กังฟูแพนด้า กับ ลูกกะตาของแม่

วันนี้อยากฆ่าเด็ก แต่ไม่กล้ากลัวมันตาย ไอ้บ้าตี้ กวนโอ้ยตั้งแต่มันแหกตาตื่นขึ้นมาเลย ก็กอดจูบแม่ ดึงทึ้งผ้าห่มปลุกแม่ตามปกติ ก็เลยลุกขึ้นมาเปิดทีวีให้มันดู แล้วก็นอนเค้งเก้หลับอยู่ข้างๆ มันแหละ ทีแรกมันก็มานอนเบียดดูทีวีดีๆ อยู่ ซักพักไปหา รถไฟ รถเก๋ง รถบรรทุก ฯลฯ ของเล่นของมันมาขับมาไสไถแม่มันตั้งแต่หัวจดเท้า แม่มันเหมือนภูเขามั๊ง ก็เลยนอนให้มันข่มเหงอยู่อย่างนั้น ซักพักเอาไปฉายมาส่องหน้า แหกหูแหกตาแม่ส่องดู โขกหัวแม่บ้างเป็นระยะ ลูกอิชั้นมีแววเป็นคุณด๊อก (เต้อ) มากๆ (เชิญชมโฉม "ศัตรูคู่เตียง" ของแม่ ดูหน้ามันแล้วไม่น่าโตมาเป็นวายร้ายเล้ยยยยย....)

อีกแป๊บอีแม่ร้องกรี๊ดดดดดดดด..... วีดดดดดดดด บึ้กๆๆๆๆๆๆๆ ฟาดเปรี้ยงตามไปอีกหลายที แงๆๆๆๆ ตามระเบียบ ไอ้เชี้ยตี้ เอายาทาเล็บมาหยอดตาแม่มันไง มันเปิดขวดได้ไงฟะ อีมีต้องเล่นแล้วปิดไว้ไม่แน่นแน่ๆ เลย อยากขับรถไปตื้บอีมี่ที่โรงเรียนเลย ณ บัดนั้น ลืมบอกไป แสบตามาก มากๆๆๆๆ อย่างไม่เคยแสบมาก่อนในชีวิต ทั้งล้างทั้งเช็ด โมโห สุดๆๆๆๆๆ ดีที่มันเปิดขวดได้-แล้วแค่เอาแปรงที่ชุ่มๆ มาป้ายหยดที่หางตา ไม่ได้ยกเททั้งขวด นอนตะแคงอยู่เลยไหลเข้าลูกกะตา นึกว่าตาบอดซะแล้ว พอฟาดมันไป-ขวดกระจาย ยาทาเล็กหกกระจายเต็มไปหมด พอดีเป็นท๊อบโค้ท แต่มันก็เป็นดวงแห้งแข็งไปทั่วทั้งพรม หมอน ผ้าห่ม ฯลฯ สรุป เคืองตาไปค่อนวัน แต่ไม่ได้เป็นอีบอดสมใจไอ้บ้าตี้

พอบ่ายๆ รออีมี่กลับมารีบพากันแจ้นไปซักผ้าที่ร้านหยอดเหรียญ โห..... อยากฆ่าไอ้ตี้อีกสามรอบ แม่ม...ซนชิกไห วิ่งเข้าวิ่งออก ซนๆๆๆๆๆ โมโหมากๆ ปวดหัวด้วยเพราะไอ้ปรับผ้านุ่มที่ซื้อมาใหม่หอมมากจนน่าอ้วก หอมเหมือนน้ำหอม ยืมดมไปพับผ้าไป 2 ชั่วโมงกว่า แทบเอาชีวิตไปทิ้ง เพื่อนๆ อย่าไปซื้อหามาใช้เชียว Snuggle Creme Fabric Softener Liquid, 3x Concentrate, Jojoba Essence ก็ซักพับทำจนเสร็จเรียบร้อยแหละ ไปซักที่ร้านหยอดเหรียญก็เลยต้องลุยให้เสร็จ ถ้าเป็นที่บ้านนะ เลิกไปแล้ว ไปลากซื้อขวดใหม่มาแล้วแถมซักไอ้ภูเขานั่นใหม่หมดเลยด้วย หรือไม่งั้นก็หนีไปนอน อู้ตามเคยแล้วอ้างว่าปวดหัว จริงๆ ขี้เกียจตามปกติ 55555

พอจบเรื่องที่ร้านซักผ้า ก็แหกหูแหกตาขนลูกขนผ้ากลับบ้าน เพราะต้องรีบแหกไปรับกับข้าวไปส่งอีก๊อตที่ทำงาน พอส่งข้าวเสร็จก็สองทุ่มพอดี หิวโว้ยหิว ถามอีมี่กินอะไรกันดีลูก มันก็อึ้งแม่ก็อึ้งนึกไม่ออก เบื่อกินจั๊งมากๆ พอแม่บอกไปกินไชนีสบัพเฟ่ต์กันมั๊ย อีมี่ก็รีบโอเค ก็พากันบึ่งไป ไอ้ตี้ก็หลับคร่อกในรถเพราะซ่ามาทั้งวัน พอถึงร้านแม่กับพี่ก็ค่อยๆ แบกมันใส่รถเข็นให้มันหลับต่ออยู่ในนั้น จะได้ฟาดกันให้คุ้มค่าเสียหาย เข้าได้นั่งเรียบร้อย อีแม่ก็รีบพรวดไปล่าหาอาหารมากินทันทีเพราะหิวมากๆ พอแบกจานกลับมาแทบคลั่ง ไอ้ตี้หลุดออกมาจากรถเข็นมันได้ไงวะ คลุ้มคลั่งหรรษาร่าเริงสุดๆ อดแหล่กอีกแล้วตู (น่าผอมเน๊าะ) ที่มันหลุดออกได้เพราะ นังเยียน ป้าสะใภ้ชาวจีนแผ่นดินใหญ่ (เมียไอ้ตี๊ฟ-พี่ปั๋วน่ะ) ได้มาปลดปล่อยมันด้วยเอ็นดู-ตูล่ะเบ่อเลยแหละ เจือกมาปลุกมาปล่อยผี-ทุบหม้อพ่อนาคของตูทำไมฟะ แล้วก็หนีไป ปล่อยให้มันอาละวาดตูจนอดอร่อยเลย มันดีด มันดิ้น มันมุด มันปีน มันส่งเสียงดัง ฯลฯ โมโหอีกแล้ว อีมี่มันก็ช่วยอะไรไม่ได้มาก มันก็หิวเหนื่อยพอๆ กับแม่ เพราะไอ้ตี้บ้าคลั่งอาละวาดตลอดวันเลย

ด้วยความที่หิวมาก มือนึงก็กิน มือนึงก็ทึ๊งดึงลากหิ้วมันไว้ ทั้งguard ทั้งกัน ทั้งป้อง ทั้งปัด ขาก็หนีบมันไว้เวลามันมุดลงใต้โต๊ะ กินไปอย่างยากลำบาก กางแขนอ้าขา อุบาวท์สุดๆ นึกถึงกังฟูแพนด้าเลยแหละ ตูเหมือนกังฟูแพนด้าเลยว่ะ กินไปด้วยเล่นท่าไปด้วย 55555 ท่ากังฟูน่ะ อ้วนๆ เหมือนแพนด้าด้วย อุจริงๆ

 

Thank you for the original picture from Kung Fu Panda by Dreamworks

ไอ้บ้าตี้นะ ทำแม่ได้ลงคอ พระเจ้าช่วยกล้วยปิ้ง พรุ่งนี้ขอให้มันกู้ดๆ ด้วยเถิ้ดดดดด สาธุ เพราะถ้ามันดื้อแบบวันนี้ ไม่อีแม่ขอลาตายก็ไอ้ตี้ถูกแม่มันตีตาย ไอ้พวกที่ไม่มีลูกแล้วอยากมี๊อยากมี ติดต่อขอเช่าไอ้ตี้ไปเลี้ยงแก้เซ็งได้นะ ราคาคุยกันได้ ไม่แพงหรอก 5555