Another Fine Sunday

วันนี้อีก๊อตไม่ต้องไปทำงาน แถมเมื่อคืนมีเรื่องเล่าแบบฟังแล้วทั้งขำทั้งอึ้งอย่างมากกกกกก คือ การ์ดที่โรงงานเดินลาดตะเวนตามจุดต่างๆ ตามปกติ แต่มันไปพบเจอสิ่งที่ไม่ปกติ คือ บักโฟร์แมนกะลังอึ๊บอีสาวอยู่ที่มุมเปลี่ยว เห็นว่าพรุ่งนี้ต้องขึ้นศาลเตี้ยที่โรงงานและคงต้องถูกออกทั้งคู่ ที่หนักหนาคือทั้งคู่แต่งงานมีผัวมีเมียมีลูกๆ เป็นตัวเป็นตนนะค้าาาา…คนอารายช่าง “จ่างลาย” จริงๆ ก็เลยหันไปดุไอ้แก่ของอิชั้นว่า อย่าเชียวนะมรึง…. ถูกกุดหัวมาจากที่ทำงานไม่0พอยังต้องมาถูกกุดหัวอื่นๆ ที่บ้านด้วย 55555 จบเรื่องแนสตี้ดีฝ่า

เริ่มวันอาทิตย์ที่เราอยู่กันพร้อมหน้า (ไม่มีบ่อยๆ หรอกค่ะ) คุณแม่อู๋ทำว๊าฟเฟิ่ลของโปรดของทุกๆ คน ใครใคร่ดื่มกาแฟดื่มนมดื่มน้ำส้มคั้นหรือดื่มโซดาก็ทำกันเอาเอง แม่งดบริการด้านเบเวอเรจ 555 วันนี้ไม่มีเบค่อน ซอสเซจใดๆ ทั้งสิ้น ตู้เย็นโล่งๆ เลยมีแต่คาร์โบไฮเดรตและไขมันเป็นอาหารเช้ากัน พอแด้ดดี้ราดสตรอเบอรี่ ไซหรับ และ วิพครีมเท่านั้น มีไอ้ตี้แอบเลียแพร่บๆ (มันทำเป็นปกติ 555 เพราะพ่อตามใจ บางทีไปไดน์เอ๊าท์-ลูกๆ ก็ทำอะไรได้ตามใจเพราะพ่อชอบคิดผิดๆ ว่าตัวเองไม่ค่อยมีเวลาให้ลูกๆ เลยไม่ค่อยยอมเป็น Bad Guy ซึ่งเป็นบทบาทที่แม่ต้องทำตลอดเวลา) อ้อ…ก่อนออกจากบ้านคุณปั๋วขมค่ะคู้นนนน….. ชมว่าแต่งหน้าสวยนะวันนี้ อิชั้นยิ้มแก้มแตกไปตลอดวันเลยค่ะ ปลื้มใจค่ะ จริงๆ มันก็ชมของมันอยู่ตลอดแหละค่ะ เมียใครจะ (อ้วน) สวยเท่าเมียตู 5555

จากนั้นเราก็ไปซื้อกับข้าวกับปลากันมาเต็มท้ายรถ ไปมอลล์ตามระเบียบเพราะไปกินแบบประหยัดที่ฟู้ดคอร์ท ซื้อเค้กจาก French เบเกอรี่เจ้าประจำ ถือว่าเป็นเบเกอรี่ที่อร่อยที่สุดในแถบนี้เลย แต่เทียบเบเกอรี่เริ่ดๆ ที่กุงเต้บไม่ได้เลย คิดถึงเมืองไทยจัง แงๆๆๆๆ (โปรดสังเกต ถ่ายรูปเปิดแฟลชดูดีกว่าเน๊อะ - ไอ้รูปรวม 3 ชิ้นน่ะ) อีก๊อตมายืนดูเห็นรูปตัวเองโวยวายใหญ่ โห….. ทำไมตูดูแก่หนวดเคราหงอกขนาดนี้ 5555 อ้าวเพิ่งรู้เหรอวะ 55555

 

แล้วยิ๋งทดก็วิ่งหนีลูกผัวไป Sephora พวกมันก็วิ่งตามกันตูดแป้นเลย 5555 แค่จะไปซื้อ น้ำแร่อีเวียง ไว้ฉีดหน้าหน่อย แล้วก็ไม่ลืม ขอแซมเปิ้ลไอ้เบสเขียว SmashBox ซะหน่อย แต่คราวนี้ไม่เจอคุณป้าใจดี เลยอดได้กระปุกใหญ่ แต่ไอ้กระปุกจิ๋วๆ นั่นก็ได้ 3-4 หน้าบานๆ ของอิชั้นเลยนะ ส่วนดินสอเขียนตา Urban Decay สีดำปิ๊ดปี๋ รุ่น 24/7 รุ่นนี้เลื่องลือว่าเริ่ดนะคะ-นั่นก็ได้มาฟรี เพราะทำพ๊อยส์ได้ครบร้อยนึงมั๊ง ไม่แน่ใจ พูดส่งเดชไปงั้นแหละ 555 เพราะซื้อทีละจิ๊บละจ๊อย ถึงร้อยได้ไง

จากนั้นก็ไปร้าน Hot Point ซึ่งกลายเป็นร้านประจำตระกูลร้านใหม่แทนร้าน Sanrio-Hello Kitty ที่ปิดไป แต่เฮลโหลคิตตี้ร้านนี้ออกจะ Gothๆ นะคะ ที่แวะคราวนี้เพราะจะไปซื้อแว่นกันแดก อุ๊ย กันแดด ตะหาก (แว่นกันแดกมีจริงอิชั้นผอมไส้กิ่วนานแล้ว เพราะใส่ติดจนเป็นสังลังตั้งก๊ะเป็นสาวน้อยยังนั่งรถเมล์รถแท๊กซี่อยู่เล้ยยย) คือไปซื้อมาอันนึงแล้ว ถูกและดีและเบาและใหญ่และมืดและถูกใจอิชั้นมากมาย เลยต้องกลับไปซื้อแบบเดิมมาอีก เพราะไอ้ตี้ชอบหักขาแว่นของแม่ทิ้งครับผม น่าตื้บเน๊าะ เป็นเหตุให้เลิกเอากุ๊ดจี่และเรย์แบน และแว่นราคาไม่ถูก ทั้งหลาย-ออกมาใส่นานแล้ว ส่วนแว่นอีกอัน (ไอ้ตัววางทับเค้าน่ะ) เป็นอะไรที่อยากได้ของจริงมากๆ แต่ยังไม่อยากลงทุน มันเลียนแบบ Ray-Ban Wayfarer รุ่นยอดนิยมตามดาราฮอลิวู้ด จริงๆ อิชั้นมีของจริงนะ แต่ไม่ใช่สีดำปึ๊ด ซึ่งทิ้งไว้ที่เมืองไทย เพราะก่อนที่จะมาเมกามัน “เอ๊าท์” อย่างแรง เค้าฮิตแว่นเล็กๆ กัน ตอนนี้คิดถึงมันจับจิต ที่ร้านนี้อีมี่เค้าได้ บีนนี่เฮลโหลคิตตี้สีดำโบว์ชมพูน่ารักดี คาดว่าไม่นานคงสาบสูญเพราะมันไม่รักษาของ แต่อะนะ พ่อมันตามใจ อยากได้ก็ได้ซะ ถ้ามากะแม่ แกมีเท่าไหร่ถ้าไม่พอแม่ออกให้ เพราะแม่ยิวหน่อยๆ

แล้วเราก็ไปร้าน Circuit City กัน ว่าจะไปกันตั้งนานแล้ว เพราะเค้าประกาศจะเลิกกิจการ อะไรๆ ก็ลด 30-75% แต่ของราคาสูงอย่าแฟลตสกรีนทีวียักษ์ลดแค่ 30% นะ ส่วนซ๊อฟท์แวร์ที่ซื้อมาน่ะลด 50% อีก๊อตได้ดีวีดีหนังมาหน่อยนึง เพราะของเหลือให้เลือกไม่มาก ออกจากที่นั่นก็ไป Target, BestBuy ได้หนังมาอีกหน่อย ที่ไม่เคยพลาดคือ ไอ้ตี้ได้ James บักรถไฟสีแดงเพื่อนบักธอมัสที่มันทำหายไปหลายวัยแล้ว คร่ำคราญถึง แจมๆๆๆๆ (เจมส์ๆๆๆ) อยู่หลายวันทำเอาพ่อมันร้าวรานใจเลยซื้อให้ใหม่ซะหมดเรื่องหมดราว เชื่อสิ…เดี๋ยวก็หาเจอ 5555 จบวันอาทิตย์หรรษาของเราจ้า

ความหรรษาของเราไม่ใช่ไปช้อปเปี้ยงเพียงอย่างเดียวหรอก-อย่าเข้าใจผิด ความสุขของพวกเราคือการอยู่ด้วยกัน กินข้าวพร้อมหน้า แย่งรีโหมตทีวี พูดคุยหัวเราะ ต่อล้อต่อเถียงกันในรถ ในบ้าน บนโต๊ะอาหาร หรือที่ไหนๆ แม้แต่เดินกินไอติมในมอลล์เปรอะเปื้อนหยดย้อย-แค่นั้นเราก็สนุกกันแล้วค่ะ