หมอ หมอ ยา ยา เป็นเรื่องน่าเบื่อ

หายหัวไปหลายวัน ไปขับแท๊กซี่มา 5555 ปล่าวหรอก เพียงแค่รู้สึกว่ามีแต่ไปๆๆๆๆ วนไปวนมา หาหมอซื้ยาอยู่นั่น เหนื่อยๆๆๆๆ แล้วหมอยาบางคนก็น่าเบื่อ บางคนก็น่ารัก 5555 เหมือนเป็นฤดูกาลหาหมอยังไงไม่รู้ หาอยู่นั่น นี่ก็เพิ่งไปหา Dermatologist มาเมื่อวันจันทร์ ไม่มีอะไรแปลกใหม่ เพราะเป็นโรคเดิมที่ต้องเป็นไปจนตาย คือโรคขี้เรื้อน-Psoriasis เพียงแค่ต้องการ Prescription เท่านั้นเอง ส่วนอีรอมเค้าก็เป็นเหมือนแม่แถมด้วยเป็นสิว 5555 วัยแตกสาว วัยโดนแม่ด่า 5555 หมอก็จ่ายยาสิวให้มัน นี่ยังมีคิวต้องไปหาหมอโม๊ะประจำตำแหน่ง Obstetrics & Gynecology อีกกลางเดือนหน้า แล้วคงทำนัดให้เอานมไปเข้าเครื่อง Mammography บีบให้แบนเหมือนปลาหมึกย่าง จากนั้นอีกวีคนึงก็ไป monthly follow up เบาหวานกับโลหิตจาง สามีอิชั้นตอนนี้ก็ทำงานอาบเหงื่อแลกเงินไปส่งเสียคุณหมอๆ มัน น่าสงสารอีก๊อตจริงๆ บิลตั้งแต่มกราก็ทะยอยมาเรื่อยๆ แล้ว ตอนต้นมกราคม ไอ้ตี้ไข้สูง ไปหาหมอ บิลมาครบแล้วเมื่อวาน

	Charges	Insurance Paid	พ่อมันต้องจ่าย
ฆ่าบริการห้องฉุกเฉิน (หมอ)	429.30	160.61	268.69
ฆ่าโรงพยาบาล+ห่าไรก็ไม่รู้	1711.11	1408.02	303.09
ค่าเอ็กซเรย์ปอด	35.00	30.93	4.07
Total	รวมแล้ว “โทโท่”	> > > > > > > > >	$575.85

รายละเอียดข้างบนคือ 1 วิสิตไข้ของไอ้ตี้เท่านั้นนะคะ ไม่รวมค่ายาที่ต้องไปไล่ล่าหาซื้อและจับจ่ายไป เซ็งดีค่ะ

จากที่ไปหาหมอกันมาอย่างบ้าคลั่งเมื่อ 2-3 วีคที่ผ่านมา ก็ไปไล่ล่าซื้อยาตามใบสั่งได้มาเกือบครบแล้ว ทำไม๊ ทำไม มันช่างยุ่งยากวุ่นวายและแพงซะเหลือเกิน ไม่เริ่ดครบวงจรอย่างโรงพยาบาลเมืองไทยเน๊าะ ตรวจเสร็จจ่ายตังค์รับยา ไสหัวกลับบ้านไป ถ้าให้บ่นเรื่องนี้อิชั้นก็จะบ่นได้ยาวยืด คือเรื่องระบบ Health care in the United States of America ประเทศมะหาอำนาด คุยนักว่าใหญ่ยักษ์ เริ่ดซะ จริงๆ มันเป็น ธุรกิจ Profit from the PAIN!!! แถมมิใช่ World’s Best Medical Care อย่างที่ไอ้กันชอบ “โว” จาก 191 ประเทศ ไอ้กันติดอันดับที่ 37 ค่าคุณๆ ประเทศไทยของเราติดอันดับที่ 47 น่าภาคภูมิใจเป็นอย่างยิ่งนะคะ หม่อง-มะยันม่าเพื่อนบ้านของเราติดอันดับ 190 ลาวติดอันดับ 165 ฮ่วย 555

Thanks > > http://www.photius.com/rankings/healthranks.html

Thanks > > http://www.photius.com/rankings/who_world_health_ranks.html

บอกแล้วถ้าให้พูดเรื่องนี้อิชั้นบ่นได้ยาววววว…. ไม่เอาดีฝ่านิ มาดูว่ายาที่ได้มาเป็นอะไรบ้าง

อย่าให้พล่ามว่าไปกัดกะอีเพสัตว์ที่ Longs Drugs มาเชียว เถียงกะมันจนมึน จนต้องไปใช้คูปองลดราคาจาก STIEFEL ที่ Target Pharmacy ถึงจะได้ไอ้โฟม OLUX-E นั่นมา ซึ่งจ่ายไปแค่ $25 + tax จากที่ต้องจ่าย (ตามปกติ) $67.50 + tax (ราคาเต็ม $336.99 ค่ะคุณ) พูดแล้วองค์ลง โมโหย่ะโมโห อีเพสัตว์ที่ Longs Drugs เถียงอยู่นั่นว่าคูปองใช้ได้เฉพาะคนไม่มีประกัน อิชั้นก็เถียงกลับไปว่าวันนี้กูไม่เคลมประกัน กูพรีเฟอร์เป็น cash patient อีฟายนั่นก็เถียงข้างๆ คูๆ ถูลู่ถูกัง จนอิชั้นงงตดตามมันไป เลยขับรถแล่นไปทาร์เก็ต เอาใบสั่ง+คูปองให้เค้าไปรอปึ๊ดนึงก็จบเสร็จได้ยามาในราคาที่ต้องการ ยังมีอีกที่ไม่ได้ถ่ายรูปและยังไม่ได้ไปรับเพราะยาไม่มีในร้านตอนที่ไปซื้อ หลอดบนขวาเป็นออยเม้นต์ทามือที่คันๆๆๆๆ ไอ้ Differin นั่นเป็นของอีมี่เค้า หมอจ่ายมาให้มันทาสิวสาวแตก-แตกสาวของมัน ไอ้ขวดจรวดนั่นที่พ่นตะหมูกแก้ภูมิแพ้ของอิชั้น เพราะแด๊กยาอย่างเดียวบางวันก็เอาอยู่ บางวันก็เอาไม่อยู่ ไอ้ขวดแดงนั่นยาเบาหวาน ยังมีธาตุเหล็ก OLUX โฟมแบบธรรมดา + อีก 2-3 อย่าง จากนี้ต่อไปจะซื้อยากันทีคงต้องขับรถลงใต้ไป 30 กว่าไมล์เพื่อไปซื้อยาที่ Target Pharmacy เภสัชกับ จนท. ที่นั่นเยี่ยมๆๆๆ ชื่นชมจริงๆ ไอ้ที่หาได้ใกล้บ้านก็โกรธกันไปที่ละร้าน หมดแระ ไม่มีใครคบ ไม่คบใครแล้ว 555 มันคงเรียกลับหลังว่า อีเอเชี่ยเรื่องมาก 555

มาดูรูปหลับจริงกับหลับปลอม ลูกๆ น่ะหลับจริง นอนดูทีวีกันเงียบๆ ย่องไปดูอีกที นอนหลับเน่ากันหมด 555 ส่วนไอ้ก๊อตใหญ่กะไอ้ก๊อตเล็กนั่น พ่อมันนะตอ..มากๆ นอนกอดกะลูกก็บอกถ่ายรูปให้หน่อย พอไปเอากล้องมาก็ทำเป็นแกล้งหลับ รูปแรกไอ้ตี้เล่นด้วยนิ พออีกรูปลูกลืมตาโตเชียว มีแต่อีบ้าพ่อมันทำแกล้งหลับ เชอะ เหอะ ไอ้บ้า

ส่วนอันนี้ไอ้ตี้ก่อเหตุ 555 อยู่กะมันสองคน ถ้ามันเงียบๆ ไปก็ต้องรีบย่องไปดูว่ามันทำอะไรมิดีมิร้ายหรือปล่าว เพราะปกติมันจะขี้อ้อนกับแม่มากๆ จนน่ารำคาญสุด แต่พอมันเงียบๆ ก็น่าห่วง 5555 เตรียมผ้าขี้ริ้วเตรียมม๊อบได้เลย ถ้ามันไม่เท ปั๊ม ทำอะไรหก ก็ถือว่าโชคดีมากๆ แต่วันนั้นมันเงียบมากๆ ได้ยินเสียง บี๊บๆๆๆ จากตู้เย็น แสดงว่ามันอยู่ในครัว ตั้งไอ้อะลาร์มไว้ถ้าฝาตู้เย็นไม่ปิดภายใน 90 วินาที อะลาร์มก็จะบี๊บๆๆๆๆๆๆ สิ่งแรกที่เห็นคือมันก้มๆ เงยๆ กินเค้ก แต่เปิดตู้เย็นไว้ พอมันเห็นแม่ก็ไม่สะทกสะท้านกินต่อเฉย พอถามทำไรก็ eat eat eat พูดได้แค่นั้น 555 เลยคว้ากล้องไปจัดการซะ พอกินจนพอใจแล้วก็เอาไปเก็บเอง แต่ปากกับจมูกที่เลอะนั่น แม่ต้องรีบจัดการก่อนที่มันจะเช็ดตามโซฟา แล้วมือไม้ก็จะเปะปะป้ายไปหมด เดี๋ยวจะกลายเป็นเรื่องใหญ่

ส่วนอันนี้เป็นอาหารของอีแม่ขี้เกียจกับไอ้ลูกกินยาก บางวันมันก็กินดี บางวันก็อิดออดเหมือนกัน ส่วนไอ้กระป๋องข้างล่างน่ะเป็นของโปรดของพ่อกับลูก อีแม่จับปุ๊บเป็นโดนลูกผัวด่า อีเบาหวานไม่เจียม 5555 เห็นบ่นๆ กันว่า เวลาไปรับยาเที่ยวหน้าลากมาเยอะๆ นะ เพราะตอนนี้ลดราคาอยู่เหลือ 2 ป๋อง $5 จาราคาเต็มป๋องละ $3.79 พ่อชอบไอ้ราสพ์เบอรี่ทวิสต์ ส่วนลูกชอบสูบซิก้าร์สอดไส้