Sunday, September 20, 2009

หายไปนาน หายไปเลย 55555

กลับมาแล้วค่า หายหัวไปเพราะมีเรื่องยุ่งๆ วุ่นวายกับเรื่องที่ซีเรียสบ้าง ไม่ซีเรียสบ้าง ชีวิตยุ่งๆ เละๆ เหมือนจับฉ่ายตามปกติ 555 จริงๆ มีเรื่องอยากเล่าให้ฟังเยอะแยะ แต่…แหม…. หายไปนานเรื่องมันเยอะเหลือเกิน แล้วมันไม่ค่อยสด เล่าไม่มันส์แน่ เอา “รูปเล่าเรื่อง” ดีกว่า แก่ลงความจำชักถดถอย

รูปก้อนแรกเลย ชีวิตของอิชั้นตอนนี้ ถ้าว่าง และ ในวันที่ขี้เกียจ ไม่ขยับดากไปไหน ไม่อยากทำอะไรทั้งนั้น ก็อยู่บ้าน เล่นเกมส์ค่า เกมส์ในเฟสบุ๊ค 5555 เล่นเอาเป็นเอาตายจนผัวด่า ที่บ้านเรามีคอมพิวเต้อร์เดสก์ท๊อป 1 เครื่อง แล่บท๊อปอีก 1 เครื่อง ไอ้แล่บท๊อปชักอืด อิแม่อู๋ก็จับจองไอ้เครื่องใหญ่เป็นสเตชั่นหลัก 5555 ส่วนลูกๆ ก็จับจ้องว่าแม่สละเก้าอี้เมื่อไหร่ มันก็ตบตีฆ่าฟันแย่งเก้าอี้กัน ตั้งหน้าตั้งตาเล่นเกมส์เหมือนกัน แม้แต่ไอ้ตี้-ชอบเล่นเกมส์ โยนโบว์ลิ่ง แล้วก็เรียน A-B-C ด้วยการใช้ ไอ้ปากกา stylus กับ pad (ไม่รู้เค้าเรียกอะไรว่ะ มีอยู่ในครอบครองนานแล้ว 555 เพิ่งจะมีประโยชน์) ไอ้ตี้มันก็เรียน-สอนตัวเอง เพราะแม่มันขี้เกียจมากๆ 5555 ได้ผลดีอย่างไม่น่าเชื่อ คุณชายลิตเติ้ลสก๊อตตี้ รู้จัก เอ บี ซี หมดแล้ว แถมด้วย 1 ถึง 12 จ้า อัดยะมากๆ ลูกอิชั้น

page-436

อันนี้ 2 รูปบนเป็นอะไรที่เห็นบ่อยๆ นอกเหนือจากเห็นลูกกัดกัน ตีกันบ่อยๆ น้องมันชอบไปกอดจูบพี่ตลอดเลย น่ารักมากๆ เวลามันตีกันก็อยากตื้บจริงๆ ส่วน 3 รูปล่าง อีว่ามารับน้องๆ พาไปเดินเล่นที่ปาร์ค พอกลับมาถึงบ้านไอ้ตัวเล็กหิวน้ำซ่กเลย นั่งกอดกระติกน้ำอยู่นาน พอดูไปดูมา โห……ทำไมมันตีนดำอย่างนี้ฟะ 5555 ถามอีว่าทำไมน้องสกปรกอย่างนี้ 555 มันบอกพอถึงปาร์คน้องก็ถอดรองเท้าวิ่งตลอดเลย โถ…ลูกกรู 5555 พาไปอาบน้ำ ….น้ำดำปี๋เลย 5555

page-437

เมื่อวันแอนนิเวอซารี่ปีนี้ โรแมนติคโคตรๆ อีก๊อตลางาน ถามอยู่นั่น อยากไปไหน อยากกินไร อยากทำไร อยากได้อะไร ถามอยู่นั่น ถามมาตลอด 2 เดือน รำคาญจริงๆ ก็เลยบอกไปว่า ไม่ทำไรหรอก พาลูกไปกินข้าวอร่อยๆ ก็พอ อีรอมเปรี้ยงออกมา ไปกินอะไรที่ John's Incredible Pizza เถอะๆๆๆๆ ไปดูตรงนี้ได้ http://www.johnspizza.com/ มันก็แหงอยู่แล้วลูกๆ ต้องดีใจ เพราะมันมีโซนอาเขตใหญ่พอสมควร พ่อมันก็ทำแบบ อารายว้าาาาา…. ทำไมลูกเป็นคนเลือกที่จะไปวะ สุดท้ายก็ไปที่ร้านจอห์นนั่นแหละ ก่อนไปก็โทรตามให้อีว่ามันขับรถตามไปด้วย เพราะจะได้มีคนไล่จับน้อง 5555 แม่มันนั่งกินขึ้นอืดอยู่คนเดียว ก็เป็นวันดีๆ ง่ายๆ อีกวันนึง ไปไหน-ไปกัน-ทั้งครอบครัว ก็แฮ้ปปี้อยู่แล้วค่ะ

page-438

รูปก้อนนี้ไอ้ตี้เดี่ยวๆ พอดีต้องไปงานเบิ๊ดเดย์เพื่อนลาว โทรตามโทรเตือนล่วงหน้ามาเป็น 2-3 วีค ก็เลยไปซะหน่อย ไอ้ตี้เรียกเสียงฮาได้ตลอด เพราะวิ่งวนเป๋าไปคบไฟตลอดเวลา ส่วน 3 รูปล่าง ไม่ต้องสงสัยทำไมฟันมันผุ ขนมหวานแคนดี้ไม่ได้ขาด แต่แปรงฟันทียังกะแม่จะฆ่ามัน ส่วนที่หลับปากเลอะนั่นมันกินน้ำแข็งไสกับพี่มัน ปากสีนั้นทั้ง 2 คน แต่ถ่ายรูปอีมี่ไม่ได้ มันเผ่นเข้าบ้านไปก่อน ขับรถมองกระจกหลังแล้วก็แอบขำอยู่คนเดียว ลูกๆ นั่งปากเลอะทั้ง 2 คน 55555

page-439

อันนี้รูปมาดามกับซะมี และลูกสาว ไม่รู้ว่ามันจะอ้วนไปถึงไหน อ้วนมากขนาดไหนคิดเอาละกัน อ้วนขนาดที่กางเกงลิงและชุดนอนคับเลยแหละ เบื่อจริงเล้ยยยยย เมื่อวานอีก๊อตเรียกมามะ มามะ มากอดที ก่อนออกไปทำงาน C’mon c’mon my mountain of love! เชี่ยเน๊าะ 555555 โปรดสังเกตอีก๊อต 5555

page-440

Money is not the most important thing in the world. Love is.

Fortunately, I love money.

Shopping-01

No comments: