วัชพืชแสนสวย

ตอนนี้เป็นต้นๆ หน้าฤดูใบไม้ผลิ จากที่อึมครึมเงือกหงอยมาตั้งแต่หนาวๆ โน่น โลกก็มีสีสันแจ่มใสทันตา ดอกไม้พรึบไปหมด ต้นไม้ก็ใบดกดื่นเขียวขจี ไม่น่ากลัวแบบตอนหนาวๆ ต้นไม้ไม่มีใบ โกร๋นๆ แห้งๆ ไม่สวยเอาซะเลย ทุ่งหญ้าสุดลูกหูลูกตาที่เคยเป็นทุ่งสีทองของหญ้าแห้งๆ ก็กลายเป็นสีเขียวชอุ่มสวยงามอีกครั้ง แต่จะเขียวอยู่ไม่นานหรอก เพราะสปริงนั้นไม่กี่เดือน พอซัมเม่อร์มาถึงทุกอย่างก็แห้ง สีสันสวยงามก็หายไปเกือบหมด แถมร้อนๆๆๆๆ แบบแสบร้อน แห้ง ระอุ คุ ไหม้ เกรียม แบบเตาอบ หรือนรก ไม่แน่ชัด เพราะไม่เคยไป 5555

รูปที่โพสต์คราวนี้ ผู้ชมคงรู้ได้เองแหละ ว่าอันไหนถ่ายเอง อันไหนไปแอบฉกเค้ามาจากเว๊ปต่างๆ เพราะรูปส่วนใหญ่ที่ถ่ายเองน่ะ เสี่ยงชีวิตตั้งหลายชีวิตกว่าจะได้มา เพราะถ่ายขณะที่ขับรถอยู่....โปรดแซบบบบ......

วัชพืชพวกนี้ บางอันดูเหมือนจะกินได้ แต่ไม่เคยลอง ไอ้เหลืองอ่อนๆ ดูเหมือนดอกกวางตุ้ง บางอันดูเหมือนดอกโสน น่าเอามาทอดไข่จิ้มน้ำพริก ก็ได้แต่คิดแหละ แต่ไม่เคยลอง คนตะกละเห็นอะไรก็แบบนี้แหละ น่าจะกินได้ไปหมด

เวลาขับรถไปจะเห็นพรึบไปตลอดทิวเขา ที่เห็นบ่อยๆ ก็มี สีเหลืองอ่อน เหลืองแก่ๆ ส้มๆ และ ม่วงๆ เห็นมาหลายปี แต่ไม่มีโอกาสได้ภาพโคลสอัพ เพราะทุกที่ที่เห็นเป็นข้างทางฟรีเวย์ที่ไม่มีไหล่ทาง การจราจรน่ากลัว บางทิวเขาสวยงามเกินบรรยายพรึบไปทุกสีที่กล่าวข้างต้นเลย แต่คว้ากล้องไม่เคยทัน อยากไปดูใกล้ๆ แต่คงไปไม่ได้ ขี้กลากคงคุกคามเพราะป่าหญ้าดูน่าคัน

ส่วนที่เป็นนางเอกเลยก็คือ โกลเด้นป๊อปปี้ จะระบาดเต็มทุ่งท่วมขุนเขาไปทั่วแคลิฟอร์เนีย (เฉพาะหน้าสปริงเท่านั้นแหละ) เพราะเป็นดอกไม้ประจำรัฐ สวย น่ารัก ดอกไม่โตนักหรอก กลีบยาวประมาณ 1.5 – 3 นิ้วแหละ ส่วนตัวแล้วชอบดอกไม้ที่มีฟอร์มแบบป๊อปปี้ พวกนี้จะสวยงามบนต้น สีสันสะดุดตา แต่ไม่ใช่ดอกไม้ที่ตัดเอาไปปักแจกัน