อยากพูดเรื่องนี้นานแล้ว …. อิชั้นไม่ใช่คนขวางโลก และไม่นิยมวัฒนธรรม “อวย” ค่ะ …. แต่วันนี้จะขอพูดเรื่องขัดหู ขัดตา ขัดใจ ของคำว่า ลูก กับคำว่า น้อง
เข้าเรื่องเลย คือ หลายปีให้หลังมานี้ จะได้ยินคนเรียกลูกของตัวเอง คือ แม่ๆ ส่วนใหญ่น่ะค่ะ ชอบเรียกลูกของตัวเองว่า “น้อง” ถ้าหากว่ามีลูกมากกว่า 1 แล้วเรียก คนที่ 2 –3 โดยใช้คำว่า “น้อง” นำหน้าชื่อ ก็จะไม่แปลก เพื่อสอนให้ลูกที่เกิดก่อนและโตกว่า รัก เอ็นดู รวมถึงสุภาพต่อน้อง เช่น พี่หนึ่งกับน้องสอง อะไรทำนองนั้น ไม่ใช่ ไอ้-อี 5555 อันนั้นก็เกินไป พ่อแม่ไม่พึงกระทำ 555
เมื่อหลายปีมาแล้ว ขณะที่อิชั้นจะต้องกลับบ้าน (ที่เมกา 555 คือ จากบ้านที่เมืองไทย กลับบ้านที่เมกา 555 ตลกและงงดี) รอมมี่เกิดเป็นไข้ไม่สบาย ช่วงนั้นไข้หวัด ไก่ นก เป็ด ห่าน กำลังรุนแรง ถ้าลูกไข้สูง เค้าก็จะไม่ให้ขึ้นเครื่อง แล้วเหลือเวลาแค่ 2-3 วัน จะเปลี่ยน จะคืน ตั๋ว ก็ทำได้ค่อนข้างยาก เลยพาลูกไปหาหมอที่ รพ. เวชธานี ตอนแรกเจอพยาบาล ถามว่า น้องเป็นอะไรมาคะ อิชั้นก็บอก ไม่ใช่น้องค่ะ ลูกค่ะ ลูกสาวค่ะ นังพยาบางมองหน้าอิชั้นแบบค้อนๆ ซักพักพอหมอเข้ามา ก็ถามอีกว่า น้องเป็นอะไรมา อิชั้นก็ต้องเรียนย้ำไปว่า ไม่ใช่น้องค่ะ แต่เป็นลูกสาวของอิชั้นค่ะ หมอก็ค้อนอีก หลายคนอาจะคิดว่า คำว่า “น้อง” ฟังดูน่ารัก สำหรับอิชั้น…อืม …ฟัง แล้วมันค่อนข้างปัญญาอ่อน กระแดะ และไม่ถูกต้อง ถ้าเป็นภาษาอังกฤษ คงจะง่ายกว่า เพราะเค้าไม่มีคำเยอะเหลือเฟือเหมือนภาษาไทยของเรา สรรพนาม บุรุษที่ 1 และ 2 ก็มีแค่ I กับ You ไม่มี คุณ เธอ แก ชั้น ข้า เอ็ง กู มึง 5555 เวลาพาลูกไปหาหมอ เจ้าหน้าที่จะเรียกเด็กเล็กๆ ว่า Baby, your baby หรือ เบบี้แล้วต่อด้วยชื่อ เช่น …baby Scott พอโตมาหน่อย ก็ your son, your daughter ถ้าเป็นรุ่นหนูดีพรีทีน เค้าก็เรียกชื่อไปเลย
เมื่อก่อนพ่อๆ แม่ๆ จะเรียกลูกของตัวเอง ว่าน้องนั่น น้องนี่ เพื่อความน่าเอ็นดู แต่จะไม่ค่อยใช้คำแทนตัวลูก (เวลาคุยกับบุคคลที่ 3) ว่า “น้อง” มักจะใช้คำว่า “ลูก” กันเป็นปกติ เช่น จะพาพี่หนึ่งกับน้องสองไปซื้อชุดนักเรียน แต่ลูกๆ อยากไปแวะทานไอติมก่อน คงไม่มีใครพูดว่า น้องๆ อยากแวะทานไอติม หรอกค่ะ มันทะแม่งๆ หลังๆ มาใช้ คำว่า น้อง แทนคำว่า ลูก กันจนเป็นปกติ เรียกลูกว่าน้อง น้อง น้อง อ้าว เฮ้ย ข้านึกว่าลูกเอ็งซะอีก น้องหรอกเหรอ 55555
อิชั้นอาจจะเชยเกินไป .เฮ้อ... ตามโซเชี่ยลเน็ทเวิร์ค เว็บบอร์ดต่างๆ จะได้อ่าน ได้เห็น ว่าคุณแม่ๆ ส่วนใหญ๋มักจะเรียกลูกของตัวเองว่าน้องกันจนเป็นปกติ เวลาไปซื้อข้าวของ ไปทานอาหารตามที่ต่างๆ บริกร เจ้าหน้าที่ต่างๆ มักจะเรียกเด็กๆ ว่า น้อง น้อง น้องๆๆๆๆๆ อิชั้นว่าไม่แปลกค่ะ เพราะเค้าไม่ใช่ญาติพี่น้องของเรา ไม่รู้จักมักจี่กัน ไม่รู้จักชื่อลูกเรา อันนี้พอรับได้ ถึงแม้ว่าใครจะเรียกลูกเราว่า “น้อง” แล้วช่างขัดหู ขัดใจ ไปบ้าง คำที่เหมาะสมมีให้เรียกเด็กๆ หลายคำค่ะ เลือกมาใช้กันให้เหมาะสมจะดีกว่า มาเหมาเรียก น้องๆๆๆๆ กันจนพร่ำเพรื่อ สับสนค่ะ ลำดับญาติกันไม่ถูก เอ๊ะ.. หรือว่าเราเกี่ยวดองกัน หรือว่าเธอเป็นเมียเก็บของลูกชายชั้นถึงมาเรียกลูกสาวชั้นว่าน้อง แต่ลูกชายชั้นเพิ่ง 5 ขวบเองนะ ฮึ ฮึ ฮึ 55555 ดูอย่างแม่ชีทศพร นะลูกนะ 5555555
แต่ที่แย่ๆ ไปกว่านั้น หรือแย่ที่สุด worse of the worse คือ คนเป็นพ่อเป็นแม่เรียกลูกตัวเองว่า น้อง น้องงงงง…… คนตัวเล็กๆ ที่เราเบ่งออกมา หรือ หมอควักออกมาจากเรานั่น เรียกว่า ลูกค่ะ ลูกๆๆๆๆ ท่องไว้ให้ขึ้นใจ อย่าสับสน
อิชั้นไปก๊อป ความหมายของทั้ง 2 คำ มาแปะ เผื่อว่าใครๆ ที่สับสน ไม่เข้าใจ 2 คำนี้อย่างถูกต้อง จะได้เข้าใจกันให้ถูกต้องเสียที บล็อกนี้ไม่ใช่รายการภาษาไทยวันละ 2 คำ เป็นเพียงความ “ไม่ชอบ” ของคนๆ เดียว คือ อิชั้นนั่นเองค่ะ อ่านแล้วโกรธเกลียดกันก็ไม่เป็นไรค่ะ แต่อิชั้นไม่โกรธน้องหรอกค่ะ เพราะอิชั้นไม่มีน้อง อิชั้นเป็นลูกคนสุดท้อง มีแต่พี่ 55555
มาเช็คอุณภูมิแถวที่อิชั้นอยู่กันหน่อย อากาศกำลังสบายค่ะ ไม่หนาว ไม่ร้อน ไม่ต้องเปิดแอร์หรือฮีทเตอร์ ชอบๆๆๆๆๆ
No comments:
Post a Comment