Monday, October 19, 2009

ลูกมหาจำเริญของอิชั้น

เมื่อวานไอ้ตี้เกิดตาแหกเข้าให้อีก ข้างซ้ายข้างเดิมอีกแล้ว (นานๆ จะข้างขวาซะที) วิ่งๆๆๆ เดินไม่เป็น วิ่งไปวิ่งมา วิ่งใส่เหลี่ยมประตูเฉยเลย ทั้งโมโห ทั้งสงสาร ร้องลั่นบ้านตามระเบียบ เชิญชมภาพชุด “ตาแหก” ค่ะ

page-447

รูปก้อนนี้เป็นผลงานของคุณสก๊อตตี้เค้า จริงๆ มีไม่เว้นแต่ละวัน วันละหลายๆ เรื่อง หลายๆ อย่างแตกต่างกันไป มันเลยต้องโดน “มาตาพิฆาต” ไม่เว้นแต่ละวัน มีบางครั้งเท่านั้นที่ถ่ายรูปเก็บไว้ …..มาดูกันเลย

อันแรก เป็นตะกร้าชุดชั้นในที่พับเรียงเรียบร้อยเตรียมจัดใส่ลิ้นชักใหม่ พอจัดพับเสร็จก็วางตะกร้าไว้บนเตียง เดินออกไปทำอะไรนอกห้องนิดนึง พอเดินกลับเข้ามา เจอตะกร้าบู้บี้คว่ำอยู่ที่พื้น อยากตายพอๆ กับอยากตื้บไอ้ตี้ ฮึ่ม

ต่อมาเป็นขวดน้ำตาลประจำครัวคุณทด 3 ขวด จะเห็นว่าขวดฝาเขียวนั่นเกือบจะว่างเปล่า คือตอนที่อิชั้นล้างถ้วยล้างจาน จัดเข้าเครื่องล้างเสร็จ ก็เลยล้างหน้าตัวเองซะที่ซิ๊งค์นั่นเลยให้มันเสร็จๆ ก้มหน้าล้างหน้าฟองฟ่อด แต่เหลือบมองไปเห็นตัวอะไรไม่รู้ เหมือน possum วิ่งดุ๊กๆ ผ่านหลังไปมา ชักเกิดระแวง มันทำอะไรว้าาาา….. แล้วเงียบเชียบเชียวนะคะ เลยรีบวิ่งตามมันไป มันกะลังจะเริ่มขวดที่ 2 เลยค่า ขวดแรกมันได้เอาไปโรยไว้เต็มพื้นห้องนอน เห็นแล้ว “หมุด” อยากตาย พอๆ กะอยากตื้บไอ้ตี้อีก ดีที่ว่ามีพระเอก Dyson (เคยพูดถึงไว้ตรงนี้ http://oohsworld.blogspot.com/2009/05/my-dream-dyson.html) แต่ก็ได้แจก บึ๊กๆๆๆ ไปนิดหน่อย โมโหมากๆ ค่า

ต่อมาเป็น Talking Dict คู่บุญ อยู่กันมานานนมยานเป็นกอง อิแม่กะลังดูทีวีเพลินๆ ไอ้ตี้ทำไมเงียบๆ วะ (ไอ้คนนี้เงียบเมื่อไหร่ เป็นต้องระวัง เพราะมันเป็น Event Organizer ตัวยงค่ะ) พอเดินไปมาหามันจนเจอ พบว่ามันกำลังแกะ แยกร่าง electronic dictionary ของอิชั้นอยู่ค่ะ ซึ่งมันได้แกะ keypads ยางออกหมดแล้วทุกปุ่ม การ์ดก็กระเด็นออกมาแล้ว เห็นแล้วปวดกบาลมากๆ เลย เลยแจกไปอีกเปรี้ยงนึง

ท้ายสุด มันเอาแป้งเด็กโรยเต็มบ้านเต็มครัว รวมทั้งคีบอร์ดด้วย มันก็เลยต้องมีการฟาดกันตุ้บตั้บอีก มันจะได้โตมั๊ยวะลูก หรือจะโดนแม่ตีตายซะก่อน 5555

page-446

รูปก้อนนี้เป็นตอนพาลูกๆ ไปทำความสะอาดฟัน เค้าก็ x-ray ฟันกันอีกตามระเบียบ ที่น่าประหลาดใจคือ ไอ้ตี้ไม่มีร้องงี่เง่างอแงเช่นเคย ขัดขืนต่อสู้บ้างนิดหน่อย ก็หลอกล่อกันไป ขากลับแวะซื้อกับข้าว ได้ขนมเส้น (ไม่ใช่ข้าวปุ้นเด้อ 555) เป็นหนมเหนียวเคี้ยวหนึบรสฟรุ้ตตี้ ถึงบ้านอีรอมเอาออกมาเล่นซะนี่ กะว่าจะเอาไว้หลอกไอ้ตี้เวลามันงอแงตอนป้อนธาตุเหล็ก…รสชาติและกลิ่น…แบบ…อูยยยย…. มากๆ ขนมมันเส้นยาวๆ กว่าจะกลิ่นหมดก็คงพอช่วยลูกได้บ้างแหละ กินไปเล่นไป 5555

page-453

รูปนี้เป็นตอนพาลูกๆ ไปฉีดฟลูวัคซีน ก็ต้องมีการตรวจสุขภาพตามปกติ ไอ้ตี้ยิ่งโตก็ยิ่งดื้อ รู้มากรื้อโน่นนี่เค้าออกมาเล่น ขู่ ด่า ตี หยิก สารพัด มันทนบักอึ้ด ดื้อด้านซนต่อไป หมอมาเห็นชมเปราะ … (กล้าด่าเหรอ 555) โตแล้วเก่งเน๊าะ เล็กๆ ดูเหมือนจะไม่พูด ตอนนี้เสียงดังฟังชัดเชียว 5555 จะด่าว่าหนวกหู ใช่ป่าว รู้ทันนะ สรุปว่าวันนั้น ไอ้ตี้ได้ฉีดฟลูฉ่อต แต่อีรอม “อด” เพราะวัคซีนของเด็กโตหมด ก็บอกหมอไปของผู้ใหญ่ก็ได้นะ มันใหญ่ยักษ์กระบือถึงขนาดนั้น อีหมอบอก บน chart ในคอมพ์ ไม่ยอมแน่นอน เพราะอายุเพิ่ง 11 ทำเบิกยากออกมาเดี๋ยวจะเป็นปัญหา เลยกลายเป็นว่า ต้องจ่ายค่าวิสิตครั้งนี้ให้อีรอมโดยเปล่าประโยชน์ เซ็งระบบเจงๆ

page-448

อันนี้เป็นรูปที่ได้เห็นทุกๆ บ่ายวันอาทิตย์ พ่อลูกออกไปตัดหญ้า อีรอมโตแล้วพอเลยเอาออกไปช่วยเก็บกวาดเล็กๆ น้อยๆ เชื่อสิ…ไม่นานหรอก พ่อมันต้องบังคับให้อีรอมรับเหมางานนี้ต่อแน่นอน 55555 เห็นสอนกันใช้รถตัดหญ้า ตานี้ก็เตรียมควักกระเป๋าตังค์จ่ายค่าแรงมันด้วยละกัน 55555

page-449

บ่ายวันเบื่อๆ ไปรับลูกจากโรงเรียน บ่นหิวๆๆๆๆ เลยพาไปแม๊คโดเน่า ไอ้ตี้ได้ออกบ้านหน่อยนึง ใส่รองเท้าแตะด้วย ไม่มีถุงเท้า เพราะกะว่ารีบเข้ารีบออก แต่ที่นี่เค้าบังคับให้เด็กใส่ถุงเท้าเวลาเข้าไปเล่นใน play station คงเห็นแม่มันเป็นเป็นเอเซียหน้าโหดๆ มั๊ง ไม่ยักกะมีใครมาข้องแวะ 5555 วันนั้นกลับถึงบ้านไอ้ตี้ขี้มูกยืดตามระเบียบแม๊คโดเน่า germs station 5555

page-450

อันนี้เป็นรูปเตียงแม่กะเตียงลูกผูกติดกัน 5555 รูปแรกจะเห็นว่าเป็นไม้ขอบเตียงคั่นระหว่างเตียง ไอ้ตี้โดดไปมา หัวโขก หลังกระแทก แขนฟาด ฯลฯ สารพัด ที่มันต้องเจ็บตัวเพราะไอ้ขอบเตียงบ้าเนี่ยหลายครั้งหลายหน จะแยกเตียงทันไปติดฝาเว้นที่ว่างไว้ มันก็กลิ้งตกพื้น…ปุ๊…ตลอด อยู่มาวันหนึ่งเกิดไอเดียบรรเจิด ไปเอา swimming noodle ของลูกมาผ่าตามยาว แล้วเอาไป “งับ” ไอ้ rail นั่นไว้ กลายเป็นบั๊มเป้ออย่างดีเลยแฮะ เก่งวุ๊ยเรา… เลยเป็นอันต้องไปไล่ล่าหาซื้อไอ้นู้ดเดิ้ลที่ว่ามาใส่มันซะให้รอบๆ ไปเลยคงจะดี แต่หาซื้อสินค้าซัมเม่อร์ในฤดูใบไม้ร่วง ก็น้องๆ งมเข็มในมหาสมุทร แต่ก็งมเจอนะค้าาา…. ได้ไอ้ผอมมา ดูหน่วยก้านแล้วถ้าผ่าแล้วก็คงงับไอ้ขอบเตียวบร้านั่นไม่ได้ เลยไม่ผ่า เอาไว้ให้ลูกตีหัวกันดีกว่า ตอนนี้ไอ้ตี้ชอบให้เอาผ้ามาคลุมเตียงมัน เปิด-ปิดเป็นบ้าน ได้เล่นดื้นซน (มากกว่าปกติ) โปรดสังเกต ผ้าปูที่นอนเตียงลูก เหลืองซะ 5555 มองด้วยตาป่าวไม่รู้เลยนะเนี่ย ดูสดใสสะอาดดี พอถ่ายรูปมาไหงจึงเหลืองเช่นนี้ 5555 ผ้าปูนี้เป็นมรดกตกทอดมาตั้งแต่อีรอมโน่น 5555 นี่ยังไม่เห็นผ้าห่มที่อีรอมรักเหลือหลาย มรดกตกทอดมาจากพี่ภูมิ (ลูกพี่สาว-ตอนนี้ 20 ฝ่าๆ แล้วจ้า) ไอ้ตี้ก็ดันไปรักไปชอบของเค้า ไอ้พี่ก็รักมาก ไอ้น้องก็อยากได้ ดึงทึ้งกันเป็นประจำ กลัวมันจะขาดแยกร่างซะจริงๆ

page-451

อันนี้เป็นรูปลูกๆ ณ ปัจจุบันที่สุด อีรอมเค้าไปเอาหมวก+ผ้าพันคอที่แม่จ๋า (ป้าอ้วนสุดที่รักของมัน) ทำส่งมาให้นานมาแล้ว ลูกออกมาเตรียมรับอากาศหนาว ส่วนรูปหมวกดำนั่นที่ Target ไปหาซื้อหมวกให้น้องชาย อีพี่สาวเอาหมวกขนาดเบบี๋มาใส่เล่น เลย แชะ เข้าให้ 5555 ฮานาก้าจริงๆ ลูกกรู ส่วนไอ้ตี้ก็หลากหลายอริยาบท เชิญชมค่า….

page-452

วันนี้วันเกิดคุณซะมี แก่ไปอีกปีแล้วที่เลิ้บ

Happy Birthday to My Wonderful Husband

Sometimes I worry about you…. you don't relax enough
You work so hard …. There is so much for you to do

Sometimes I worry about you….
You don't realize how much you are appreciated
or how much you give of yourself to family
or what a wonderful husband you are to me
and what a perfect father you are to our children

Other times I am thankful for the way you are
as I realize it is the only way you could be

But at all times I want you to know that I respect you greatly
and I thank you for being the best man in the world in every way

I love you

Happy Birthday
with All My Love Always

QueenBee-01

No comments: