ชีวิตยังยุ่งยากเช่นเดิม

ยังไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงในทางที่ดีขึ้น จะมีก็แต่เริ่มทำใจ และยอมรับความลำบากปรับตัวปรับใจได้บ้าง เป็นเหมือนคุณแม่นักกีฬาพาลูกไปยิมทุกวัน ไปว่ายน้ำกันแบบไม่ล้างเนื้อล้างตัว สำเริงสำราญเบิกบานใจในวารีกันจนอิ่มหนำใจ ก็ไปอาบน้ำสระหัวเอาให้เสร็จสะอาดเอี่ยมใสเหน่งแบบเอี๊ยดๆ เลย แล้วก็ไปยุ่งเรื่องหาอยู่หากินกันต่อ เพราะทำกับข้าวลำบากมากๆ เมื่อไม่มีน้ำ

ดูเหมือนยังหาทางออกไม่ได้ ตัดสินใจกันไม่ได้ว่าจะเจาะน้ำใหม่หรือไม่ จะอยู่หรือจะไป จะเก็บบ้านไว้หรือจะย้ายไปหาที่อยู่ใหม่ บ้านราคาตกแบบน่ากลัว จากสี่แสนเหลือแสนสี่ มอเกจที่ทำไว้ยังมากกว่านั้น จะเอายังไงกันคิดไม่ออก คาดว่าจะคุยกับทนายอาทิตย์หน้า หมู่หรือจ่าแล้วจะมาเล่าให้ฟัง

เมื่อวานรถเสียอีก ไฟเครื่องแดงแจ๋ขึ้นมาอีก อะไรอีกวะเนี่ย เซ็งมากๆ พรุ่งนี้เอาไปเข้าอู่อีก เสียเงินอีก พออุ่นลาซานญ่าให้ลูกกินก็ระเบิดกระจายเปื้อนเต็มไมโครเวฟอีก น้ำท่ายิ่งมีจำกัด จะล้างจะขัดจะถูอะไรก็ลำบาก ยังต้องวิ่งเข้าวิ่งออกซื้อน้ำวันละหลายรอบ

พอตกดึกจะเปิดหนังดูในห้องนอน (ไปเช่ามา ต้องรีบดูจะได้เอาไปคืน) พอเปิดเครื่อง เป็น "อ่า" อะไรอีกฟะ เมื่อคืนยังดีๆ อยู่เลย ปรากฎว่า ไอ้ตี้ตัวแสบไปดึงไปทึ้งทุบถาดซีดีหักค้างเค้งเก้อยู่ในเครื่อง ดูหนังไม่ได้ จะออกไปนอนดูห้องอื่นก็เซ็งหมดรมณ์ไปแล้ว จะซ่อมจะซื้อใหม่ จะอะไรๆ ก็คือเสียเงินทั้งนั้น อีก๊อตก็บ่นงึมๆ น่าสงสาร มีอะไรอีกมั๊ย สโนว์บอลล์เอพเฟ่ค ของจริง

ดูรูปไอ้ตี้เข้าไปเล่นในตู้เก็บข้าวสารกับเครื่องล้างจานกันไปก่อน มุดเข้าไป เวลาจะเข้าจะออกหัวก็โป๊งตรงโน้นตรงนี้ทุกที พอออกมาได้เกาหัวแก่กๆ ร้องโอย ทำเสียงซี้ดซ้าด น่าสมน้ำหน้า ถ่ายหลายอาทิตย์แล้ว ตอนนี้ไม่ได้หุงไม่ได้ล้างแล้ว เฮ้อ.... แซดดดดดด.....