สคูลโปรเจ็คของลูก

จ๊ากกกก……. โปรเจ็คเวนนั่นต้องส่งวันพรุ่งนี้ ก็สั่งมาตั้งแต่ก่อนคริสต์มาส ตั้งเดือนฝ่าๆ หมูๆ เลยใจเย็น พอตั้งหลักจะทำ (เมื่อ 3-4 วันก่อน - ชอบอะไรจวนเจียน ไฟลนตูด ตื่นเต้นดี เพิ่มรสชาติให้กับชีวิต) ปรากฏว่า โหลดภาพประกอบจากเน็ทไม่ได้ คอมพ์ 2 เครื่องก็ป่วยออดๆ แอดๆ มาพักใหญ่ๆ แล้ว เจอเน็ทหนืดๆ ก็เลย เอวัง…

วันก่อนเลยลากแล็ปท๊อปไปใช้เน็ทที่ร้านเจนนี่ ก็พอได้รูปเซฟมาบ้าง พอวันนี้ก็ลากไฟล์ต่างๆ ทั้งข้อมูล และรูปภาพ ใส่ “ตำไดร็ฟ์“ ไอ้เดสก์ท๊อป (ซึ่งพ่วงปริ้นเตอร์อยู่) ก็เสือกอ่านไฟล์ไม่ได้เลย กำเวน….เป็นเพราะซื้อ McAfee มาลงทั้งสองอัน มันไม่ยอมลง (เล่นองค์มากๆ) เพราะวินโด้ส์ไม่อัพเดท อันนี้ก็พอทราบอยู่ก่อนแล้ว ต้อง “อั๊พ“ ให้เรียบร้อบก่อน “องค์“ ถึงจะลง ตานี้ปัญหาก็อยู่ที่ว่าถ้าจะอั๊พก็ต้องเอาพวกไม่โครซอฟท์ออฟฟิซที่เป็นฉบับ “บู๊ทเลค“ ออกก่อน มันถึงจะยอมอั๊พ ซับซ้อนเน๊าะ เอาออกก็ได้วะ ก็เลยต้องล้างบางเอาออกหมดทั้ง 2 เครื่อง แต่ลงเอยว่า หลังจากทำสิ่งที่ร่ายมาข้างต้น ก็ล้มเหลวอีก สารพัดปัญหา “เอเร่อ“ อยู่นั่น สารพัดโค้ดให้ รื้อค้นมาแก้ไข แขวนลูกกะตาบนเน็ท อ่านๆๆๆๆ หาวิธีแก้ไข ซ่อม ไอ้คอมพ์เจ้ากรรม 2 เครื่องตามลำพังมาร่วมเดือน โพสท์คำถามไปทั่วทุกแห่ง ไอ้เชี้ยแม๊กกาฟี่ โทรถามก็ไม่ได้ เสียงตังค์แพงมาก สุดท้าย มีไอ้แล็ปท๊อปตัวเดียวที่เริ่มเข้าที่เข้าทางโดยมีแม๊กกาฟี่คอยปกป้องเชื้อร้าย ส่วนไอ้เดสก์ท๊อป “แม๊ก“ ไม่ยอมลง ก็เลยต้องเวิร์คตามลำพังไร้เกราะคอยปกป้อง

กลับเข้ามาถึงปัญหาที่ทำให้เป็นอุปสรรคของการทำโปเจ็คให้หนูดีก็คือ เมื่อถอดถอนไอ้พวกไมโครซอฟท์ออฟฟิซออกหมดแล้ว ลงแม๊กได้แล้ว หรือไม่ได้แล้วก็ตาม ได้พยายามลงโปรแกรม “เวิร์ด“ กลับเข้าไป ลองลงทุกรุ่น ทุกซีรี่ อันไหนๆ ก็ไม่ยอมให้ลง ใส่พินโค้ด ซีเรี่ยล อันไหนๆ ก็ไม่ยอมให้ลงอีก แม้กระทั่ง ฉุนมาก แม้แต่แผ่นแบ๊คอัพโฮมออฟฟิซที่ได้มากะเครื่องซึ่งมีเวิร์ด 2003 ด้วย มันก็ไม่ยอมให้ลง โมโหมาก สุดท้าย เมื่องานต้องส่งพรุ่งนี้ ก็เลยใช้ “โน๊ตแพด“ ทำงาน ทุรักทุเลมากๆ แต่ก็เอาจนสำเร็จแหละ ก็พอดูได้ ไม่เริ่ด อย่างที่ “แม่“ คาดหวังและวางแผนไว้

ส่วนไอ้ตัวเล็ก เมื่อแม่ยุ่งๆ เครียดๆ ก็โดนแม่ไล่ โดนแม่ดุ เวลามาปีนป่ายตอแย ยุ่งกับแม่ ก็เลยงอแง งอนๆ ทั้งวัน ให้พี่สาวเอาโน่นนี่ให้กิน ก็ไม่กิน (กับแม่ยังไม่ค่อยจะยอมเลย) ให้พี่เล่นด้วย ก็ได้ยิน แงๆๆๆๆ ตลอดเวลา แม่ก็ยิ่งหงุดหงิด คอมพ์ก็เฮงซวย ลูกก็งอแง ไอ้ดีก็ห่วงดูทีวี อยากจะไปฟาดเรียงหน้ากระดาน แต่ก็ โอมๆ อมิตตพุพธ ใจเย็นไว้โยม อยู่ตลอด พองานลูกเสร็จก็ประมาณ เกือบ 4 ทุ่ม ก็รีบมาดูลูกๆ เอานมยัดปากไอ้ตัวเล็ก แป๊บเดียวก็หลับไป หาข้าวให้ไอ้ตัวใหญ่กิน ไล่ไปนอน ตัวเองก็เผลอหลับไปข้างๆ ลูก มาตื่นตอนพ่อมันเปิดประตูเข้าบ้าน เหนื่่อยจังเว้ยวันนี้ กู้ดไน้ท์