คี่อวด+คี่อิจฉา

คือว่า..... รู้ๆ กันอยู่ว่าเดี๊ยนเนี่ย เป็นคนคี่อวดค่า 55555 ขอยอมรับอย่างหน้าชื่นตาบาน มีอะไรติ๊ดนึงก็อยากจะกู่ร้องให้ก้องโลก อยากอวดๆๆๆๆๆ ตลอดเวลา อวดลูกดี อวดว่าลูกดื้อ อวดว่าปั๋วบ้าๆ บอๆ อวดลูกข้าน่ารักที่ซู้ดดดดด... อวดว่ามีบิลค่าหมอที่ยังไม่ได้จ่ายเป็นปึกๆ อวดรองเท้าแตะที่ซื้อมาใหม่ อวดบ้านรกติดระดับ อวดกับข้าวที่ทำอร่อยบ้างไม่อร่อยบ้าง อวดว่าพาลูกไปเดินเล่นข้างบ้าน อวดว่ารถยางแตก (ไม่ได้เกิดบ่อยๆ) คืออวดไปซะหมด

ฅนเราถ้าไม่ชอบอวด ก็คือคนที่ปลงได้ ไม่อยากได้ ไม่อยากมี ไม่ขี้อิจฉา ไม่ทะเยอทะยาน เลยกลายไปเป็น “ฤาษีชีไพร” กันโม้ดดดด... โลกเราก็จะสงบ เงียบเหงา ไม่มีเรื่องเม้าแตก จืดชืด อึมครึม ทึมๆ เน๊าะ เพราะต่างก็พอใจข้าวของที่มีอยู่ เสื้อผ้าที่ใส่อยู่ ไม่อยากได้ที่เห็นใครๆ เขาใส่กัน ใครๆ เขามี ไม่ดี๊ด๊าตามโฆษณา อีพวกไฮเอ็นด์ดีไซเน่อร์ก็คงไม่มีสิทธิ์เมคมันนี่เลยแหละ

ส่วนไอ้ความอิฉจามันก็เป็นเหตุเป็นผลกับความขี้อวด อิจฉาที่คนอื่นเค้ามีดีกว่า รวยกว่า สวยกว่า หุ่นดีกว่า (อ้วนกว่าไม่นับ-เพราะไม่อิจฉา5555) เสื้อผ้าจ๊าบกว่า รองเท้าเจี๊ยบว่า รถเค้าปี๊ดกว่า บ้านเค้าปู้ดกว่า ใครๆ ก็ “กว่าๆๆ” เราไม่ซะหมด อิจฉาเน๊าะ ถ้าไม่อิจฉาก็คงไม่ต้องดิ้นรนไปหามาครอบครองเป็นเจ้าของให้ได้ ถึงไม่เหมือนเปี๊ยบ แค่คล้ายๆ ก็ยังดีฟะ 55555 คนเราก็เท่านี้

ดูเอาก็แล้วกัน เดี๊ยนจะสร้างไอ้บล็อกนี้ขึ้นมาทำไม ถ้าไม่ใช่อิจฉาที่ใครๆ เค้ามีกัน พอมีบล็อกเป็นของตัวเอง จุดประสงค์หลักๆ ก็คือ อวด อวด อวด ไปทุกสิ่งทุกอย่างล้วนเป็นเรื่องไร้สาระ แต่บันเทิงมากๆ ขอบอก ใครๆ ที่คิดว่าไม่บันเทิงอะไร ช่างน่ารำคาญซะเหลือเกิน ก็ขออภัยนะคะ

ร่ายมาซะยาวยืด เข้าเรื่องสาเหตุที่ทำให้เกิดไอเดียวิไลในท๊อปปิคว่า “คี่อวด+คี่อิจฉา” คือเพื่อนเลิ้บของเดี๊ยน เค้าอวดมาว่าฝามีเค้าไปลากซื้อแหวนเพชรเม็ดเท่ามีทบอลล์มาเป็นของกำนัล อารมณ์ยินดีมันก็มีล่ะค่ะ เพราะว่าเป็นเพื่อนรักกัน แต่อารมณ์อิจฉาริษยามันดั๊นพลุ่งพล่านไม่อายใคร ต้องเอาของที่เรามีมาข่มค่ะ 55555 แต่ก็กลัวเพื่อนจะเสียใจ เพราะที่เรามีนะมันจะเรียกว่าใหญ่เฉยๆ ไม่ได้ ต้องเรียกว่า เพ็ดเม็ดเป้งๆ หรือ เรียก มหึมา จะดีกว่า 5555 ช่วยกันตัดสินหน่อยนะคะ จุ๊ๆ อย่าไปบอกเพื่อนเลิ้บของดิชั้นนะคะ เดี๋ยวเธอจะเสียจายยยยย..... แต่ที่อิชั้นมีในครอบครองนั้นล้วนเป็นเพ็ดลิเกทั้งสิ้น 55555

แถมท้ายนิดนึงค่ะ ตอนที่ไปช้อปปิ้งกับเพื่อนและลูกๆ เมื่อไม่นานมานี้ ไปเจอของสิ่งนี้ค่ะ รองเท้าแตะยี่ห้อคุ้นตา รองเท้าแตะยี่ห้อ ทะ-นา-คาน-กุง-เต้บ 55555 ลองไปพินิจพิเคราะห์ดูแล้วไม่แพงมากนัก แต่ไม่ถูกใจเลยไม่ได้ลากมา จริงๆ แล้ว มิมีกะตังค์เหลือพอให้ซื้ออะไรเลยค่ะ วันนั้นโรคถังแตกคุกคามนักเลยค่ะ