Thursday, May 7, 2009

คาราโอเกะ Karaoke กันเถอะ

บ้าน Home

โดย ปั่น ไพบูลย์เกียรติ เขียวแก้ว

ดอกไม้ ประตู แจกัน ดินทราย ต้นไม้ใหญ่
แก้วน้ำ จานชาม บันได โคมไฟที่สวยงาม
ขอบรั้วและริมทางเดิน ต้นหญ้าอยู่ในสนาม
บ้านนี้จะมีความงามได้ถ้ามีเธอ
เพราะเธอคือที่พักพิง คือทุกสิ่งที่มีความหมาย
เมื่อเธออยู่เคียงชิดใกล้ เรื่องร้ายใดๆไม่เกรง
แม้ข้างนอกจะต้องเจอ กับเรื่องราวที่ใครข่มเหง
แต่ฉันเองไม่คิดกลัว
จากพื้นดินชนเพดานนั้นมีความหวานอยู่
เพราะรู้ว่าฉันมีเธอคอยเป็นที่พักใจ
จะรอคอยฉันจริงๆ เป็นหลักพึ่งพิงสุดท้าย
จะล้มตัวลงเอนกายที่บ้านของฉัน
* ไม่ว่าวันเวลา จะเปลี่ยนหมุนเวียนไปเท่าไร
ฉันยังคงมีแต่เธอ เป็นความหวังและความเข้าใจ
พร้อมจะเก็บทุกสิ่ง ทิ้งความสุขทุกอย่าง
และจะทำทุกทางเพื่อบ้าน หลังนี้
(ซ้ำ *)
ดอกไม้ ประตู แจกัน ดินทราย ต้นไม้ใหญ่
แก้วน้ำ จานชาม บันได โคมไฟที่สวยงาม
ขอบรั้วและริมทางเดิน ก็ล้วนแต่มีคำถาม
บ้านนี้จะงามอย่างไรถ้าไม่มีเธอ
ก็เพราะว่าใจของเธอคือบ้าน ของฉัน

คือหัตถาครองพิภพ

โดย ศรันย่า ส่งเสริมสวัสดิ์

สองมือที่ดูนิ่มนวลอ่อนโยน
สองมือที่ดูช่างบอบบางอย่างนั้น
สองมือที่ดูไม่มีความสำคัญ
คือสองมือที่ทำให้โลกหมุนไป
แม้เพียงร่างกายนั้นเกิดเป็นหญิง
แท้จริงหัวใจนั้นแกร่งยิ่งกว่าชาย
ขอเพียงให้เป็นได้ดังที่ตั้งใจ
จะทุกข์ทนเดียวดายไม่มีความสำคัญ
บันดาลโลกหมุนเวียนวนไปตามจิตใจ
นำพาให้เป็นไปตามต้องการ
ทุกสิ่งเปลี่ยนแปรไปด้วยมือเธอเสกสรร
ดังถ้อยคำประพันธ์เปรียบเปรยพรรณนา
ถึงชายได้กวัดแกว่งแผลงจากอาสน์
ซึ่งอำนาจกำแหงแรงยิ่งกว่า
อันมือไกวเปลไซร้แต่ไรมา
คือหัตถาครองพิภพจบสากล

เหงา...ไม่เข้าใจ
ศิลปิน คาราบาว & ปาน ธนพร

รถไม่มีคนขี่ นาไม่มีปลาเกิด
เหล้าไม่มีที่เปิด คิดดูดูเอาเถิด
มันเสียชาติเกิดแท้แท้
แขนไม่มีคนเกี่ยว นึกว่าเดี๋ยวได้แน่
เผลอแป๊บเดียวก็แก่
อยากมีคนดูแล ถึงรู้ว่าสายเกินไป
* ไม่ได้หยิ่งจริงจริง
มันยังไม่เจอะอย่างเขา ไม่มีใครเอา
มันเลยต้องเหงา..เข้าใจ
หน้าต่างประตูมาดูยังเปิดเอาไว้
ให้คนที่อยากเข้ามา
** กลางวันทำงาน กลางคืนนั่งทำใจ
เวลาเจอใครมีแฟนก็อิจฉา
คนดีคนใดก็ไม่เห็นมีมา
ทำไมหายากเย็น เข็ญใจ
ตะโกนดังดังไม่อยากนั่งบนคาน
มันมีอาการ อยากเกี่ยวก้อยกับใคร
บางทีคนเราก็แบเหงาไม่เข้าใจ
กำลังอยากมีใครไว้ให้กอด
ของก็ขึ้นราคา หาไม่พอค่าจ่าย
หารสองคนพอได้
ช่วยช่วยแชร์กันไป
ได้ช่วยกันจ่ายช่วยรับ...นะ
เที่ยวทุกคืนหรือเปล่า
เขาว่าเมาให้หลับ หาสักคนช่วยขับ
เผื่อคออ่อนคอพับ
จะได้ถึงบ้านปลอดภัย....จ้า
(ซ้ำ * , **)
อยู่คนเดียวมันเหงา..เข้าใจ
ดีกว่าคนใจร้ายเข้ามา
มาทำให้เจ็บ ให้มีน้ำตา
ให้ผิดหวังฟรีฟรี
เพราะเราเกิดมากับใจ มากับใจ
ที่เหนื่อยล้า เพื่อตามหา ที่พัก พิงใจ
ที่ใครสักคน เมื่อค่ำคืน ที่มันเหงา
ได้ผ่านพ้น เราจะพบกับรุ่งเช้า
อันอำไพ!
(ซ้ำ **)

ไม่ใช่แฟนทำแทนไม่ได้
ศิลปิน ตั๊กแตน ชลดา

ก็อยากดูแลให้มากกว่านี้เหลือเกิน
แต่กลัวจะเผลอ จนเผลอทำเกินหน้าที่
ก็ถูกให้เป็นแค่คนรู้จัก เลื่อนเป็นคนรักไม่ได้สักที
จึงทำเท่าสิทธิ์ที่มี ยามเห็นเธอเป็นทุกข์ใจ
ห่วงอยู่ไกล ๆ เจอหน้ายิ้มให้ด้วยสายตา
คอยเป็นธุระในเรื่องที่พอช่วยได้
ขอโทษบางคราวที่ต้องเหินห่าง และมีบางครั้งที่เคยขัดใจ
บางอย่างที่ขอมากไป เจ้าที่หัวใจเขาหวงแหน
* คนที่ไม่ใช่แฟน ทำแทนทุกเรื่องไม่ได้
เหนื่อยก็รู้ เหงาก็เข้าใจ แต่ไม่อาจให้ยืมอ้อมแขน
คนที่ไม่ใช่แฟน ทำแทนทุกเรื่องไม่ได้
หน้าที่ตามฐานะใจ ห้ามเดินก้าวล้ำเส้นแฟน
ภาระในเขตอ้อมแขน ไม่ใช่แฟนทำแทนไม่ได้
** ยอมอยู่ข้างใจ แต่ไม่ขอเป็นสำรอง
ขออย่าได้มองความซื่อแล้วแปลว่าง่าย
เมื่อเราเจอกันข้างพรหมลิขิตก็อยากใกล้ชิดมากเกินห้ามใจ
ต้องเจียมตัวว่าเราคือใคร แค่แอบรู้ใจไม่ใช่แฟน
(ซ้ำ *, **)
คนไม่ใช่แฟน ทำแทนไม่ได้

ราชินีเงินดาวน์
ศิลปิน หนู่มบาวสาวปาน ปาน ธนพร

เจียมเพราะจน อดทนเอาพี่ เกิดเป็นราชินี เงินผ่อนอ่อนใจ
ในยุคที่หวย โผล่ขึ้นบนดิน ยิ่งทำมาหากิน ยากเย็นเข็ญใจ
ทำองทำโอ ทำล้วงเวลา สิ้นเดือนรับเงินมา ยังไม่ทันจะใช้
อิออน สามพัน เฟิร์ทช้อย อีกพันห้า ซิตี้แบงค์วีซ่า ค่ามือถือลูกชาย
โอเค สองพัน ควิ๊กแคช อีกพันเก้า เหลือไม่พอค่าเช่า ค่าน้ำ ค่าไฟ
สุภาพสตรี ต้องดูดีเป็นธรรมดา ค่าตบนม ดึงหน้า ต้องมีไว้มีไว้
ก็อยากจะใช้แต่สิ่งของดี-ดี เออ...ฮะเออ...ฮะเอย...
ก็อยากจะใช้ แต่สิ่งของดี-ดี อะไรยังไม่มี ก็ต้องขวนขวาย
ความสุขเล็กน้อย นี่ว่าจะถอย ดีวีดี มานั่งดูซีรีย์ เกาหลีให้สะใจ
ให้ลืมทุกข์โศก ลืมโลกร้าวราน ลืมหน้ารัฐบาล ที่ชอบไม่เอาถ่านอยู่ร่ำไป
ดวงใจจน ทนความลำบาก มาร้องความทุกข์ยาก ได้โปรดจงเห็นใจ
อย่าชักน้ำเข้าลึก อย่าชักศึกเข้าบ้าน เข้ามาทำอนาจารย์ ข่มขืนเมืองไทย
อย่าปลูกฝังค่านิยม ลมลมลวงลวง ว่าเศรษฐกิจโชติช่วง ต้องรีบกินรีบใช้
ประเทศประไท ไม่ใช่อาร์เจนติน่า เดี๋ยวลูกหลานโตมา จะอยู่กันยังไง
สะดวกสบายจนไกลวัฒนธรรม ให้ปู่ย่าตาดำๆ อยากจะกลั้นใจตาย
สามสิบบาทเอามา รักษาหูขี้เลื่อย ยาแก้โรคฟุ่มเฟือย น่ะมีไหมมีไหม
คำสอนของพ่อ ให้พออยู่พอกิน ตราบยังเหลือแผ่นดิน เราไม่มีอดตาย
อันเมืองไทยใหญ่อุดม เออ...ฮะเออ...ฮะเอย
ดินดีสมเป็นนาสวน เพื่อนเอ๋ยเราชักชวน ต้องช่วยกัน มุ่งหมั่นทำ


***********

Enjoy People !!!

No comments: