะมรณภาพไป โทบี้เป็นแมวที่คนมองข้าม อยู่กรงด้านล่าง ใครๆ ก็สนใจแต่ลูกแมว ซึ่งเค้าจะเอาไว้กรงบนๆ ระดับสายตา วันนั้นรอมมี่ตกลงรับอีหนูพัฟฟ์มาเลี้ยง ลูกแมวอายุ 3 เดือน ก่อนกลับ อิชั้นหันหลังไปสบตากับแมวหนุ่มสีเทา สายตาเว้าวอน พอขับรถกลับบ้าน ใจไม่สบาย ตกค่ำนอนไม่หลับ หน้าแมวสีเทาตาเหลืองๆ ลอยหลอกหลอนไปมาทั้งคืน พอรุ่งเช้าส่งลูกๆ ไปโรงเรียนแล้วก็รีบขับรถไปที่ Animal Shelter เพื่อขอรับแมวตัวนั้นมาเลี้ยง หารู้ไม่ว่า วันนั้นเป็นวันศุกร์อะไรก็ไม่ทราบ จำไม่ได้ เค้าเจือกปิด ต้องรอไปวันจนทร์โน่น ตายห่าล่ะ เค้าจะไม่ฆ่ามันเสียก่อนเหรอวะ ทุกข์ใจมาก กระวนกระวายใจตลอดเสาร์อาทิตย์

พอเช้าวันจันทร์...อิชั้นรีบแจ้นไปเลย เค้าก็เจือกเปิดบริการ 9 โมง ไปถึงตั้งแต่ 8 โมงกว่าๆ เลยแล่นไปซื้อโดนัทกับกาแฟมานั่งกินในรถรอเค้าเปิด ในที่สุดเค้าก็เปิดประตู อิชั้นพรวดพราดเข้าไป รีบมองหาแมวสีเทากรงล่างสุด ใจหายแว๊บ กรงว่างเปล่า แทบร้องไห้ กุจะมากู้ชีวิตแมว แต่มาช้าเกินไป เลยวิ่งไปที่เค้าน์เต้อร์ถามถึงแมวตัวสีเทาๆ เจ้าหน้าที่บอกว่า ย้ายไปอยู่ด้านหลังแล้ว เพราะอยู่ที่โชว์รูมหลายวันแล้ว ไม่มีใครสนใจ ความนัยๆ ก็คือ ถึงเวลาต้องกำจัดแล้ว ว่างั้นเหอะ ก็เลยรีบบอกเค้าไป ว่าขอดูได้มั๊ย เค้าก็ไปเอาออกมาให้

รักแรกอุ้ม มั๊ย ... ไม่นะ สงสารมากกว่า ขนแห้งๆ ฟูๆ มันตัวโตก็จริง แต่ดูไม่ค่อยเฮลท์ตี้ (ตอนนี้ขนนุ่มเป็นมัน ตัวไม่อ้วน แต่แน่นปึ้กเลย) แต่ด้วยที่ตั้งใจมารับมันไปเลี้ยงจริงๆ ก็เลยบอกเค้าไปว่าจะรับมันไปนะ ขอทำเอกสารเลย เจ้าหน้าที่ก็ขอบคุณยกใหญ่ ที่เราช่วยเซฟชีวิตแมว จ่ายตังค์ไป 65 เหรียญ เค้าบอกบ่ายๆ มารับนะ เค้าจะฉีดวัคซีนให้ครบ ป้อนยากำจัดหมัดแมลง (ถ้ามี) เช็คแล้วว่ามันถูกตอนมาแล้ว เลยรับมาเลี้ยงในวันนั้นได้เลย ไม่ต้องรอเข้าคิวทำหมัน (ตอนนั้นยังไม่ได้พัฟฟ์กลับมาบ้านด้วย เอกสารต่างๆ เสร็จแล้ว แต่รอทำหมันอยู่)

ตอนบ่ายๆ ก็ไปรับแมวสีเทากลับบ้าน เอกสารต่างๆ ระบุว่าเป็น Grey Tabby Cat เพศผู้ ชื่อ Alex อายุขวบครึ่ง พอลูกๆ กลับมาบ้านดีใจกันใหญ่ เพราะรอแมวพัฟฟ์มาหลายวันแล้ว จนเซ้งไปหน่อยๆ เด็กๆ ตื่นเต้นกับแมวอะเล๊กซ์ เสียงเรียก อะเล๊กซ์ อะเล๊กซ์ อะเล๊กซ์ อา.....เล๊กซ์ ทุกๆ 2 นาที อิชั้นฟังแล้ว แหงะ ไม่ชอบเว้ย เลยบอกลูกๆ ว่า แม่เปลี่ยนชื่อให้แมวนะ เปลี่ยนเป็น Toby นะ Toby the Cat ชื่อหล่อดีออก ลูกๆ ไม่สน ชื่ออะไรก็ช่างหัวมัน เพราะกำลังดีใจได้ปู้ยี้ปู้ยำแมว 5555 จากนาทีนั้น ก็ได้ยิเสียง โทบี้ โทบี้ โทบี้ โท....บี้ จนเหนื่อยหู

เล่าเรื่องที่มาของโทบี้เสียยืดยาว จริงๆ จะมานินทามันนะเนี่ย อิชั้นเป็นคนเกลียดแมว รักหมามาแต่ไหนแต่ไร บ้านเราไม่มีสัตว์เลี้ยงมาหลายปี กว่าจะตัดสินใจเลี้ยงแมว call for family meeting หลายหนค่ะ พอได้โทบี้มาไม่กี่วันก็ได้พัฟฟ์ตามมา พัฟฟ์เก็บตัว หวงตัว แต่โทบี้เฟรนด์ลี่กว่า ขี้ประจบกว่า แมวทั้งสองตัวชอบนอนห้องหนูดี เพราะ "รกชัฏ" ดี 5555 ได้สัญชาตญาณและบรรยากาศป่าๆ ดี 5555 แต่หลังๆ ไอ้โทบี้ชอบมานอนกับอิชั้น (แรงดึงดูดเพศตรงข้ามของอิชั้น ....แรงตั้งแต่สาวยันแก่เลยทีเดียว 5555)

พ่อบ้านไม่ชอบให้แมวขึ้นมานอนบนเตียง เจอ..เป็น..ยัน รู้สึกได้..เป็น...ลุกขึ้นไล่ตี 555 แล้วเวลามันโดดขึ้นมาบนเตียงนะคะ มันจะต้องไปเบียด ไปอิง ไปบิดขี้เกีบจยืดยาวเป็นนาน สองนาน จนพ่อบ้านตื่นอยู่บ่อยๆ เป้าหมายของมันจริงๆ แล้วมันจะมานอนกับอิชั้น ปกติเลย มันจะโดดขึ้นมา นอนทับอิชั้น ช่วงพุง หน้าอก ถ้านอนตะแคงอยู่มันก็ขึ้นมานอนบนสีข้าง นอนไปนวดไป (Kneading) ออกเล็บให้โดนทุบบ้าง มุดจักกะแร้ ซุกหน้า เบียดหลัง นอนทับหัว เกาผม สารพัดมันจะทำ ทนได้ก็จะทน เพราะเกรงใจแมว 555 ที่มันชอบมากๆ คือ เคล้าคลอเคลีย "เฝือ" (Snuggle) พอเวลามันนอน ชอบมานอนใกล้ๆ หน้า ซึ่งอิชั้นได้โมก โปะ ปะ ครีมต่างๆ ไว้เหนอะหนะ มันก็จะเอาหัวมาถู มาไถ จูบ หอม อะไรต่ออะไรของมัน แล้วขนมันก็จะติดหน้าติดปาก จมูก ที่เหนอะเหนียวอยู่ นิดๆ หน่อยๆ พอทนได้ แต่มันร่ำไรมากค่ะ คลอเคลียอยู่นั่น บางทีมันเพิ่งจะกินข้าวมา ถูไถใหญ่ โห กลิ่นอาหารแมว แหวะ สิฮาก ต้องลูกขึ้นล้างหน้าแปรงฟันใหม่ แล้วก็ไล่ตีแมวอีกกว่าจะได้นอน

พอพายุสงบ อิชั้นล้มตัวลงนอน พยายามข่มตาหลับ มันมาอีกแล้วค่ะ...บักโทบี้ เมิงจะรักอะไรกูนักหนา เข้า "สิง" กูเลยมั๊ยมึง  ไม่รู้จะรักหรือจะเกลียดมันดี เฮ่อ......