ไม่มีอะไรแปลกใหม่ค่ะ แต่วันนี้ไอ้ตี้เจ็บตัว ร้องไห้อยู่นาน สงสารมากๆ คือวิ่งออกไปบ๊ายบายพ่อ-ไล่พ่อให้ไปทำงาน พอกลับเข้าบ้าน อีมี่ปิดประตูไม่ระวัง หนีบนิ้วจิ๋วๆ เข้าให้…เลือดสาด คาดว่ากระดูกไม่หัก (ดีนะ ที่พ่อไปแล้ว ไม่งั้นอีมี่เละแน่) เอานมเต้าโอ๋ก็ไม่อยู่ค่ะ กอดก็ไม่เงียบ ร้องน้ำตาไหลเปียกเสื้อโชกเลย น่าสงสารมากกกก….อีพี่ก็ร้องเละเทะไม่แพ้กัน สงสารน้องและโดนแม่สวดไปยกใหญ่ด้วย ไอ้ตี้ร้องอยู่นานมาก กว่าจะม่อยหลับไป
เมื่อคืน (วันเสาร์) หรือว่าเมื่อเช้าดี งงๆ กับเวลาโลก 55555 คือพ่อบ้านเลิกงานถึงบ้านเที่ยงคืนครึ่ง เห็นลูกๆ และเมียยังโครมครามดีอยู่ ไม่มีใครหลับเลยซักตัว ก็เลยไล่กวดให้แต่งเนื้อแต่งตัว (แค่พอไม่อุจาด 555) ไปกินข้าวกัน 5555 มื้อไหนวะเนี่ย เก็บกดน่ะ เห็นไม่ค่อยออกจากบ้านกัน
พอเข้าที่ขึ้นรถออกไปถึงฟรีเวย์ อีนังรถของอิชั้นก็ไฟเอนจิ้นเกิดแดงแจ๋ขึ้นมา ก็เลยวกกลับมาบ้าน เปลี่ยนเอารถพ่อบ้านไป (จริงๆ น่ะ เปลี่ยนใจไม่อยากไปแล้วแหละ แต่อิพ่อบ้านกะอีมี่-พวกดันทุรัง อยากไปมาก อิแด้ดดี้บอกว่า We still need a treat once a while. ก็เลยยอมไป) กว่าจะไปถึงเฟ็ดโน่ ก็เกือบตีหนึ่งครึ่ง พอเข้าร้านได้ ก็สั่งอาหารกันแบบไม่ปราณี เพราะเค้าปิดครัวตีสองไง ร้านนี้เป็นร้านคนลาวที่รู้จักกันค่ะ ขายดีอย่างเด็ดขาด อยู่ย่านบาร์ ไน้ท์คลับ ตัวร้านก็เป็นแบบบาร์ทั่วๆ ไป แต่เสริฟอาหารไทย เปิดถึงตีสามทุกวัน พวกเมามาจากบาร์อื่นๆ ที่เค้าปิดตีสอง-ก็จะมาหาอะไรแล่กที่นี่ค่ะ ไม่งั้นก็มานั่งกินกาแฟ-กินน้ำ ก่อนกลับบ้าน ร้านนี้พอเกือบๆ ตีสอง-มันก็ไม่ขาย "L-ก-ฮ" ไม่มีการตีซี้ ไม่มีตีสนิท เค้าตั้งนาฬิกาปลุกอันเบ้อเริ่มไว้เลยว่าตี 1.45 ปิดบาร์ 555 เด็ดขาดดี ชอบใจ
พอกินเสร็จก็พาลูกออกมานั่งสามล้อฝรั่งท่องราตรี 55555 สงสารไอ้คนถีบสามล้อมากๆ เพราะทั้งครอบครัวก็ปาเข้าไปกว่า 400 ปอนด์ 5555 เค้าก็พาวนรอบใหญ่เลย เพราะรถราไม่ค่อยมีแล้วต่ะ แถวๆ นั้นเรียกว่าทาวเว่อร์ดิสตริก เป็นย่านที่มีพวกเกย์เยอะมากๆ บาร์เกย์ก็เยอะ กลับถึงบ้านกันก็เกือบตีสี่ เป็นเวลาเข้านอนปกติของบ้านผีปอบ 5555
ขอพูดถึงกาแฟนิดนึงค่ะ กาเฟ กาแฟ โกปี๊ ยี่ห้อโปรดล่าสุด ดูรูป ดูรูป โอ้ยยยยยย…. เจ๋งสุดๆ ไม่เปรี้ยวเลยค่ะ เนื่องจากไม่ใช่เซียนกาแฟ ไม่กล้าคุยกับคุณที่เขาว่าเขาเป็นเซียน at all 5555 เพราะ “แล่ก” เป็นอย่างเดียว รู้แต่ว่า (ตู) ชอบ หรือ ไม่ชอบ ไม่เกี่ยวกับรสนิยมวิไลเก๋ไก๋แต่อย่างใด ไม่รู้เลยแหละ คือไม่สนใจด้วย ว่าอะไรดีแบบไหน อย่างไร แพงชั้นฟ้า เริ่ดเลอเพอเฟ็คอย่างที่ไฮโซหรือแม้แต่โฮโบ้นิยม ไม่ว่า อารบิก้า ปาทังก้า โอเมก้า ฮานาก้า หรือ โคลอมเบี่ยน โคลัมบ้า ก้าๆๆๆๆ ไม่รู้ทั้งนั้น…… แต่อันนี้ อร่อย มากๆ ราคาย่อมเยา หาซื้อได้ทั่วไปตามท้องตลาดค่ะ สะดวก ประหยัด และ สบายกระเป๋าตังค์ ก่อนหน้านี้ชอบ กาแฟของดังกิ้นโดนัท ลองทั้งแบบเป็นเม็ดๆ มาบดเอง แบบบดมาแล้ว ก็อร่อยดีแฮะ แต่สู้โฟลเจ้อส์ตัวนี้บ่ได้เด้อค่ะเด้อ บ่ส่มเล้ยยยยยย เกลียดกาแฟเปรี้ยวมากกกกกก เป็น Medium Dark 100% Colombian ไปลากมารับทานกันเร้วววววววว….. รูปเน่าๆ นิดนึง เพราะเอารูปเก่าๆ มามั่วผสมด้วยค่ะ อยากให้เห็นเครื่องต้มกาแฟของคนยากแต่หลังยาว 55555 แล่กคนเดียว ทีละถ้วย ไม่ต้องล้างหม้อกาแฟให้ยุ่งยากค่ะ เพราะนังฝาละมีไม่ชอบกาแฟต้มง่ะ พี่แกชอบโฟลเจ้อส์อินสะแต๊นฝาแดงคับบ…โผ้มมมม….
"Black as the devil, hot as hell,
pure as an angel, sweet as love."
~That's the recipe for coffee, according to the utterly French statesman Talleyrand (1754-1838).
No comments:
Post a Comment