อุบัติภัยหมอก

หมอก หมอก หมอก แต่ไม่หงอยน้า......
มาอยู่ที่นี่เกือบ 8 ปีแล้ว ทุกๆ ปีพอประมาณ ตุลาคมถึงพฤศจิกายน หมอกก็จะมาคุกคาม ไปจนถึงกุมภาพันธ์หรือมีนาคมปีถัดไป หมอกที่นี่หนา เพราะเป็นแวลเล่ย์ เป็นอ่าง เป็นก้นกะทะ เป็นกันนรก แล้วแต่จะพูดกัน บางทีก็หนาตึ้บทั้งวัน บางทีก็สายๆ ก็โปร่งบางลงหน่อย หรือแดดแจ่มแม๊วเลยก็มี ปกติมันจะมาประมาณบ่ายแก่ๆ ไปตอนก่อนเที่ยงแหละ จริงๆ เอาแน่ไม่ได้หรอก แต่ที่แน่นอนที่สุด ขับรถต้องระวังขึ้นอีก 385 เท่า เพราะต้องใช้ฟรีเวย์ทุกวัน แล้วอุบัติเหตุแบบ Pile Up เกิดขึ้นแถวนี้บ่อยๆ บางทีก็เป็นร้อยคัน ตายเจ็บระนาว ส่วนใหญ่ก็ 50-60 คัน มีอยู่เรื่อยๆ แต่พอหมดหน้าหมอก ไม่เห็นไม่เจอมันนานๆ ก็คิดถึงมันเหมือนกันนะ

หลังๆ มานี้ขับรถรับส่งลูกฝ่าหมอกหนาทุกเช้า บางทีก็บ่ายด้วย เพราะบางวันก็ไม่เคลียร์อัพเลยทั้งวัน แต่พอสี่ห้าโมงเย็นหมอกก็โรลล์อินแล้วก็หนาขึ้นเรื่อยๆ จนเช้า พอซักเที่ยงบ่าย ก็บางลงนิดหน่อย พอบ่ายแก่ก็หนากลับขึ้นมาอีก เป็นอยู่อย่างนี้ไปเรื่อยๆ บางทีก็เป็นๆ หายๆ ไปตลอดฤดูหนาว ตอนมาอยู่ใหม่ๆ ก็ไม่กล้าขับรถ แต่กลางวันดีกว่ากลางคืน เพราะพอเห็นบ้านเรือนข้างถนนลางๆ กลางคืนมองไม่เห็นเลย แม้กระทั่งไฟในบ้านนอกบ้านผู้คน ไฟเขียวไฟแดงยังมองไม่เป็นเลย เวลาจะเลี้ยวเข้าออกซอยก็ใช้จำเส้นขาวเส้นเหลือง เส้นคู่เส้นประ อันที่เท่าไหร่ถึงจะเลี้ยวเข้าบ้าน คือออกจากฟรีเวย์เลี้ยวขวา จำไว้เลยดูเส้นคู่สีเหลืองกลางถนน (ในรูป) นับว่าถึงพ๊อกเก็ตกลางถนนอันที่ 3 ก็เลี้ยวซ้าย 555555 พอหมอกจัดๆ รถเลยชนกันแบบเป็นสิบเป็นร้อยกันอยู่เรื่อยๆ อู๋รอดตัวมาได้เรื่อยๆ บ่อยครั้งที่แบบเกือบไปร่วมวงกะเค้าเหมือนกัน ก็ช้าๆ เข้าไว้ ถ้าจะชนก็แค่เบาะๆ เพราะเกิดอะไรขึ้นตำรวจกะรถพยาบาลก็มาได้ไม่รวดเร็วทันทีเช่นกัน พวกมันโดนอัดซ้ำก็เคยมี เพราะมองไม่เห็นจริงๆ จะหมอกหนาหมอกบาง ไล๊ฟ์แฮฟทูโกออน 55555 ลูกยังต้องไปโรงเรียน บางทีหมอกจัดๆ โรงเรียนก็หยุด เค้ากลัวอุบัติเหตุ วันนี้ที่เมืองข้างๆ รถโรงเรียนเจออัดเละกับรถอีกหลายคัน ตายหนึ่ง เจ็บหลายคน อีรถเก๋งตาย เด็กๆ เจ็บกัน ส่วนโรงเรียนอีดีโรงเรียนแม่ชีมันไม่หยุด หมอกหนา พายุกระหน่ำ ไม่หยุด ไม่ถอยเวลาออกไป ไม่มีรถรับส่ง อีพ่อแม่มันก็ต้องดิ้นรนเอาลูกไปโรงเรียนกันแหละ อยู่มาหลายปี ก็ชินแล้วแหละ แค่อยากเล่าสู่กันฟัง ใครว่าอยู่เมืองนอกสบาย คิดถึงเมืองไทยมากกกกกก อยากแดกมะม่วง มะขามเทศ 5555 มังคุด ฯลฯ