แฮ้ปปี้ V-Day ย้อนหลัง & ไปมอลล์+ลืมกางเกง (อีกหน)

วันวาเลนไทน์ปีนี้ก็เหมือนทุกๆ วัน ครอบครัวเรายังรักกันดีเหมือนเดิม กัด แขวะ ตบ ตี ก็มีอยู่เหมือนปกติ อีก๊อตทำงานทุกวันวีคนี้เลยไม่มีดอกกุดาบหรือการ์ดหรือของขวัญใดๆ จะสั่งดอกไม้ “ซะไพ้” เมียก็สั่งไม่ได้เพราะไม่มีเครดิตการ์ด 5555 กลับไปยุด “โล-เทค” กันอีก (หลังจากไม่มีเครดิตการ์ดมากันพักใหญ่ๆ ชักดีแฮะ คุ้นเคยแล้ว และมีการยับยั้งชั่งใจสูงเชียว ดีๆๆๆๆ ลอกเลียนแบบกันได้ไม่หวงห้ามนะคะ) ส่วนอิชั้นกับลูกๆ ก็ไปซื้อการ์ดให้พ่อและสามีกัน อิชั้นหวานแปลกปีนี้ทุ่มทุนสร้างมากมาย ลากกุดาบดอกเดี่ยวๆ โด่เด่ มาซะไพ้ซะมี มี “ก๊าก” งานนี้ เพราะไม่เคยให้ดอกไม้มัน 5555 แต่การ์ดน่ะเด็ดสุดๆ เดี๋ยวว่างๆ สะแกนให้ดูกันน้าาา….

ลืมไป ของขวัญที่ได้จากสามีปีนี้เป็นกระดาษค่ะ มันคือ แบ๊งค์ห้าสิบ 1 ใบค่ะท่านผู้ชม อยู่ๆ ไปค่าตัวชักถูก เมื่อก่อนวันพิเศษๆ ถ้าไม่มีอะไรให้คุณเมีย ก็ให้ของขวัญเป็นกระดาษแบบนี้ แต่ทีละ 200 หรือ ร้อยนึง ก็อย่างที่บอก Thought That Counts. แค่นึกถึงก็ชื่นใจ แหวะๆ เป็นที่รู้กันว่าอิชั้น “หน้าเงิน” 5555 ในรูปคือคุณดอกกุดาบที่ได้กล่าวพาดพิงถึง เอามาฝากคุณเพื่อนๆ ด้วย เพราะเกิดมาไม่เคยซื้อกุหลาบให้ใครเลย 5555 เห็นแก่ตัวที่สุด 555 ขอบอกว่า สวยสดมากๆ สูงยาวเข่าดีอวบอ้วนแข็งโป้ก ยาวเกือบ 3 ฟุตเชียว แต่แจกันอุบาทว์มากๆ ขออภัย ขี้เกียจไปรื้อเอาไอ้ผอมเรียวยาวปื๊ดออกมา ตามประสาแม่บ้านหลังยาวขนฟูจ้า

แล้ววันอาทิตย์ก็ไปมอลล์กันอีก เพราะจะเอาไอ้กางเกงเจ้าปัญหาของอีมี่ไปเปลี่ยนที่เจซีฯ แล้วก็ลืมเอามันไปด้วยอีกครั้ง เซ็งตดมากๆ วางไว้บนกระเป๋าแล้วเชียว ไหงตอนคว้ากระเป๋าไม่เจือกคว้าถุงบ้านั่นมาด้วย เบื่อตัวเองเรื่อง “เอ๋อ” จริงๆ สรุปก็ไปเดินตดเหม็นในมอลล์กันแบบเคว้งคว้างอีก ไอ้ตี้เกิดอาละวาดอย่างไม่เคยเป็น อยากจะออกจากรถเข็น ไปวิ่งซน ชักดิ้นชักงอร้องไห้โวยวาย ก็เลยจะหาแคนดี้ให้มันซะหน่อย เดินไปทั่วก็หาไม่ได้ ไปร้าน See’s ก็แถวยาวปู้ด ก็วาเลนไทน์ยังไม่ซ่างน่ะนะ พอดีนึกขึ้นได้ว่าร้าน ลิมิเต็ดทู มีขนมตรึม เลยรีบแจ้นไปกัน เลยได้แคนดี้ให้ไอ้ตี้พอให้บีซี่ไปหน่อยนึง ร้านนี้มันเปลี่ยนชื่อจาก Limited Too มาเป็น Justice แล้วนะ แถมบอกว่า เสื้อผ้าราคาถูกกว่า LTD2 ถึง 35% และ ยังเป็นดีไซเน่อร์ทีมเดิม อินโฟ จ้า อินโฟ

พอเข้าไปใน LTD2 ตะลึงตึงๆๆๆๆๆ เพราะทั้งร้านลด 40% เลยเสียก๊ะตังไปอีก ได้ของอีมี่มาฝูงนึง ไอ้ตัวสีชมพู-ดำ นั่น เป็นนิวไอเท่ม ไม่ใช่ เคลียแร๊นซ์ เลยแพงหน่อย แถมตอนอีมี่เลือกมาก็บอกมันไปว่า ไม่สวยเลยลูก ดูลิเกมากๆ มันถามลิเกอารายแม่ จะอธิบายก็ต้องวนไปมาอีกนาน เลย-เลยตามเลย (พอถึงบ้านโดนผัวด่าเลย 5555 เพราะอีมี่เสื้อผ้าเยอะมาก แล้วก็ห้องรกสุดๆ ไป รีหวอด มันอีก ฮึ) จากนั้นไปวนๆ ในเจซี คุณแม่ได้ โร๊พไหมพรมยาวมา จาก 74.- เหลือ 7.74 ราคาถูกใจเลยเอามาห่อฟายให้อุ่นๆ ซะหน่อย เพื่อนๆ ชอบ รีบบอกมาจะไปลากมาเผื่อ เพราะมีเหลืออยู่ไม่เท่าไหร่ 555

ส่วนแป้วมิเนอร่อล ของ Physicians นั่นลากมาจากวอลกรีนส์ เมื่อวันก่อน กำลังเห่อ MMU จ้า แต่อันนี้บางเบาเกินกว่าจะมองเห็นได้ด้วยตาเปล่า ทาแล้วเฉยๆ เฉยมากๆ แล้วจะทาทำไมวะเนี่ย ไม่ประทับใจใดๆ 8 เหรียญ ก็ละลายหายวับไปกับตาอีก แย่จัง รายการต่อไปป้าๆ น้าๆ ที่หัวใจยัง เหมียวอยู่ อย่าอิจฉาอีมี่เค้าน้า… กางเกงนอนขาสั้น Hello Kitty ผ้าเป็นปุกปุยหน่อยๆ นุ่มนิ่มมาก แต่คงจะร้อนมากๆ มันลดที่เจซี จาก 20 เหลือ 12 แถมเหลือตัวเดียวโด่ๆ ไม่มีเพื่อนพ้องห้อยโหนอยู่เป็นเพื่อน อีมี่มี 7 เหรียญ คุณแม่เลยต้องสมทบทุนให้อีลูกนิมิตรไป จบการช้อปเปี้ยงรอบนี้ลงอย่างเงียบๆ 5555 พาลูกไปกินเตี๋ยวญวนเจ้าเดิม เพราะแม่ชอบกินสปริงโรลล์ ไอ้ตี้ชอบกินลูกชิ้นเนื้อ จนอีมี่เรียกว่า  our same shopping route!!