Tuesday, January 6, 2009

ข้าวสารจากเมืองไทย

เมื่อวันอาทิตย์ไปซื้อข้าวสารมา ปั๋วมันยิ้มๆ ตอนแบกถุงข้าวใส่รถ แล้วก็เรียกให้ไปดูอะไรนี่ ไวๆ อิชั้นก็ไม่เห็นว่ามีอะไรแปลกประหลาดกะอีข้าวสารกับถุงกับข้าวกับปลาอีก 4-5 ถุง อีก๊อตก็ชี้ให้ดู ตรงที่เค้าเขียนว่า NEW CROP 2009 ถึงได้อ๋อ….. เลยตอกไปว่า ขำไรฟระ ก็รู้กันดีว่าคนไทยทำงานดีและรวดเร็ว เก็บเกี่ยวข้าวเมื่อวันที่ 1 มกรา แพ๊คส่งออกขึ้นเครื่องเจ๊ทมาถึงเฟรสโน่เมื่อวานนี้ 55555 คนไทยไม่ตอ…อยู่แล้ว แหม… แค่นี้ก็ต้องจับผิดเน๊อะ

page-208

แล้วก็แวะไปอาบน้ำอีกแล้ว คราวนี้อีก๊อตแขวะหน่อยๆ “ซื้ออีกแระ” ก็สวนไปว่ามันลดก็เลยซื้อมาเพิ่มอีกนิดหน่อย เอาไว้ใช้ทั้งปี จากนี้ไม่ซื้อแหล่ว 5555 ค่าเสียหายเมื่อวาน $22.16 เพราะใช้คูปองลด $10.- ขวดเล็กๆ ที่ซื้อเอาไว้ให้ของขวัญเด็กๆ แบบวันเกิดเพื่อนไอ้ดีน่ะ ส่วนสบู่ล้างมือรีฟิลขวดใหญ่ถูกใจมากๆ เอาหัวปั๊มสบู่จอห์นสันของไอ้ตี้มาใส่พอดีเป๊ะๆ เลย ตอนนี้กลิ่น Kitchen Lemon ตั้งสง่างามอยู่ที่ซิ๊งค์ล้างจานในครัวค่า เอาไอ้สโนว์แมนเก็บเข้ากรุไปก่อน โรคจิตกับสบู่ล้างมือมากๆ ล้างจนเป็นโรคเรื้อน 55555

page-205

พอซื้อข้าวก็เลยต้องเอามาแบ่งใส่ถุงขนาดย่อมลงมาเป็น 4-5 ถุง เอาออกมาใช้ทีละถุง ซีลสูญญากาศ “มอด” คุกคามไม่ได้ เป็นเหตุให้ต้องลากเครื่องฟู้ดเซฟเว่อออกมา ถุงที่ใช้ใส่ข้าวพอตัดเอาข้าวออกแล้วก็เก็บไว้ใช้อีก มันก็จะสั้นลงเรื่อยๆ แหละ พอสั้นจุ๊ดจู๋ก็หมดประโยชน์ ทิ้งโล้ด… พอเอาเครื่องนั่นออกมาเกิดไอเดียบรรเจิดค่า เอาพวกแปรงแต่งหน้าทั้งฝูงออกมาสำรวจว่าแปรงอันไหนไม่มีปลอก (sleeve or jacket แล้วแต่จะเรียก เรียก “ปลอก” ฟังดูน่าหวาดเจี๋ยวเน๊อะ) หรือปลอกไม่สมประกอบ เอามาซีลซ่อมแซม

 page-206

วิธีทำปลอกที่ว่าไม่ยากเลย เอาซองพลาสติกที่เป็นแพ๊คเกจสินค้าต่างๆ โดยเฉพาะเครื่องนอนจะเนื้อดีไม่ก๊อบแก๊บ (วันนี้ใช้ถุงที่ใส่เครื่องนอนของลูก จะโยนทิ้งอยู่แล้วเชียว) ตัดให้ได้ขนาดที่ต้องการ ซีลให้พอใจ ตัดเล็มให้เหมาะเจาะ ท๊า….ดา….

page-207

อันนี้เป็นของขวัญคริสต์มาสจากน้องฝามี (อีแวว – Valerie) เห็นแล้วสยองมากๆ ไม่กล้ารับทาน เธอ “ชี๊พ” กว่าอิชั้นอีก  ให้โลชั่นกะสบู่ของบ๊าธฯ มันไปคู่นึง จริงๆ ตกลงกันว่าปีนี้ไม่ต้องให้ของขวัญกัน ให้เฉพาะเด็กๆ ไอ้กล่องผลไม้แห้งกล่องนี้เป็นอะไรที่รกหูรกตารกใจมากๆ เพราะไอ้ตี้อยากแด๊กซะเหลือทน ปล้ำแกะอยู่นานแล้ว เราก็กลัวลูกคี่แตก แตกเป็นแตกเอ้า.. สุดท้ายเลยเอามาถ่ายรูปซะหน่อย แล้วก็แกะให้ไอ้ตี้ พอส่งไอ้ลูกพลับแห้งให้ไอ้ตี้ไปแว่นนึง มันวิ่งมาดูใกล้ๆ ไม่ยอมหยิบคว้าหรือแตะต้อง ทำจมูกย่นแล้วก็วิ่งหนีไป พร้อมกัยร้อง อี้ววว Eewwee…. Eew…. !!! แม่เองก็แหวะๆ ส้มแห้ง ใครเค้าแด๊กกันวะ หรือตูเชยระเบิด ยอมเชยง่ะ แอ๊ปเปิ้ลชิพน่ะเคยกิน-เป็นถุงๆ ดูถูกสุขอนามัย ชอบกินนะแอ๊ปเปิ้ลชิพ แต่อันนี้อิชั้นมิบังอาจ 55555

 

PhotoFunia_430d5a PhotoFunia_431670

No comments: