เมื่อวันอังคารที่ผ่านมา เป็นวันทหารผ่านศึก สำหรับคนอื่นๆ ไม่รู้คิดยังไงอะไรกัน แต่ครอบครัวเราเป็นวันครอบครัววันนึง เพราะอีแด้ดดี้เป็นตะหานผ่านฉึกกะเค้าเหมียนกัลล์ อีก๊อตเคยไปรบที่เวียดนาม เป็นที่รู้กันดีที่ตอนนั้นประมาณ เออรี่ 70 ไอ้กันไปรบช่วยพวกเวียดนามใต้สู้กะเวียดกงคอมมิวนิสต์ สรุปพวกเวียดตีกัน ไอ้กันเข้าไปเจือก เป็นไอ้กันแพ้สงคราม 5555 นี่แหละชาวโลกเอ๋ย… เจือกเรื่องชาวบ้านมักจะเจ็บตัว 5555 นี่ถ้าอีก๊อตรู้ว่าคุณเมียเอามาพูดแบบนี้ มีหวังเกิดศึกแน่ เพราะตะหานผ่านศึกเวียดนามไม่มีเกียรติเหมือนจากสงครามอื่นๆ ไอ้กันสมัยนั้นพูดกันว่า ไอ้พวก (ตะหานไอ้กัน) นี้ไปฆ่าแกงชาวบ้าน เด็กเล็ก ผู้บริสุทธิ์ พอสงครามเลิก-กลับมาถึงบ้านเกิด เหยียบแผ่นดิน คนก็ยกโขยงไปถุยน้ำลายใส่หน้า ไปด่าสทปแช่ง ทุบตี พวกนี้ น่าสงสารเน๊าะ อีก๊อตก็โดน เพราะฉะนั้นห้ามเอาเรื่องนี้มาพูดเล่น ทหารผ่านศึกจากสงครามอื่นๆ กลับบ้านอย่างวีรบุรุษ ฮีโร่ มีพิธีแห่แหนห้อมล้อมเอิกเกริก สงสารพวก ‘Nam เน๊าะ
วันนั้นพวกเราไปเดินเล่นกันที่ Court House เก่า ซึ่งกลายเป็นมิวเซี่ยมไปแล้ว เค้าจะเอาธงมาปักให้เกียรติพวกที่ตายในสงคราม จะมีชื่อคุณทหารกะสงครามที่ธงทุกอัน ดูเอาเอง ไม่เยอะหรอกพวกที่ไปจากประเทศมาเดร่าแล้วไปตายในสงครามต่างๆ บางปีเราก็ไปดูพาเหรด (ที่เค้าว่าใหญ่มากกกก.. ที่เฟรสโน่) ปีนี้ไม่ไปเพราะอีแด้ดดี้ลางานไม่ได้ ต้องแหกไปทำงานต่อค่ะ
ดูอนุสาวรีย์ สงครามโลก 1, 2 แล้วก็สงครามอื่นๆ ก็มีชื่อผู้เสียชีวิตพอประมาณ มาดูอนุสาวรีย์มาเดร่าเคาน์ตี้สำหรับพวกตำรวจและเจ้าหน้าที่ดับเพลิง 5 ปี 10 ปี ตายซะคน 55555 อีก๊อตบอกเป็นตำรวจ เป็นนักผจญเพลิงที่นี่ หาโอกาสตายในหน้าที่ยาก 55555
จากนั้นก็เป็นกิจกรรมประจำครอบครัว 5555 แหล่กเรื่องใหญ่ค่ะ (แหล่กนอกบ้านจนล่มจมแหละ-ครอบครัวนี้มีแม่ขี้เกียจ) เพราะว่าเมืองที่เราอยู่เป็นเมืองขนาดจิ๋ว ก็ไม่มีอะไรหะรูหะรา มีร้านประจำไม่กี่ร้าน ร้านนี้หนูดีชอบชื่อร้าน Perko’s - ไปชมกันได้ http://www.perkoscafe.com/ แถมตอนนี้เด็กๆ กินฟรี แต่ต้องหลัง 4 โมงเย็น วันนี้เลยชวดไปเพราะไปกันตอนเที่ยง หนูดีก็สั่งเมนูเดิมทุกครั้ง Ultimate Dip ไอ้ตี้ก็จัดการคิดเมนู-ว๊าฟเฟิ่ลกับผลไม้สด พ่อบ้านสั่งออมเล๊ตอะไรไม่รู้ อร่อยดีเหมือนกัน อีแม่อู๋ขอเป็นแร๊นเช่อสะเต๊กกับดับเบิ้ลผักรวม-ไม่เอาพวกโพเทโท่ทุกชนิด เบื่อหน่ายน่ะ
พออีก๊อตแยกย้ายไปทำงานแล้ว ก็เลยพาลูกท่องเที่ยวเมืองจิ๋วของเรา ถ่ายรูปมาอวดว่า “ความเจริญ-บุก-มาเดร่า” แล้วจ้า ที่ก่อสร้างศุนย์การค้าหลายมุมเมือง ก็ทะยอยเปิดแล้ว นี่ถ่ายมาไม่หมด เพราะขับรถด้วย-ถ่ายรูปไปด้วย แบนเน่อร์แกรนด์โอเพนนิ่งมีให้เห็นเยอะแยะไปหมด แต่แม่อู๋ก็ยังผิดหวัง ยังตั้งตารอ ห้างในดวงใจ ไม่หรูหราอะไร คือ Target กะร้านหนังสือดีๆ ซักร้าน แบบ บอร์เด้อร์ หรือ บาร์นแอนด์โนเบิ้ล ไม่ (มีสิทธิ์) นิยม พวก เมซี่ส์ น๊อร์ดสะตอร์ม หรือพวกห้างหรูขายของราคาแพง เพราะ “บ่อจี๊” ถ้ามีตังค์ก็ขับรถไปเดินรกๆ ร้านเค้าที่เฟรสโน่ก็ได้ ที่นี่มีวอล์มาร์ทแค่ 1 แห่ง ถ้าทาร์เก็ตมาเปิด วอลลี่เวิร์ลด์ร้องไห้คิดถึงหม่ามี๊อู๋แน่ๆ 5555
No comments:
Post a Comment